Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Μοσχάτο: "Τα Κορίτσια της Βροχής" από την Κινηματογραφική Λέσχη Μεσοποταμίας, την Κυριακή 15 Νοεμβρίου στις 8.00μμ

Η ταινία της Αλίντας Δημητρίου "Τα Κορίτσια της Βροχής" θα προβληθεί από την Κινηματογραφική Λέσχη της Μεσοποταμίας στο "Σπίτι της Μεσοποταμίας", Πλάτωνος 13 στο Μοσχάτο, την Κυριακή 15 Νοεμβρίου στις 8.00μμ.

Μετά το τέλος της προβολής θα ακολουθήσει συζήτηση με τις αγωνίστριες που έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Νάντια Βαλαβάνη και Κατερίνα Παπαγκίκα και με τον σύζυγο της σκηνοθέτιδας Σωτήρη Δημητρίου.

Η είσοδος είναι δωρεάν και ισχύει η εθελοντική προσφορά τροφίμων μακράς διάρκειας για το "Καλάθι Αλληλεγγύης".

Λίγα λόγια για την ταινία:

Οι γυναίκες που οργανώθηκαν και αντιστάθηκαν, κυριολεκτικά με τα σώματά τους, στη δικτατορία του ’67, αποτελούν το αντικείμενο του ντοκιμαντέρ της Αλίντας Δημητρίου, της σκηνοθέτιδας που τα τελευταία χρόνια έχει αφιερώσει την προσοχή της στο γυναικείο ρόλο της πολιτικής αντίδρασης.

«Τα Κορίτσια της Βροχής» είναι ακριβώς αυτό: μαρτυρίες των γυναικών που στη διάρκεια της δικτατορίας συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν και που σήμερα ζουν για ν’ αφηγηθούν την ιστορία τους.

Οι γυναίκες που εμφανίζονται στην ταινία της Δημητρίου είναι, με μια λέξη, μαγικές. Πραγματικές γυναίκες, που ζουν σήμερα, νέες ακόμα, μια ζωή κανονική, η οποία όμως κρύβει μέσα της ένα κομμάτι που δεν αγγίζεται, παρά για συγκεκριμένους λόγους. Μιλούν στην κάμερα απλά, σα να κάνουν κουβέντα, σα να αφηγούνται τραγικές ιστορίες άλλων - εκτός από στιγμές, που η ανάμνηση γίνεται πολύ προσωπική και η φωνή χάνει λίγο το σθένος της.

Το υπέροχο με τα «Κορίτσια της Βροχής» είναι ότι ως ντοκιμαντέρ, ως μαγνητοσκόπιση, σκηνοθεσία και μοντάζ δηλαδή, είναι τόσο απλό, που οι ιστορίες των γυναικών απογυμνώνονται από οποιαδήποτε πλεονάζουσα δραματικότητα και ασκούν οι ίδιες την πραγματική τους δύναμη στους θεατές.

Μοναδική σκηνοθετική παρέμβαση στις εξομολογήσεις τους, η παρεμβολή υλικών από λαϊκές εξεγέρσεις στην Ελλάδα πολύ πιο πρόσφατες, σα να λέμε χθεσινές. Γιατί, φυσικά, η μελέτη της ιστορίας, όσο γενική ή προσωπική αν είναι αυτή, έχει ως βασικό στόχο και την αξιοποίησή της για το παρόν. Για να μη θεωρήσει κανείς, ποτέ, ότι ο αγώνας αυτών των γυναικών και όσων ανθρώπων υπερασπίστηκαν ποτέ την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους, πήγε χαμένος.

Όπως έγραφε ένας συγγραφέας, «Η αφήγηση κάνει τα πράγματα να υπάρχουν. Μαθαίνεις, καταλαβαίνεις, αντιλαμβάνεσαι κάτι. Σε πονάει ή σε βασανίζει ή αδιαφορείς για κάτι. Είναι ένα αγκάθι μικρό ή μεγάλο που θέλεις να αγνοήσεις. Στρέφεις αλλού την προσοχή, φεύγεις σε διαφορετική κατεύθυνση. Κι έρχεται κάποιος, φίλος ή εχθρός, ή ουδέτερος και αφηγείται το γεγονός ή περιγράφει τις διαπιστώσεις του. Και τότε το συμβάν (η σκέψη, το συμπέρασμα, η εκτίμηση) γίνεται πραγματικότητα. Και δεν μπορείς να ξεφύγεις». (Χαβιέ Μαρίας «Το πρόσωπό σου αύριο»).

Το event στο facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου