Χτές έπινα στο σωρηδόν
ενώ ο κύκλος έκλεινε
είχαν χάσει τη ζωή τους
μερικές χιλιάδες παιδιά...
Ίσως τα σκότωσε ο χρόνος.
Τα τριγύρω φτερουγίσματα
είναι ανήσυχα
δεν τ΄ακούει κανείς
δεν τα βλέπει κανείς...
Ο καθένας δήθεν ασχολείται με τα δικά του.
Ο καθένας ανησυχεί.
ενώ ο κύκλος έκλεινε
είχαν χάσει τη ζωή τους
μερικές χιλιάδες παιδιά...
Ίσως τα σκότωσε ο χρόνος.
Μα εγώ συνέχιζα να πίνω
και τ' άλλο βράδυ σωρηδόν
ο κύκλος έκλεινε αργά
μέσα σ΄ένα ατέλειωτο χώρο
από σχήματα, μορφές,
μουσική και θάνατο...
Χάνουμε χρόνο, φίλε, το κατάλαβες;
και τ' άλλο βράδυ σωρηδόν
ο κύκλος έκλεινε αργά
μέσα σ΄ένα ατέλειωτο χώρο
από σχήματα, μορφές,
μουσική και θάνατο...
Χάνουμε χρόνο, φίλε, το κατάλαβες;
είναι ανήσυχα
δεν τ΄ακούει κανείς
δεν τα βλέπει κανείς...
Ο καθένας δήθεν ασχολείται με τα δικά του.
Μη μπορώντας να μετρήσει
τις ολοφάνερες ελλείψεις
που διαρκώς επαναλαμβάνονται.
Μη μπορώντας να διακρίνει
τη σπειροειδή γραμμή που του ανήκει
ανησυχεί όπως οι άλλοι...
τις ολοφάνερες ελλείψεις
που διαρκώς επαναλαμβάνονται.
Μη μπορώντας να διακρίνει
τη σπειροειδή γραμμή που του ανήκει
ανησυχεί όπως οι άλλοι...
Ο καθένας ανησυχεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου