Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Η νέα πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ


του Γαβριήλ Σακελλαρίδη*

Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές είναι αδιαμφισβήτητα ένα ιστορικό γεγονός στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Με τις πρόσφατες ευρωεκλογές μπορούμε να πούμε ότι ουσιαστικά ολοκληρώθηκε ένας πρώτος κύκλος, αυτός δηλαδή που ξεκίνησε το 2012: «o ΣΥΡΙΖΑ του 27%». Αυτό σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί «ταβάνι» για τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος της ριζοσπαστική Αριστεράς. Είναι το «εν δυνάμει κατώφλι» για μια νέα περίοδο που ανοίγει από τις ευρωεκλογές και μέχρι τις εθνικές εκλογές και αποτελεί τη βάση για τον δεύτερο κύκλο, αυτόν του «ΣΥΡΙΖΑ της αυτοδυναμίας».

Δύο ερωτήματα ανοίγονται: Πρώτα από όλα, «γιατί αυτοδυναμία» και δεύτερον, «εντάξει, αυτοδυναμία, αλλά πώς;»

Στο πρώτο ερώτημα η απάντηση δεν υποκρύπτει ούτε την «αλαζονεία του πρώτου» ούτε μία κακώς εννοούμενη αυτάρκεια. Ομως μια αριστερή κυβέρνηση, για να υλοποιήσει το πρόγραμμά της, είναι θεμιτό να επιδιώκει να είναι αυτοδύναμη. Αυτό δεν σημαίνει ότι η συζήτηση περί των συμμαχιών κλείνει με την απάντηση «αυτοδυναμία». Ακόμα και μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να επιδιώξει ευρύτερες συμμαχίες –ακόμη και σε επιμέρους ζητήματα– στον βαθμό που αυτές ανταποκρίνονται σε προγραμματικές συμφωνίες.

Η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι πιο κρίσιμη, γιατί ουσιαστικά απαντάει στο ερώτημα «με ποια στρατηγική ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αξιοποιήσει την παρακαταθήκη του πρώτου κύκλου». Και εδώ χρειάζεται ξεκάθαρη απάντηση, χωρίς αμφισημίες.


Ολόκληρο το άρθρο εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου