Τρίτη 12 Μαΐου 2015

"Ανατροπή στη Γλυφάδα": Παρέμβαση του Τάσου Ταστάνη στο συνέδριο της ΚΕΔΕ

O Τάσος Ταστάνης Επικεφαλής της Δημοτικής παράταξης ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη ΓΛΥΦΑΔΑ συμμετείχε ως σύνεδρος εκ μέρους της Δημοτικής παράταξης ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη ΓΛΥΦΑΔΑ και ως μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της ΠΕΔΑ στις διαδικασίες του Ετήσιου Τακτικού Συνέδριου της ΚΕΔΕ, που πραγματοποιήθηκε στη Χαλκιδική από τις 7 έως τις 9 Μαΐου.

Μέσα σε ένα απαράδεκτα πολιτικό κλίμα έντασης και επιθετικότητας απέναντι στις Αυτοδιοικητικές δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς , που προκλήθηκε από τους γαλαζοπράσινους μνημονιακούς Δημάρχους και Δημοτικούς Συμβούλους η κατάθεση πολιτικού λόγου και παρεμβάσεων για τα σοβαρά ζητήματα που αφορούν σήμερα την Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν αδύνατον, να γίνει.


Και για αυτό οι δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς μετά από μία στημένη στην ουσία ψηφοφορία για τα διαθέσιμα των ΟΤΑ , αποχώρησαν από το συνέδριο καταγγέλλοντας αυτές τις διαδικασίες.


Κατά την διάρκεια του συνεδρίου ο Τάσος Ταστάνης στη συνεδρίαση της θεματικής ενότητας ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ -ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΩΝ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ τοποθετήθηκε με την παρακάτω παρέμβαση:



Το σημερινό συνέδριο της ΚΕΔΕ πραγματοποιείται σε μια κρίσιμη και ιστορική στιγμή για το μέλλον της χώρας μας και του λαού μας.
Ο ελληνικός λαός και η ελληνική κοινωνία βρίσκονται απέναντι στα μεγάλα και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.

Έχουν απέναντι τους, αδίστακτους τοκογλύφους δανειστές, που αντιμετωπίζουν τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία σαν αριθμούς σαν οικονομικά μεγέθη με μοναδικά κριτήρια τις αγορές και τους οικονομικούς δείκτες.

Από αυτή τη βάρβαρη επίθεση δεν θα μπορούσε να μείνει τα προηγούμενα χρόνια στο απυρόβλητο και η τοπική αυτοδιοίκηση.

Μέχρι τώρα ακούστηκαν πολλά ενδιαφέροντα και ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν το σύνολο των σοβαρών θεμάτων που απασχολούν το θεσμό της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης.

Θα ήθελα να σταθώ -στο λίγο βέβαια χρόνο που έχω στη διάθεσή μου- σε δυο βασικά θέματα για τα οποία οι φορείς της Αυτοδιοίκησης πρέπει να προσεγγίσουν περισσότερα αναλυτικά και ουσιαστικά και μάλιστα ιδιαίτερα σήμερα στις νέες συνθήκες.

Το πρώτο είναι, η διαχείριση των αστικών αποβλήτων στη νέα εποχή στην πατρίδα μας.

Και το δεύτερο, ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης στην υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και της δημόσιας και δημοτικής γης και περιουσίας.

Για το πρώτο ζήτημα…


Η διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα από τα πιο επείγοντα προβλήματα με ιδιαίτερα σοβαρές περιβαλλοντικές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.

Η παραγωγή αποβλήτων δείχνει αυξητικές τάσεις, επομένως αποκτά πρωταρχική σημασία ο ορισμός βασικών αρχών όπως είναι η ανάκτηση και η διάθεση τους, για να βελτιωθεί το πλαίσιο διαχείρισης των αποβλήτων.
Είναι κοινά αποδεκτό, ότι ειδικά η διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική βρίσκεται σε οριακό σημείο, με ορατό τον κίνδυνο να εκραγεί η ωρολογιακή βόμβα που ακούει στο όνομα «εγκατάσταση Φυλής» με απρόβλεπτες συνέπειες.

Η χώρα μας από τις 25 Ιανουαρίου έχει μια νέα κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παράλληλα η περιφέρεια Αττικής από τον Σεπτέμβρη του 2014 διοικείται από την διοίκηση και τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, αυτά τα δύο νέα δεδομένα βάζουν , σε μία νέα φάση τη συζήτηση και τον προβληματισμό για τη δράση και τη διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων.

Η διαχείριση απορριμμάτων σήμερα στη χώρα μας δυστυχώς διατηρείται σε κατάσταση απαράδεκτη με ευθύνη του πολιτικού προσωπικού των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και των στελεχών της Nέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Με τη νέα πολιτική κατάσταση όπου η σημερινή κυβέρνηση και η περιφέρεια Αττικής που στηρίχθηκαν για την εκλογή τους στα πολύμορφα κινήματα αντίστασης φορέων και πολιτών επιβάλλεται, και είναι δεσμευμένοι προγραμματικά να κινηθούν προς το εναλλακτικό σχέδιο διαχείρισης που διατύπωσαν πριν τις εκλογές.

Να θυμίσω αυτές τις προτάσεις.

Με αποκεντρωμένη διαχείριση, δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο, και βασικές προτεραιότητες τη διαλογή στην πηγή και τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων και την αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης.

Στον αντίποδα των προηγούμενων παρωχημένων επιλογών, η νέα κυβέρνηση και η νέα διοίκηση της περιφέρειας Αττικής πρέπει να δεσμευτούν, σε ένα νέο μοντέλο διαχείρισης με άξονες, την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων, την ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής, την αξιοποίηση του εγχώριου παραγωγικού δυναμικού και τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα στη διαχείριση των απορριμμάτων.

Σήμερα, όπως κατέληγε η επιστολή που έστειλε η περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου στους δημάρχους Αττικής «…έχει έρθει η ώρα της σοβαρής συστηματικής δουλειάς. Έχει έρθει η ώρα να αποδείξουμε ότι η αυτοδιοίκηση έχει τη βούληση τη γνώση και την ικανότητα να διαψεύσει όλες τις Κασσάνδρες που κινδυνολογούν και καταστροφολογούν.

Να δείξουμε ότι μπορούμε να καταστήσουμε τη διαχείριση των απορριμμάτων από περιβαλλοντικό πρόβλημα και πρόβλημα δημόσιας υγείας, ως ισχυρό χαρτί ανάπτυξης για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για την προστασία του περιβάλλοντος καθώς και πρότυπο χρηστής δημόσιας διοίκησης».

Ένα άλλο πολύ σοβαρό θέμα πού επιβάλλεται να συζητήσουμε αναλυτικά και ουσιαστικά, είναι ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, της δημόσιας και δημοτικής γης και περιουσίας από την εκποίηση, την ιδιωτικοποίηση, και το ξεπούλημα στα οικονομικά και ιδιωτικά συμφέροντα.
Η αφόρητη πίεση των τοκογλύφων δανειστών κρατά ψηλά στην επικαιρότητα ως δήθεν λύση στο δημόσιο χρέος το ξεπούλημα της δημόσιας γης και των ακινήτων. Σύμφωνα με τις αναλύσεις τους στην Ελλάδα υπάρχει καθυστερημένη κινητικότητα των αξιών γης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και απαιτούν την βίαιη προσαρμογή της ελληνικής εξαίρεσης. Να ακολουθηθεί δηλαδή και στη χώρα μας, για τη γη και τα ακίνητα, η πολιτική που υλοποιείται και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Συγκεντροποίηση της γης και αξιοποίηση της, προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.

Δηλαδή ένας βίαιος, αναγκαστικός καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός.

Γινόμαστε λοιπόν μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επίθεσης σε πολλά επίπεδα σε βάρος της δημόσιας γης και περιουσίας, των βασικών δημόσιων αγαθών και σε ένα άλλο επίπεδο στο κτιριακό απόθεμα, και κυρίως στα δημόσια κτήρια.
Δυστυχώς, οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης , φέρουν βαριά ευθύνη για τη διαμόρφωση αυτού του θλιβερού τοπίου εδώ και πολλά χρόνια.

Εκτός από ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις (όπως η πρώην δημοτική αρχή του Δήμου Ελληνικού και ο πρώην Δήμαρχος Χρήστος Κορτζίδης, ή η πρώην δημοτική αρχή του Δήμου Σαρωνικού και ο πρώην Δήμαρχος Πέτρος Φιλίππου), έχουν ασκήσει ένα περίεργο άθλιο πολιτικό παιχνίδι σε βάρος του περιβάλλοντος, των δημόσιων χώρων, της δημόσιας και δημοτικής περιουσίας και γης, κακοποίησαν, απαξίωσαν, εκποίησαν και ιδιωτικοποίησαν δημόσιους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους , μαγεύτηκαν από τη λαγνεία των ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων και των κανόνων της αγοράς, και τα θυσίασαν σε βάρος των πολιτών και της κοινωνίας .

Ειδικά στην Αττική που κτίστηκε με μοναδικό κριτήριο την αντιπαροχή, η επίθεση ήταν βάρβαρη. Για όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν όλα αυτά τα τελευταία 60 χρόνια ο πολεοδομικός και χωροταξικός σχεδιασμός ήταν άγνωστες έννοιες και το μόνο που πρυτάνευε ήταν η εξυπηρέτηση και η ικανοποίηση μικρών και μεγάλων ταξικών εργολαβικών και κατασκευαστικών συμφερόντων.

Η Αθήνα που έχει το μικρότερο ποσοστό αναλογίας πρασίνου ανά κάτοικο δηλαδή δύο με δυόμισι τοις 100 πράσινο ανά κάτοικο, ενώ σε όλη την Ευρώπη ακόμα και στις βαλκανικές χώρες που περίπου είναι 10 με 15 τοις 100 ανά κάτοικο, δεν έχει άλλη ευκαιρία ζωής.

Πρέπει να αγωνιστούμε για να μην κτιστεί ούτε 1 m² τσιμέντο σε κανένα από τους ελεύθερους δημόσιους χώρους που έχουν απομείνει πλέον στην Αττική - Ελαιώνας, Πάρκο Γουδή, Πάρκο Τρίτση, ο Χώρος στα λιπάσματα Δραπετσώνας, η Βίλα Ζωγράφου, η πλατεία Ναυαρίνου,η πλατεία Κύπρου και Πατησίων, η Βίλα Δρακοπούλου, το Μπαρουτάδικο, η Πυρκάλ Υμηττού, το κτήμα Καμπά, το κτήμα Συγγρού, τα Αστέρια Γλυφάδας, το παραλιακό μέτωπο του Σαρωνικού και ο χώρος βέβαια του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και τόσοι άλλοι μικροί και μεγάλοι δημόσιοι ελεύθεροι χώροι που απειλούνται από την πολεοδομική βαρβαρότητα, την τσιμεντοποίηση, την εμπορευματοποίηση και την κερδοσκοπία.

Οι προσπάθειες εκποίησης του Ελληνικού, του Αστέρα Βουλιαγμένης, του παραλιακού μετώπου του Σαρωνικού και των ακτών δεν είναι άσχετα με το περίφρακτο οικονομικό μοντέλο που προωθείται στη χώρα μας.

Επιβάλλεται η οργανωμένη αντίδραση της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κινημάτων.

Για να υπερασπιστούμε το περιβάλλον, τις ακτές, τις παραλίες και τους αιγιαλούς, το δημόσιο χώρο τα δημόσια αγαθά το νερό και το ρεύμα τη δημόσια υγεία και τη δημόσια περιουσία.

Τα προηγούμενα χρόνια με τον «Καλλικράτη», και την ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους του αντικειμένου των πολεοδομιών και των τεχνικών υπηρεσιών, η συρρίκνωση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και το συνακόλουθο σταμάτημα των δημοσίων έργων, επιδείνωσαν τα προβλήματα.

Δημιούργησαν αρνητικά δεδομένα και συρρίκνωσαν τη λειτουργία των οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τις υπηρεσίες που παρέχουν στους πολίτες.

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και πρέπει να παλέψουμε για πολλά πράγματα ακόμα.

Για πάρα πολλά ζητήματα που αφορούν τις πόλεις μας, τα ζητήματα που αφορούν τις επεκτάσεις των τοπικών πολεοδομικών σχεδίων, τις χρήσεις γης, την χρήση των κοινοχρήστων χώρων από τους πολίτες, τα πεζοδρόμια, τα τραπεζοκαθίσματα, τις καταλήψεις των κοινόχρηστων χώρων, το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, τους ορεινούς όγκους Αττικής τη χωροθέτηση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας και ένα σωρό άλλα σοβαρά προβλήματα που βασανίζουν τους κατοίκους των πόλεων μας.

Πρέπει επίσης να αναδείξουμε ζητήματα και να θέσουμε στόχους, για δημόσιες και καλά στελεχωμένες τεχνικές υπηρεσίες ,πολεοδομικά γραφεία και έργα σε όφελος της κοινωνίας και όχι προς όφελος των τραπεζών και των επενδυτών.

Πρέπει να πούμε όχι στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης, όχι στην κατάργηση των πολεοδομιών και των τεχνικών υπηρεσιών.

Να παλέψουμε για δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών με υλοποίηση τους από το δημόσιο .
Να συμπαραταχθούμε με την Κυβέρνηση για την ανατροπή των νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών πολιτικών λιτότητας που επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Να μην επιτρέψουμε να επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας, ο καθένας μόνος του εναντίον όλων των άλλων.

Συλλογικά να αντισταθούμε για να ανατρέψουμε τη βαρβαρότητα που μας περιβάλλει. Κυρίως όμως για να ξεκινήσουμε μια διαδικασία συμμετοχής και ευθύνης, αξιοπρέπειας και αντίστασης που αφήνει πίσω την ιδιώτευση, τον ατομισμό και το προσωπικό βόλεμα.
 

Σας ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου