ΜΑΤιασμένη δεοντολογία

του Niko Ago

Αφού είναι άνδρας των ΜΑΤ -και όχι κάποιος «αλλοδαπός εγκληματίας»- αυτός που φέρεται να στραγγάλισε την 7χρονη κόρη του στη Θεσσαλονίκη, ήδη,

μερικά ΜΜΕ, αποφάσισαν να τηρήσουν επιτέλους τη δημοσιογραφική δεοντολογία.

Διάβασα να αποκαλείται -και πολύ σωστά- ως «ο φερόμενος ως δράστης». Μόνο που τις λέξεις αυτές, τη δεοντολογία γενικά, τη θυμόμαστε ΜΟΝΟ σε επιλεγμένες περιπτώσεις. Κυρίως όταν πρόκειται για «δικούς μας».

Σε άλλες περιπτώσεις, με φερόμενους ως δράστες αλλοδαπούς, «τους άλλους» και τους αδύναμους, η δεοντολογία πάει περίπατο και τη θέση της καταλαμβάνουν λέξεις όπως «τέρας», «εγκληματίας», «αιμοσταγής», «δολοφόνος» κλπ.

Οι δημοσιογράφοι, σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως πολλάκις έχουμε παρατηρήσει, ξεχνάνε τον ρόλο τους, αυτό που απαιτεί ο επαγγελματίας να καταγράψει και να μεταφέρει την είδηση. Τόσο απλά. Χωρίς να επηρεαστεί από το «κοινό αίσθημα», χωρίς να γίνει εισαγγελέας, δικαστής, ανακριτής και εν τέλει, κοινώς κουτσομπόλης και ρατσιστής.

Το τεκμήριο αθωότητας, λοιπόν, σε πολλές περιπτώσεις ένα από τα τελευταία «όπλα» κάθε κατηγορούμενου, όσο βαριά και αν είναι η κατηγορία εναντίον του, αφαιρείται με το «έτσι θέλω» από (μόνο) ανεύθυνους (;) δημοσιογράφους και αυτός παραδίδεται για κανιβαλισμό στο πεινασμένο πλήθος. Που, έτσι κι αλλιώς, υπάρχει ένα ικανό κομμάτι, το οποίο διψά και τρέφεται με τις «σάρκες» που του πετάει κάθε κονδυλοφόρος.

Άρα, στην προκειμένη περίπτωση, παρά το γεγονός πως, όπως ειπώθηκε, δείχνει σεβασμό στη τήρηση της δεοντολογίας και του τεκμηρίου αθωότητας, επειδή ακριβώς γίνεται επιλεκτικά, κανένα «μπράβο» δεν αξίζει. Αυτή είναι μια ΜΑΤιασμένη δεοντολογία. Που τηρείται, απλώς και μόνο, λόγω της στολής. Η πραγματική δεοντολογία και ο επαγγελματισμός δοκιμάζονται απέναντι στους αδύναμους -και όχι σε όσους έχουν εξουσία.

Πηγή: www.altsantiri.gr