Τετάρτη 16 Ιουλίου 2014

Άστρα και… όραμα στο παλιό αεροδρόμιο

Eleni Gkartsoni : "ένα κορίτσι μετράει τα άστρα"
γράφει η Νάση Πετριτσοπούλου

Σχόλιο 2ο
Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014
 
Μεσημέρι. Ο Brian Crain παίζει Wind και ξορκίζει τα κακά πνεύματα με πιάνο και βιολί. Αλλά εγώ έχω δουλειά. Να παρακολουθήσω το πρώτο μέρος της παρουσίασης της Lamda D. Τι μ’ έπιασε θα μου πεις… Έχω χούγια, θέλω να ενημερώνομαι κατευθείαν από την πηγή και μετά να συζητάω, τι να κάνουμε.

Σσσσσς… Αρχίζει.

Το εισαγωγικό βίντεο ξεκινάει με κλασικές συνταγές. Αλέθει στιγμές δόξας και εθνικής ανάτασης με εικόνες από την τρέχουσα πραγματικότητα. Έτσι, για αρχή κάθομαι στην Επίδαυρο, πετάω πάνω από την παραλία Ναυάγιο (φταίω εγώ τώρα;), επισκέπτομαι την Ακρόπολη, τη διοργάνωση των Ολυμπιακών αγώνων ή πανηγυρίζω τα καλάθια και τα γκολ που μας κατέβασαν στο Σύνταγμα… θυμάσαι; Στη συνέχεια κάθομαι στο παγκάκι με 40 χρόνια στην πλάτη ακουμπώντας στο μπαστούνι μου, σηκώνω την κάρτα της ανεργίας στην κάμερα ή ατενίζω τα άδεια κτήρια και τις εγκαταλειμμένες εγκαταστάσεις μέσα από τα σύρματα… και Cut!

Κείμενο τώρα… αλλά θα σχολιάζω κιόλας, εντάξει;

Από τις 30 Μαρτίου 2001 η έκταση του παλιού αεροδρομίου έκλεισε και παραδόθηκε στην πλήρη εγκατάλειψη (με δική της πρωτοβουλία φαντάζομαι), ενώ ο Διαγωνισμός για το ξεπούλημα - απαξίωση - ιδιωτικοποίηση - ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ - φτου σκουληκομυρμηγκότρυπα - ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2011 και τελείωσε 27 μήνες αργότερα. Η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα προσπαθούσε να βρει τους καλύτερους (και με το μπαρδόν μιας που είμαστε μπροστά σας) και μας βρήκε!

Κουραστήκαμε ήδη; Εγώ τι να πω… Υπομονή! Μπλα... μπλα… μπλα… Όχι, δε θα σχολιάσω σήμερα την καταπληκτική διαίρεση των 2,1 δις με την αξιοποιήσιμη έκταση των 2,6 εκατ. μ², πράξη που μας προσγειώνει ευχάριστα στην ψευδαίσθηση των 800€ ανά μ², αλλά τα ίδια τα 2, 1 δις!
 
Αχά, εδώ έχει ζουμί, Λίτσα μου… γιατί από αυτά, ΑΠ΄ΑΥΤΑ ΛΕΕΙ, τα 915 εκ. € πάνε για την αγορά του οικοπέδου (ξέχνα το savoir vivre με τις λέξεις, μιλάμε για μπίζνες, ένα οικόπεδο είναι το παλιό αεροδρόμιο, τι νόμιζες;) ναι, τα 915 εκ. €, που θα δοθούν σε βάθος… (πάρε ανάσα, μη μου πνιγείς) 10 χρόνων ή αλλιώς 3.650 ημερών (όχι γιατί βλέπω ότι στη Λάμδα αρέσουν πολύ τα μεγάλα νούμερα). Τα υπόλοιπα 1,2 δις είναι το ελάχιστο κόστος για τα έργα υποδομής (πάρκο, υπογειοποίηση, ηλεκτροδότηση, παιδικές χαρές)… Δεν ανήκουν επομένως στο ποσό που θα δώσουν για την αγορά! Καλό; 
 
Μη! Μην πατάς τη διαίρεση με τα αληθινά νούμερα, αγάπη μου, την έχουμε κάνει πολλές φορές από οικονομολόγοι ως δασκαλίτσες, μας βγαίνει πάντα λιγότερο από 100 € το μ² κι έχουμε παραγγείλει καινούριο κομπιουτεράκι, σαν αυτό που έχουν τα παιδιά στη Λάμδα…

Τίποτα από αυτά όμως δεν ήθελα να σχολιάσω σήμερα…

Για το όραμα της κ. Λάμδα ήθελα να σας πω - προλαβαίνω; - που είναι και διπλό, σοκολάτα - βανίλια ένα πράμα.

Γιατί στο οικόπεδο θα δημιουργηθεί ένας διεθνής προορισμός - τουριστικός, επενδυτικός, πολιτιστικός - μαζί (έρχεται και η βανίλια) με έναν ΝΕΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ, αφού κάποιος θα μπορεί να δουλεύει, να ψυχαγωγείται και να εργάζεται… και τα 3 μαζί μα την Παναγία.

Μόνο στο οικόπεδο όμως, πουθενά αλλού. Μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας!

Έξω τώρα από το οικόπεδο: σκότος κι έρεβος ή όπως τα ξέρατε. Ανεργία, εμείς με το μπαστούνι σ’ ένα παγκάκι, σύρματα, εγκατάλειψη, το δημόσιο να διαγράφεται σαν ορθογραφικό λάθος στο τετράδιο του μαθητή, οι λέξεις να μεταμφιέζονται για το επόμενο πανηγύρι, κάποιοι να μην έχουν πού να εργαστούν, άλλοι πού να δουλέψουν και για ψυχαγωγία… ούτε λόγος!

Πάντως, μετά το όραμα του σοσιαλισμού εγώ ψηφίζω το όραμα της κ. Λάμδα, με έναν όρο μόνο, να είμαι κι εγώ στο κόλπο! Γίνεται; Αλλιώς θα προτιμήσω τα άστρα από το μπαλκόνι μου, την παραλία, το χορτάρι όπου υπάρχει ακόμα… και καθώς θα τα κοιτάω, θα τα μετράω, όχι για να τα αγοράσω μια μέρα, αλλά για να κοιμηθώ...

Δείτε και το "Σχόλιο 1ο"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου