Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Παλαιό Φάληρο: Ο Κώστας Μερκουράκης μιλά στην F Times και τη Νέλλη Μαυρίδου

Στα 29 του έχει επωμιστεί το βάρος της εκπροσώπησης της μείζονος Αντιπολίτευσης στο Δήμο Παλαιού Φαλήρου και στα πρώτα του βήματα έχει αφήσει θετικές εντυπώσεις.

Ο λόγος για τον Κώστα Μερκουράκη, ο οποίος προσπαθεί να παρακολουθεί ότι κινείται στην πόλη, με συχνές παρεμβάσεις στο ενεργητικό του.

Τον συνάντησα στα γραφεία της «Ριζοσπαστικής Αριστερής Κίνησης» στο εμπορικό μέγαρο της Αγίου Αλεξάνδρου 5, με την ελπίδα, όπως συχνά ο ίδιος τονίζει «να ανοίξει ένας διάλογος που θα κάνει τους Φαληριώτες συμμέτοχους στα κοινά του Δήμου μας».

Έχετε ήδη κάνει αισθητή την παρουσία σας με τη συμμετοχή σας στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ποιες είναι οι εντυπώσεις ενός νέου ανθρώπου από την ενασχόλησή του με τα τοπικά πολιτικά δρώμενα;

Αναμφίβολα, έχει μεγάλο ενδιαφέρον, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια τεράστια εμπειρία για ένα νέο άνθρωπο η συμμετοχή του στο Δημοτικό Συμβούλιο και τις τοπικές εξελίξεις. Το αίσθημα ευθύνης και καθήκοντος που έχω ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, να υπηρετήσω αποτελεσματικά και ουσιαστικά τα συμφέροντα του τόπου μας είναι ένα «βαρύ φορτίο». Σε κάθε περίπτωση, όμως, κυρίαρχο είναι το αίσθημα της ικανοποίησης να προσφέρεις στους συμπολίτες σου και να αγωνίζεσαι για το παρόν και το μέλλον της πόλης μας.

Όλα αυτά θα ήταν πολύ διαφορετικά αν ήταν μια προσωπική, μοναχική διαδρομή, ένας ατομικός δρόμος. Ευτυχώς, δεν είναι έτσι: η «Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση» είναι μια «οικογένεια». Μια Κίνηση ζωντανή, γεμάτη ανθρώπους που δεν είναι επαγγελματίες της πολιτικής, αλλά που τους συναντάς στην καθημερινότητα της πόλης μας και που προσφέρουν τον καλύτερό τους εαυτό για να ξανακερδίσουμε τη ζωή μας πίσω, έπειτα από τέσσερα χρόνια κρίσης και Μνημονίων.

Πώς γίνεται να μην σε γεμίζει ο κοινός αγώνας με τόσους ανθρώπους, διαφορετικών ηλικιών και αφετηριών, για μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης; Ο κοινός αγώνας για εμβάθυνση της δημοκρατίας, σε μια εποχή που τόσο έχει «πληγωθεί»; Πώς γίνεται να μην σε γεμίζει η γνωριμία με τους συμπολίτες μας, οι οποίοι μας έχουν υποδεχτεί ιδιαίτερα φιλικά και με διάθεση να μοιραστούν μαζί μας όχι μόνο αγωνίες ή προβλήματα, αλλά και ελπίδες και όνειρα…

Η συμμετοχή στα τοπικά πολιτικά πράγματα, λοιπόν, όταν νοείται ως μια συλλογική προσπάθεια για έναν Δήμο που δεν θα αρκείται σε τυπικές διαμαρτυρίες ούτε θα αδιαφορεί για τις επιπτώσεις των μνημονιακών επιλογών, αλλά θα στέκεται, ως ο πιο άμεσος θεσμός, δίπλα στον πολίτη είναι ό,τι πιο δημιουργικό για ένα νέο άνθρωπο, όπως για κάθε πολίτη ανεξαρτήτως ηλικίας!

Έχετε αναφερθεί τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο, όσο και σε άλλες δημόσιες παρεμβάσεις σας, στην «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ». Ποιοι και πόσο σοβαροί είναι οι κίνδυνοι κατά τη γνώμη σας;

Το παράκτιο μέτωπο κινδυνεύει, καθώς για πρώτη φορά ιστορικά παραχωρήθηκε δημόσια γη -3.5 εκατ. τετραγωνικά μέτρα- κατά πλήρη «κυριότητα, νομή και κατοχή» σε μια Ανώνυμη Εταιρεία. Συνεπώς, υφίσταται η νομική δυνατότητα για την «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ» να προχωρήσει σε εκποίηση παραλιακών οικοπέδων - φιλέτων σε όλο το μήκος του νότιου Παράκτιου Μετώπου και αυτή η δυνατότητα συνυπάρχει
με την πολιτική βούληση εκ μέρους της παρούσας κυβέρνησης να προχωρήσει σε εκποιήσεις ή παραχωρήσεις έως και 99 χρόνια αυτών των οικοπέδων. Και μάλιστα έναντι ασήμαντου τιμήματος, σε σχέση με το φυσικό πλούτο και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.

Βέβαια, έχει προηγηθεί η συστηματική απαξίωση του παράκτιου μετώπου εδώ και δεκαετίες με διαφορές στα χαρακτηριστικά και στην ένταση των παρεμβάσεων ανά περιοχή. Μπαζώματα, αυθαίρετα, διαφημιστικές πινακίδες, επί πληρωμή πρόσβαση στις παραλίες και παραλιακά κέντρα συνθέτουν την εικόνα της διαχρονικής απαξίωσης των παράκτιων περιοχών από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο.

Η ειρωνεία είναι πως σήμερα, οι ίδιοι άνθρωποι που συντήρησαν και νομιμοποίησαν πολιτικά και θεσμικά τις αυθαιρεσίες επιστρέφουν με προτάσεις που θα δώσουν τη χαριστική βολή στις παραλίες στα νότια της Αττικής. Το παζλ σε αυτή την -κατά τη γνώμη μας- συντονισμένη επιχείρηση συμπληρώνει το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς που αποσύρθηκε το καλοκαίρι και που αν θυμάστε ήταν κομμένο και ραμμένο για νομιμοποιήσεις κάθε λογής αυθαιρεσιών στις παραλίες μας.

Εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο μεθοδεύεται η – εν κρυπτώ από τις τοπικές κοινωνίες – εκμετάλλευση του Παράκτιου Μετώπου. Σε πρόσφατη διημερίδα για τις παραλίες που συνδιοργάνωσε ο Δήμαρχος Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, κ. Κωνσταντέλος μαζί με την Περιφέρεια Αττικής, κοινή διαπίστωση όλων των Δημάρχων της περιοχής ήταν η άγνοιά τους για τα σχέδια της «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ». Είναι χαρακτηριστικό πως οι περισσότεροι Δήμαρχοι χρειάστηκε να ενημερωθούν για τα σχέδια της Εταιρείας και για το περίφημο «master plan αξιοποίησης» των παραλιών από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Γι’ αυτό εμείς, ως «Ριζοσπαστική Αριστερή Κίνηση» Π. Φαλήρου προσπαθήσαμε και τα καταφέραμε, σε σημαντικό βαθμό, να ενημερώσουμε τους κατοίκους και να αναδείξουμε τις μεθοδεύσεις. Ο στόχος μας είναι διττός: να προστατεύσουμε τις παραλίες και τη δημόσια περιουσία, αλλά και να διασφαλίσουμε την ελεύθερη πρόσβαση και χρήση των κοινόχρηστων ακτών, στο πλαίσιο μιας βιώσιμης ανάπτυξης που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας μέσα από μικρομεσαίες και κοινωνικές επιχειρήσεις.

Βέβαια, όλα αυτά προϋποθέτουν να κάνουμε τα αδύνατα - δυνατά για να πετάξουμε στα σκουπίδια της ιστορίας το μοντέλο με το οποίο γινόντουσαν μέχρι σήμερα οι «μπίζνες» στην Ελλάδα: Δίχως ενημέρωση και δίχως πρόβλεψη για να ακουστούν οι κάτοικοι ή οι επιστημονικοί φορείς, με την ταυτόχρονη παράκαμψη των τοπικών Αρχών. Αλλά αυτό προϋποθέτει αλλαγή συσχετισμών όχι μόνο στην πόλη μας, αλλά στη χώρα. Και σήμερα μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι πως η αλλαγή των συσχετισμών που ανέφερα θα γίνει πράξη και οι γενικότερες πολιτικές εξελίξεις θα αφήσουν αυτά τα σχέδια στα χαρτιά.

Στη συζήτηση επί του Προϋπολογισμού στο Δημοτικό Συμβούλιο σταθήκατε κριτικά στο σύνολο των ζητημάτων. Είναι άραγε όλα τόσο κακώς καμωμένα για να δικαιολογείται μια τέτοια στάση;

Ο προϋπολογισμός για ακόμη μια φορά στερείται έμπνευσης, συγκεκριμένων στοχεύσεων και προοπτικής. Αν με τον όρο «κακώς καμωμένα» αναφέρεστε στο διαχειριστικό κομμάτι του Δήμου, ίσως να υπάρχει περιθώριο συζήτησης, με την έννοια πως η Δημοτική Αρχή στις συμβατικές της υποχρεώσεις κάνει τα απαραίτητα, με εξαίρεση ορισμένες παραφωνίες. Όπως για παράδειγμα το να μη δίνεται συστηματικά ο λόγος σε φορείς, συλλογικότητες ή πολίτες. Το «φαινόμενο» το συναντήσαμε ξανά στη συζήτηση επί του προϋπολογισμού. Είναι απογοητευτικό και συνάμα αποκαλύπτει τη νοοτροπία της Δημοτικής Αρχής σε επίπεδο διοίκησης.

Ωστόσο, εγώ θα πατήσω πάνω στο βασικό επιχείρημα του Δημάρχου περί πλεονάσματος για να αποδείξω τον αρχικό μου ισχυρισμό. Με δεδομένο ότι ο Δήμος είναι πλεονασματικός, το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει η Δημοτική Αρχή είναι να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες και να κατευθύνει κονδύλια τόσο για την ελάφρυνση των πολιτών, όσο και για τη χάραξη μιας στρατηγικής που θα ρίχνει το βάρος στην Παιδεία, στους νέους, στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Τι εννοώ; Εμείς για παράδειγμα, ζητήσαμε ο Δήμαρχος να δώσει χρήματα στις σχολικές επιτροπές αξιοποιώντας την καινούργια νομοθεσία που επιτρέπει στους Δήμους να διαθέσουν 1.5% των τακτικών εσόδων για τα σχολεία. Στον Δήμο μας αυτό το ποσό προσεγγίζει τις 220.000 ευρώ. Η Δημοτική Αρχή στον προϋπολογισμό είχε εγγράψει ένα στρογγυλό 0 και μετέθεσε τη χρηματοδότηση σε άγνωστο χρόνο, την ίδια ώρα που τα σχολεία αιμορραγούν, οι ανάγκες είναι διαπιστωμένες και οι γονείς καλούνται να πληρώνουν από την τσέπη τους για χαρτικά, καθαρισμό, εποπτικό υλικό κτλ.

Άλλο παράδειγμα η κοινωνική πολιτική. Την ίδια ώρα που η κρίση βαθαίνει ο Δήμος μας διαθέτει 140.000 ευρώ στην κοινωνική πολιτική, από 115.000 πέρυσι. Την ίδια στιγμή που η Δούρου στην Περιφέρεια Αττικής ανεβάζει τα κονδύλια για κοινωνική πολιτική στα 13.5 εκατ. ευρώ στον προϋπολογισμό του 2015, από το 2 εκατ. ευρώ που δαπάνησε αντίστοιχα ο Σγουρός το 2014, εμείς ως Δήμος βρισκόμαστε πίσω από τις αυξημένες ανάγκες.

Δεν μας ενδιαφέρει να μηδενίσουμε τις όποιες προσπάθειας, όμως υπάρχουν ζητήματα και πρέπει να τεθούν. Για παράδειγμα, δεν μπορεί η ΜΚΟ «Άνοδος» να αποτελεί την κύρια έκφραση της κοινωνικής πολιτικής στον Δήμο μας. Τι θα γίνει αν αύριο «σκάσει» ένα σκάνδαλο ή αν η συγκεκριμένη ΜΚΟ δεν εξασφαλίσει πόρους για τη συνέχιση του προγράμματος; Τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στα συσσίτια ή στο κοινωνικό παντοπωλείο; Άρα το ζήτημα δεν είναι να κάνουμε τα απολύτως απαραίτητα ή να αναθέτουμε το ζήτημα της αλληλεγγύης σε τρίτους για να διώξουμε το βάρος. Το ζήτημα είναι να οργανώσουμε τις απαραίτητες δράσεις και δομές για να θέσουμε υπό τη θεσμική και οικονομική προστασία του Δήμου την αλληλεγγύη και να την κάνουμε υπόθεση της κοινωνίας, γειώνοντας τη στις γειτονιές του Φαλήρου.

Πηγή: www.rak-pfalirou.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου