γράφει η Έλενα Γερούκη *
Μοιραζόμενη σκέψεις με συντρόφους και συντρόφισσες τελευταία, καταλήγαμε στο ότι «ο πολιτικός χρόνος είναι τόσο πυκνός πια, που οι εξελίξεις μας προλαβαίνουν
πριν κάνουμε την οποιαδήποτε πρόβλεψη».
Όντως όλους αυτούς τους μήνες αυτό ζήσαμε!
Παλεύαμε εμείς με τον χρόνο και η Αριστερά με τους «δαίμονές» της.
Απογοήτευση με λίγες μόνο στιγμές χαράς κι αναλαμπές.
Μια τόσο μεγάλη νίκη για την Αριστερά στον τόπο μας , στα τόσα χρόνια προσμονής που δεν καταφέραμε να την χαρούμε ,να την πανηγυρίσουμε ούτε καν την νύχτα των αποτελεσμάτων ,όταν ο χάρτης έβγαζε παντού ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν τόση η συγκίνηση που κι εκεί δάκρυα μάς βγήκαν αντί για γέλια!
Σαν να έφευγε ένα «ανάθεμα» από πάνω μας, εκείνες τις ώρες.
Η αποτίμηση όλων των αγώνων συνάντησε τη ελπίδα.
Πρώτη φορά Αριστερά.
Οι «συγνώμες» άρχισαν αργότερα.
Συγνώμες που έκρυβαν στο βάθος ηττοπάθεια.
Ποια ηθική παρόρμηση άραγε τις επέβαλλε;
Από πότε όσα πιστεύαμε, οι αγώνες μας, οι θέσεις μας, προσδίδονται σε παρόρμηση και πλάνη;
Κανέναν δεν παραπλάνησα, κανείς δεν με παραπλάνησε.
Αξιακά, με ανιδιοτέλεια ακολούθησα αυτό που πάντα με προσδιόριζε ιδεολογικά και πολιτικά.
Σε κανέναν δεν υποσχέθηκα ότι θα είναι εύκολα,σε κανέναν δεν υποσχέθηκα μαγικές λύσεις κι υπερβάσεις.
Το αντίθετο μάλιστα.
Αναγνωρίζοντας την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας μας μετά από τα τόσα χρόνια διακυβέρνησης διεφθαρμένων πολιτικών, τα πέντε χρόνια φτωχοποίησης, την κατάχρηση και απομείωση των ασφαλιστικών αποθεματικών, την ανεργία, τα «λουκέτα» μόνο με μαγικό ραβδί ή ένα θαύμα, θα μπορούσαμε να επανέλθουμε στο «πριν».
Το μόνο που είχαμε ήταν το «δίκιο» μας . Το «δίκιο» του λαού.
Με αυτό το δίκιο και την περηφάνια αυτού του λαού πήγε ο Αλέξης Τσίπρας και η διαπραγματευτική ομάδα, να δώσουν τέλος στην αιμορραγία μας, να φέρουν πίσω τη χαμένη ανάσα μας, το δικαίωμά μας να ζήσουμε ελεύθεροι κι όχι δουλοπάροικοι.
Ηττηθήκαμε οικονομικά ναι, κερδίσαμε όμως ηθικά. Κι αν δεν χορταίνει κανείς με ηθική, παραμένει ζωντανός πίσω από τα χαρακώματα.
Το θέμα της κρίσης, του χρέους, της λιτότητας διεθνοποιήθηκε, οι ηγέτες της Γερμανίας και οι συν αυτοίς δείξανε το πραγματικό τους πρόσωπο.
Ο πλανήτης το βράδυ της μεγαλύτερης και σκληρότερης διαπραγμάτευσης μιλούσε για το «this is a coup» κατά της Ελλάδας.
Κάποιοι όλα αυτά επιλέγουν να τα ξεχνούν, κάποιοι όλο αυτό τον καιρό υπονόμευαν την κυβέρνηση, συνέχισαν να λειτουργούν σαν κόμμα μέσα στο κόμμα και τελικά επέλεξαν να ακολουθήσουν άλλο δρόμο.
Τον δικό τους δρόμο, αποδομώντας τους μέχρι χθες συντρόφους, ρίχνοντας την κυβέρνηση και φανερώνοντας απροκάλυπτα πλέον ότι η εξουσία τούς εκφράζει μόνο σε ότι μπορούν να ελέγξουν μέσα από μηχανισμούς παρέα με όσους σκέφτονται με τους ίδιους κώδικες.
Έφτασε ξανά η στιγμή να πάρουμε αποφάσεις με ποιους θα συμπορευτούμε, ποιους θα αποχαιρετήσουμε.
Μετά την υποχώρηση της συμφωνίας, δεν αποφύγαμε την διάσπαση. Ακόμα μια φορά η Αριστερά ματώνει.
Όσο κι αν πληγώνει, μπροστά μας έχουμε μια μάχη που θα την δώσουμε ξανά με όλη μας την δύναμη με όλο μας το πάθος.
Αρκετά με το πένθος, αρκετά με την ηττοπάθεια!
Υπάρχει κόσμος που μας ακολουθεί, που πιστεύει στο δικό μας όραμα, που μας απλώνει το χέρι.
Υπάρχει ακόμη ελπίδα για αυτούς, για μας, για την κοινωνία.
Εμείς θα δώσουμε πάλι τον βηματισμό, δίπλα στους παλιούς και νέους φίλους. Να νικήσουμε την απογοήτευση να υψώσουμε ξανά τις σημαίες και να ριχτούμε στην μάχη.
Το οφείλουμε στα οράματά μας, στην ιστορία του κόμματος που ακολουθήσαμε, στους αγώνες που δόθηκαν μέχρι σήμερα, στην επόμενη γενιά.
Αναγνωρίζοντας τα λάθη και τις παραλείψεις, θα πορευτώ με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα στηρίξω τον Αλέξη Τσίπρα.
Εμένα δεν με πρόδωσε γιατί κανείς δεν σε προδίδει αν δεν θες να προδοθείς.
Συλλογικά θα δουλέψουμε από δω και μπρος για την μικρή μας χώρα, για να καταφέρουμε να παραμείνουμε μέσα στις εξελίξεις που έρχονται στο παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό με μια κυβέρνηση που θα νοιάζεται για την κοινωνία, τα χαμηλά, τα μεσαία, τα χιλιοχτυπημένα στρώματα.
Συλλογικά και στο βάθος του χρόνου θα αναστρέψουμε τα δεινά που μας φόρτωσαν οι επιλογές των πολιτικά φθαρμένων προσώπων.
Με αυτούς λέω να τα βάλω κι όχι με αυτούς που είχα δίπλα μου μέχρι χθες.
Με μια νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με θετικό πρόσημο στην κοινωνία μας, μπορούμε να παλέψουμε, να φέρουμε τη νίκη, όπως οφείλει η Αριστερά.
Η δική μας Αριστερά.
VENCEREMOS !
Όντως όλους αυτούς τους μήνες αυτό ζήσαμε!
Παλεύαμε εμείς με τον χρόνο και η Αριστερά με τους «δαίμονές» της.
Απογοήτευση με λίγες μόνο στιγμές χαράς κι αναλαμπές.
Μια τόσο μεγάλη νίκη για την Αριστερά στον τόπο μας , στα τόσα χρόνια προσμονής που δεν καταφέραμε να την χαρούμε ,να την πανηγυρίσουμε ούτε καν την νύχτα των αποτελεσμάτων ,όταν ο χάρτης έβγαζε παντού ΣΥΡΙΖΑ.
Ήταν τόση η συγκίνηση που κι εκεί δάκρυα μάς βγήκαν αντί για γέλια!
Σαν να έφευγε ένα «ανάθεμα» από πάνω μας, εκείνες τις ώρες.
Η αποτίμηση όλων των αγώνων συνάντησε τη ελπίδα.
Πρώτη φορά Αριστερά.
Οι «συγνώμες» άρχισαν αργότερα.
Συγνώμες που έκρυβαν στο βάθος ηττοπάθεια.
Ποια ηθική παρόρμηση άραγε τις επέβαλλε;
Από πότε όσα πιστεύαμε, οι αγώνες μας, οι θέσεις μας, προσδίδονται σε παρόρμηση και πλάνη;
Κανέναν δεν παραπλάνησα, κανείς δεν με παραπλάνησε.
Αξιακά, με ανιδιοτέλεια ακολούθησα αυτό που πάντα με προσδιόριζε ιδεολογικά και πολιτικά.
Σε κανέναν δεν υποσχέθηκα ότι θα είναι εύκολα,σε κανέναν δεν υποσχέθηκα μαγικές λύσεις κι υπερβάσεις.
Το αντίθετο μάλιστα.
Αναγνωρίζοντας την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας μας μετά από τα τόσα χρόνια διακυβέρνησης διεφθαρμένων πολιτικών, τα πέντε χρόνια φτωχοποίησης, την κατάχρηση και απομείωση των ασφαλιστικών αποθεματικών, την ανεργία, τα «λουκέτα» μόνο με μαγικό ραβδί ή ένα θαύμα, θα μπορούσαμε να επανέλθουμε στο «πριν».
Το μόνο που είχαμε ήταν το «δίκιο» μας . Το «δίκιο» του λαού.
Με αυτό το δίκιο και την περηφάνια αυτού του λαού πήγε ο Αλέξης Τσίπρας και η διαπραγματευτική ομάδα, να δώσουν τέλος στην αιμορραγία μας, να φέρουν πίσω τη χαμένη ανάσα μας, το δικαίωμά μας να ζήσουμε ελεύθεροι κι όχι δουλοπάροικοι.
Ηττηθήκαμε οικονομικά ναι, κερδίσαμε όμως ηθικά. Κι αν δεν χορταίνει κανείς με ηθική, παραμένει ζωντανός πίσω από τα χαρακώματα.
Το θέμα της κρίσης, του χρέους, της λιτότητας διεθνοποιήθηκε, οι ηγέτες της Γερμανίας και οι συν αυτοίς δείξανε το πραγματικό τους πρόσωπο.
Ο πλανήτης το βράδυ της μεγαλύτερης και σκληρότερης διαπραγμάτευσης μιλούσε για το «this is a coup» κατά της Ελλάδας.
Κάποιοι όλα αυτά επιλέγουν να τα ξεχνούν, κάποιοι όλο αυτό τον καιρό υπονόμευαν την κυβέρνηση, συνέχισαν να λειτουργούν σαν κόμμα μέσα στο κόμμα και τελικά επέλεξαν να ακολουθήσουν άλλο δρόμο.
Τον δικό τους δρόμο, αποδομώντας τους μέχρι χθες συντρόφους, ρίχνοντας την κυβέρνηση και φανερώνοντας απροκάλυπτα πλέον ότι η εξουσία τούς εκφράζει μόνο σε ότι μπορούν να ελέγξουν μέσα από μηχανισμούς παρέα με όσους σκέφτονται με τους ίδιους κώδικες.
Έφτασε ξανά η στιγμή να πάρουμε αποφάσεις με ποιους θα συμπορευτούμε, ποιους θα αποχαιρετήσουμε.
Μετά την υποχώρηση της συμφωνίας, δεν αποφύγαμε την διάσπαση. Ακόμα μια φορά η Αριστερά ματώνει.
Όσο κι αν πληγώνει, μπροστά μας έχουμε μια μάχη που θα την δώσουμε ξανά με όλη μας την δύναμη με όλο μας το πάθος.
Αρκετά με το πένθος, αρκετά με την ηττοπάθεια!
Υπάρχει κόσμος που μας ακολουθεί, που πιστεύει στο δικό μας όραμα, που μας απλώνει το χέρι.
Υπάρχει ακόμη ελπίδα για αυτούς, για μας, για την κοινωνία.
Εμείς θα δώσουμε πάλι τον βηματισμό, δίπλα στους παλιούς και νέους φίλους. Να νικήσουμε την απογοήτευση να υψώσουμε ξανά τις σημαίες και να ριχτούμε στην μάχη.
Το οφείλουμε στα οράματά μας, στην ιστορία του κόμματος που ακολουθήσαμε, στους αγώνες που δόθηκαν μέχρι σήμερα, στην επόμενη γενιά.
Αναγνωρίζοντας τα λάθη και τις παραλείψεις, θα πορευτώ με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα στηρίξω τον Αλέξη Τσίπρα.
Εμένα δεν με πρόδωσε γιατί κανείς δεν σε προδίδει αν δεν θες να προδοθείς.
Συλλογικά θα δουλέψουμε από δω και μπρος για την μικρή μας χώρα, για να καταφέρουμε να παραμείνουμε μέσα στις εξελίξεις που έρχονται στο παγκόσμιο οικονομικό σκηνικό με μια κυβέρνηση που θα νοιάζεται για την κοινωνία, τα χαμηλά, τα μεσαία, τα χιλιοχτυπημένα στρώματα.
Συλλογικά και στο βάθος του χρόνου θα αναστρέψουμε τα δεινά που μας φόρτωσαν οι επιλογές των πολιτικά φθαρμένων προσώπων.
Με αυτούς λέω να τα βάλω κι όχι με αυτούς που είχα δίπλα μου μέχρι χθες.
Με μια νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με θετικό πρόσημο στην κοινωνία μας, μπορούμε να παλέψουμε, να φέρουμε τη νίκη, όπως οφείλει η Αριστερά.
Η δική μας Αριστερά.
VENCEREMOS !
* μέλος της ΟΜ Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: toideologio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου