Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Στείλε μου κάτι από το Μπουένος Άιρες, tango

από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου *
Η ρομαντική ατμόσφαιρα του Μπουένος Άιρες, το πάθος του tango, οι φαρδιές λεωφόροι, τα στενά δρομάκια με τα παλιά σπίτια που οδηγούν σε μικρές πλατείες με όμορφα ατμοσφαιρικά μαγαζάκια.

Βρίσκομαι στην Calle Florida. Κεντρικό δρόμο της πόλης που πεζοδρομήθηκε το 1971. Εδώ ζευγάρια χορευτών αγκαλιάζονται στον ρυθμό του tango που μαγεύει τα αυτιά και τα μάτια.

Κάθε ταξιδιωτικό φυλλάδιο κάτι παρόμοιο σίγουρα θα γράφει…

Η χορεύτρια κουρασμένη. Ακουμπούσε τα καλλίγραμμα και αξιοζήλευτα γυμνασμένα πόδια της στο κάγκελο του παρτεριού. Μελαχρινή. Όχι πια τόσο νέα. Τα κατάμαυρα μαλλιά της πιασμένα σε έναν ολόσφιχτο κότσο χαμηλά στο κεφάλι της. Κραγιόν κόκκινο κι έντονες μαύρες βλεφαρίδες. Τα ρούχα της μαύρα, ένα στενό φουστάνι με μικρά στρας κι ένα διχτυωτό καλσόν.
 
Ο χορευτής απασχολημένος από το πρόβλημα στον ήχο, δεν πρόσεχε πως γύρω τους ο κόσμος περίμενε να ξεκινήσουν. Γύρω στα 40, χωρίς την κορμοστασιά που περιμένει κανείς από έναν χορευτή. Ντυμένος στα μαύρα κι αυτός και φορώντας κόκκινα παπούτσια για να ταιριάζουν με το κόκκινο κραγιόν στα χείλη της ντάμας του.

Ήταν τυχεροί! Το πρόβλημα στο ηχοσύστημα λύθηκε αμέσως και οι δύο τους πήραν θέση στα σκαλάκια και ξεκίνησαν τον χορό τους. Εκείνη δεν έμοιαζε πια κουρασμένη. Εκείνος δεν ήταν πια προβληματισμένος. Ο χορός τελείωσε. Οι λίγοι θεατές που είχαν μείνει, άνοιξαν τα πορτοφόλια τους και μ' ένα χαμόγελο έδωσαν λίγα ψιλά στους χορευτές.

Όλοι πια είχαν φύγει και η κούραση ξαναγύρισε στο βλέμμα και στο καλογυμνασμένο κορμί της χορεύτριας. Τα στρας στο πολυφορεμένο φουστάνι της δεν έλαμπαν τόσο και το διχτυωτό καλσόν της ήταν γεμάτο τρύπες. Ο χορευτής μετρούσε τα χρήματα που είχαν μόλις μαζέψει και ταυτόχρονα προσπαθούσε να δει τι θα έκανε με το πρόβλημα στον ήχο.

"Στο Μπουένος Άιρες όμως, υπάρχει πάθος"

* Για πολύ ή για λίγο η  Αλεξάνδρα Φεφοπούλου θα μείνει στην πρωτεύουσα της Αργεντινής. Της ζητήσαμε να στέλνει κάθε εβδομάδα μια φωτογραφία που θα καθρεπτίζει μικρά και μεγάλα «κάτι» από τη ζωή της στο Μπουένος Άιρες. Δέχτηκε. Άραγε πόσο μακριά μπορεί να είναι η καθημερινότητα μιας Ελληνικής πόλης από εκείνη που η Αλεξάνδρα ζει σήμερα;

από το fractal

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου