Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015

Όταν η διαπλοκή βρίσκει τους δικούς της «χρήσιμους...»

του Γιώργου Βεργόπουλου

Στην πολιτική έχει πάντα σημασία η «μεγάλη εικόνα». Πως δηλαδή όλα συνδέονται και, συχνά ανεξάρτητα με τις προθέσεις
των συγκεκριμένων προσώπων, παράγουν πολιτικά αποτελέσματα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.

Από την εκλογή της τον Ιανουάριο η κυβέρνηση της αριστεράς χειρίζεται την πιο κρίσιμη διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας στην ΕΕ.

Διαπραγμάτευση που έχει ακόμη πολλά στάδια, από τα προαπαιτούμενα της συμφωνίας και την αποφυγή των πιο επώδυνων για τα λαϊκά στρώματα μέτρων μέχρι την αναδιάρθρωση του χρέους.

Παράλληλα, βρεθήκαμε στο μέσον μιας πρωτοφανούς προσφυγικής κρίσης. Η Ελλάδα αγωνίζεται από τη μια να σταματήσει το δράμα που εκτυλίσσεται στο Αιγαίο και από την άλλη να πείσει την υπόλοιπη ΕΕ να επιδείξει την απαιτούμενη έμπρακτη αλληλεγγύη. Γιατί πολύ απλά, μόνη της η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα.

Μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, η ελληνική κυβέρνηση της αριστεράς μετράει συμμάχους και αντιπάλους στο εξωτερικό και στο εσωτερικό και όλα μπλέκονται με τη γενική κατάσταση.

Με αυτή την ξεκάθαρη ματιά, οι πρόσφατες ενέργειες του καθηγητή Γιάννη Πανούση, είναι ακατανόητες και απογοητευτικές. Ο κ. Πανούσης επιλέγει ακριβώς αυτή τη χρονική στιγμή για να δημιουργήσει αρνητικές εντυπώσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης, πάνω σε έναν θεματικό καμβά χιλιοπαιγμένο στην Ελλάδα από τα πιο συντηρητικά κέντρα, ότι δήθεν υπάρχει σύνδεση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία. Και επίσης επιλέγει να χρησιμοποιήσει μεθοδολογία παρόμοια με αυτή των πιο συντηρητικών κέντρων, δηλαδή διαρροές τηλεφωνικών παρακολουθήσεων.

Επί της ουσίας οι «καταγγελίες» του κ. Πανούση δεν περιλαμβάνουν κάποιο στοιχείο, νέο ή παλαιό. Όπως ακριβώς προ δεκαετίας ή εικοσαετίας η ΝΔ καταφερόταν κατά της αριστεράς επειδή στελέχη της υπερασπίζονταν τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα κάθε πολίτη, άρα και των κατηγορούμενων στα δικαστήρια είτε για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου είτε για τρομοκρατικές ενέργειες. Έτσι και τώρα ο κ. Πανούσης επιχειρεί να ενοχοποιήσει πολιτικά ή και ποινικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επειδή είχαν επαφές με κρατούμενους, στο ίδιο πλαίσιο: της εξέτασης και αν χρειάζεται της υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους.

Όλα τα υπόλοιπα που ακούστηκαν αυτές τις μέρες είναι αναπόδεικτα και προφανώς ανυπόστατα. Επί της ουσίας, πρόκειται για λαϊκιστική τρομολαγνεία, για συγγραφή κατασκοπευτικού μυθιστορήματος πάνω σε σενάρια συνωμοσίας.

Θα μπορούσε λοιπόν κάποιος να μην αξιολογήσει σοβαρά όλα τα τεκταινόμενα και να αφήσει απλώς το μπαλόνι να ξεφουσκώσει από μόνο του. Όμως, η υπέρμετρη προβολή που δίνουν συγκεκριμένα ΜΜΕ στο ανύπαρκτο αυτό θέμα, φέρνει στο μυαλό όλων αφενός την κρίσιμη πολιτική συγκυρία που διανύουμε και αφετέρου την σύγκρουση που τα ίδια ΜΜΕ έχουν επιλέξει να δίνουν με την κυβέρνηση.

Έχουμε δηλαδή μια ανυπόστατη καταγγελία που όμως κινείται μέσα σε ένα πολύ πραγματικό περιβάλλον. Την επιδίωξη από το εξωτερικό και δυνάμεις στο εσωτερικό να αποδυναμωθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα πριν αναλάβουν προοδευτικές κυβερνήσεις σε άλλες χώρες της ΕΕ (σήμερα Πορτογαλία, αύριο Ιρλανδία, θα δούμε τον μετεκλογικό συσχετισμό στην Ισπανία…). Και επίσης ένα περιβάλλον σύγκρουσης των ΜΜΕ της διαπλοκής με την κυβέρνηση που για πρώτη φορά επιδιώκει να βάλει μια τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.

Πιθανότατα ο κ. Πανούσης να μην είχε συναίσθηση όλου του πολιτικού περιβάλλοντος. Πως θα αξιοποιηθούν οι «καταγγελίες» του και γενικότερα πως εγγράφονται στον πολιτικό συσχετισμό. Ακόμα πιο πιθανό είναι ότι δεν ενδιαφέρεται αυτή τη στιγμή για τον ευρύτερο πολιτικό συσχετισμό, καθώς αισθάνεται «εκτός παιχνιδιού».

Αντικειμενικά προσφέρει χείριστες υπηρεσίες σε μια υπόθεση, αυτή της αριστερής διακυβέρνησης, την οποία προ μηνών υπηρετούσε. Γιατί για την ίδια υπόθεση πρόκειται, κι ας μην είναι πλέον υπουργός ο ίδιος…

Η κυβέρνηση χειρίζεται την υπόθεση με σοβαρότητα, δηλαδή θεσμικά. Αφού φτάσαμε στο σημείο να κυκλοφορούν κασέτες παρακολουθήσεων στα ΜΜΕ, πρέπει να ερευνήσουμε πως συνέβη αυτό. Και πως δεν θα ξανασυμβεί. Αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση μιας αριστερής και δημοκρατικής κυβέρνησης να ελέγξει αυτό το ζήτημα, και το ίδιο θα έκανε πιστεύω αν οι παρακολουθήσεις που ανεύθυνα δημοσιοποιούνται αφορούσαν οποιοδήποτε άλλο θέμα.

Εν κατακλείδι, μια απάντηση στα εμφανώς πανικόβλητα σχόλια διάφορων φερέφωνων της διαπλοκής στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παθαίνει καμιά πραγματική ζημιά από όλη αυτή την μυθοπλασία. Μόνον το σκληρό ακροατήριο της ακροδεξιάς μπορεί να πιστέψει ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν σχέση με την τρομοκρατία ή ότι τα βράδια στην Κουμουνδούρου θυσιάζονται παιδάκια στους Βαβυλώνιους θεούς.

Κάποιοι νομίζουν ότι θα καταφέρουν να γλιτώσουν προσπαθώντας να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση με σενάρια τρομοκρατίας η ακόμη και υπονομεύοντας τις εθνικές θέσεις. Δεν έχουν τύχη, το έργο είναι χιλιοπαιγμένο και δεν ενδιαφέρει κανέναν πλέον να το παρακολουθήσει.

Το πλήγμα, για άλλη μια φορά, είναι στην αξιοπιστία των ΜΜΕ της διαπλοκής. Και των μεγαλοδημοσιογράφων που την Παρασκευή πριν τις εκλογές δήλωναν στο κεντρικό δελτίο τους ότι δεν θα εκπλαγούν αν η ΝΔ είναι τελικά 2 και 3 μονάδες μπροστά. Συνειδητά ψέματα λέγανε και τότε και τώρα. Είναι κρίμα βέβαια για όποιον βρέθηκε να συμμαχεί μαζί τους.

Όμως η είδηση των ημερών δεν είναι οι κατασκοπευτικές μυθοπλασίες αλλά η ανατροπή στην Πορτογαλία. Η Ελλάδα αντέχει, η ελπίδα έρχεται στην Ευρώπη, όσο και να χτυπιούνται αυτοί που ο δικός τους πρωθυπουργός αποκαλούσε «νταβατζήδες».

Πηγή: enter4news.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου