Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Η αλήθεια ενός Καραγκιοζοπαίχτη - συνέντευξη

συνέντευξη στην Τάμμυ Κοντογιώργου

«…μπορώ να ζήσω με ψωμί και ελιές μου αρκούν. Ίσως φοβάμαι τα περισσότερα χρήματα γιατί κινδυνεύω να γίνω Πασάς και εγώ θέλω να είμαι στη ζωή μου για πάντα ο Καραγκιόζης»
 
Ένα ηλιόλουστο πρωινό συναντήθηκα για καφέ με έναν πραγματικό λαϊκό καλλιτέχνη που γνωρίζω από πολύ μικρό, τον Σωτήρη Βύνιο τον Καραγκιοζοπαίχτη της Αργυρούπολης. Μιλήσαμε πολύ. Θυμηθήκαμε πως ξεκίνησε μικρό παιδί, τις πρώτες παραστάσεις στη γειτονιά, στο Δήμο και στη συνέχεια πως έγινε επαγγελματίας Καραγκιοζοπαίχτης.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή...

Ερώτηση : Πόσο χρονών είσαι και από πότε ασχολείσαι με τον Καραγκιόζη;
Σωτήρης: Είμαι 36 ετών και ασχολούμαι με τον Καραγκιόζη από 2,5 ετών Έβλεπα τον Σπαθάρη στην ΕΡΤ και είπα στους γονείς μου πως αυτό ξέρω να το κάνω και εγώ. Άρχισα λοιπόν να παίζω καραγκιόζη στον μικρότερό μου αδελφό, πίσω από το τζάμι της πόρτας και πίσω από την κουρτίνα.

Ερώτηση: Πότε ζωγράφισες την πρώτη σου φιγούρα;
Σωτήρης: Πρέπει να ήμουν 7 χρονών. Σχεδίαζα, κατασκεύαζα και ζωγράφιζα τις φιγούρες του Καραγκιόζη. Βέβαια μου αρέσει πολύ η ζωγραφική και ιδιαίτερα οι προσωπογραφίες και τα τοπία.

Ερώτηση: Τι είναι αυτό που σε μάγεψε στο Θέατρο Σκιών και στον Καραγκιόζη;
Σωτήρης: Νομίζω πως μικρός ξετρελάθηκα με τα αστεία του, τις σφαλιάρες του, το μόνιμο γέλιο του. Επίσης με εντυπωσίασε η ψυχραιμία που αντιμετωπίζει τα προβλήματά του και στο τέλος ποτέ δεν χάνει, πάντα κερδίζει. Ο Καραγκιόζης είναι ένας
άνθρωπος που όλα τα γελοιοποιεί, δεν αφήνει τίποτα ασχολίαστο. Επίσης το φωτισμένο πανί ήταν για μένα μαγεία, κάτι το μυστηριώδες. Για μένα ο παίχτης είναι η ψυχή και η φιγούρα το σώμα.

Ερώτηση: Ποια έργα σου αρέσουν πιο πολύ;
Σωτήρης: Μου αρέσουν όλα τα έργα του Καραγκιόζη. Οι κωμωδίες, τα ηρωικά, τα μυθολογικά καθώς και τα κλασσικά. Με το έργο «Ο Καραγκιόζης γιατρός» μικρός γέλαγα πολύ. Ακόμα και σήμερα όταν παίζω αυτό το έργο γελάω μέσα από την ψυχή μου.
 
Eρώτηση: Πότε και Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι επαγγελματικά με τον Καραγκιόζη;
Σωτήρης: Ξεκίνησα να παίζω στην αυλή του σπιτιού μου, Έγραφα προσκλήσεις σε χαρτάκια και τις έδινα στη γειτονιά. Κάποια στιγμή, μόλις είχα πάει 1η γυμνασίου, γνώρισα τον τότε Δήμαρχο κ. Δημήτρη Ευσταθιάδη που είπε «…εισαι μικρός ακόμα για να παίξεις καραγκιόζη αλλά δεν μπορώ να σε απογοητεύσω….» και με παρέπεμψε στο τμήμα πολιτισμού. Έτσι απέκτησα τον πρώτο μου μεγάλο μπερντέ και ξεκίνησα να δίνω παραστάσεις στα Νηπιαγωγεία του Δήμου και στις πλατείες. Το 1991-92 πήγα ως μαθητευόμενος δίπλα στον γνωστό καραγκιοζοπαίχτη Σπυρόπουλο και το 1995 μετά την προτροπή του Αντρέα Αθανασίου (εταιρεία ήχου Qualisound) πήγα κοντά στον Καραγκιοζοπαίχτη Βάγγο Κορφιάτη. 6 χρόνια μαθήτευσα μαζί του και παίξαμε παραστάσεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Ο Βάγγος είχε και μόνιμη σκηνή στα Βοτσαλάκι στο Πασαλιμάνι στη Στοά του Παρασκευά. Έμαθα πολλά δίπλα σε αυτούς τους σπουδαίους δασκάλους.
 
Ερώτηση: Τι προβλήματα αντιμετωπίζει το επάγγελμά σας;
Σωτήρης: Το κυριότερο είναι ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης χάνονται σιγά σιγά οι παραδόσεις μας. Φυσικά ο Κραγκιόζης δεν μπορεί να χαθεί αλλά ούτε και να δοξαστεί. Τα παιδιά είναι αυτά που τον κρατάνε ζωντανό γιατί είναι αθώα και αυθόρμητα. Οι μεγαλύτεροι πρέπει να ξαναγίνουν παιδιά γιατί με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά έχουν ξεχάσει πως είναι να γελάς. Σήμερα να φανταστείς η έκφραση «είσαι καραγκιόζης» θεωρείται βρισιά, ενώ στην πραγματικότητα είναι σοφία. Επίσης, ένα άλλο πρόβλημα είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν καραγκιόζη με ηχογραφημένο το έργο σε CD με τη φωνή κάποιου παλιού καραγκιοζοπαίχτη. Δεν σέβονται την τέχνη τους, Έτσι ο κόσμος απομακρύνεται σιγά σιγά. Η τέχνη του Καραγκιοζοπαίχτη σου ζητάει να είσαι πολυτάλαντος. Να είσαι ηθοποιός, σκηνοθέτης, σκηνογράφος, ξυλουργός, τραγουδιστής και πρέπει να το προσπαθείς πάντα προς το καλύτερο.

Ερώτηση: Υπάρχει σωματείο στο κλάδο σας;
Σωτήρης: Υπάρχει σωματείο και αυτό είναι που σου δίνει και την πιστοποίηση ότι είσαι επαγγελματίας Καραγκιοζοπαίχτης.

Ερώτηση: Που σε βρίσκουμε; Έχεις δικό σου χώρο;
Σωτήρης: Αυτό το διάστημα κάνω παραστάσεις όπου
με καλούν. Δεν έχω δικό μου χώρο. Όμως συνεργάζομαι με τον Πολιτιστικό-Λαογραφικό Σύλλογο «Η Αργυρούπολη» όπου παραδίδω μαθήματα. Έχω 18 μαθητές ηλικίας από 5 έως 13 ετών και είναι όλοι τους ταλαντούχοι. Επίσης παραδίδω μαθήματα και στον σύλλογο γονέων του 5ου δημοτικού Ηλιούπολης όπου έχω 6 μαθητές. Η χαρά μου είναι πως κάποιοι από τους μαθητές μου θα συνεχίσουν την παράδοση και θα γίνουν πολύ καλοί Καραγκιοζοπαίχτες.

Κάπως έτσι τελείωσε η κουβέντα μας και υποσχέθηκε ο ένας στον άλλον να μη χαθούμε, να τα ξαναπούμε και να πάω μια φορά να παρακολουθήσω ένα μάθημά του.

Του εύχομαι να συνεχίσει έτσι και να έχει πάντα επιτυχία σε αυτό που έχει επιλέξει.

Πηγή: www.sinergasia.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου