Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Η άλλη θεωρία για την Οκτωβριανή Επανάσταση

γράφει η Τζούλια Λιακοπούλου

Σαν σήμερα, πριν από 97 χρόνια ο Βλαδίμηρος Ιλιάνοβιτς Λένιν, αναλάμβανε τα ηνία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας μετά από χρόνια αγώνων, αποτυχημένων εξεγέρσεων,
φυλακίσεων, εξοριών. Η Οκτωβριανή Επανάσταση έμελλε ν’ αλλάξει το κοινωνικό-πολιτικό στάτους όλου του κόσμου! Οι παρίες της κοινωνίας, οι πολίτες Γ' κατηγορίας, “της Γης οι κολασμένοι…” απέκτησαν οντότητα, υπόσταση, ταυτότητα!

Η Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, μετά από 70 χρόνια, κατέρρευσε. Όχι όμως και το πνεύμα της. Και τούτο γιατί, τα αίτια που την προκάλεσαν, παραμένουν εντελώς άθικτα 97 χρόνια μετά την κήρυξή της.

Η αδικία και η ανισότητα, η εκμετάλλευση και η ανελευθερία και γενικά η φαυλότητα, στην σημερινή κοινωνία, συνεχίζουν να υφίστανται. Η αγανάκτηση των καταπιεσμένων λαών, η αγωνία των ανέργων, ο θρήνος των αστέγων, ελάχιστα έχουν διαφοροποιηθεί από την εποχή της Τσαρικής Ρωσίας.

Όταν, όμως, έσβησε ο απόηχος από τις ιαχές των θριάμβων, οι άναρθρες κραυγές των γραφειοκρατών πρόβαλλαν στο βάθος, χωρίς να οριοθετούν το νέο πολυπόθητο ξεκίνημα.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση οδήγησε, αναμφισβήτητα, τη Ρωσία στον εκσυγχρονισμό και στην αλματώδη κοινωνική, τεχνολογική και επιστημονική εξέλιξή της, ώστε να παίξει σπουδαίο ρόλο, για μισό και πλέον αιώνα, στη διαμόρφωση του ιστορικού γίγνεσθαι. Μάλιστα δε, κατά τη δεκαετία του 1950-60, κατέλαβε και την τεχνολογική και επιστημονική πρωτοκαθεδρία μέσα στην Ιστορία. Κυρίως, όμως, υπήρξε μέγιστος ο ρόλος της, αποτελώντας επί μακρόν το αντίπαλον δέος έναντι του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Έτσι, εξασφαλίστηκε η σχετική εξισορρόπηση μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, εις τρόπον ώστε να αποφευχθούν μεγάλες συγκρούσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η φθορά όμως και ο εκφυλισμός των ηγετικών φορέων της, δηλαδή, η έλλειψη δημοκρατικότητας, ισότητας και δικαιοσύνης, την οδήγησαν στο σημείο μηδέν: στην κατάρρευση. 
 
Η πτώση αποκάλυψε την αναποτελεσματικότητα των καταπιεστικών μηχανισμών και μάλιστα στο όνομα του σοσιαλιστικού ανθρωπισμού.

Αυτό, όμως, με κανέναν τρόπο δε σημαίνει και την εξαφάνιση του γνήσιου πνεύματος της ιστορικής αυτής Επανάστασης. Το πνεύμα αυτό ζει, και θα ζει, ολοζώντανο στις καρδιές των καταπιεσμένων λαών και των αδικημένων μαζών, που κάθε τόσο θα εξεγείρονται εναντίον της σήψης και της φαυλότητας κατά αδήριτη ανάγκη, γιατί, είναι έμφυτη στον άνθρωπο η ροπή να αναζητεί και να κατοχυρώνει συνθήκες αβίαστης, συνειδητής και υπεύθυνης δράσης στον κοινωνικό του περίγυρο, οι οποίες, θα του επιτρέπουν να ενεργοποιεί τις προσωπικές του δυνάμεις σε κλίμα ασφάλειας και βεβαιότητας και την ανεμπόδιστη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου