γράφει ο Θανάσης Καρτερός
Ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ένα διαρκές σκάνδαλο. Δεκάδες δισ. τρώνε οι τράπεζες. Το έγκλημα της ανακεφαλαιοποίησης δεν καλύπτεται με στρουθοκαμηλισμούς. Οι Γερμανοί ξανάρχονται - ένοπλοι. Πρώτη φορά αριστερά, με δολοφόνους κολιγιά. Ασφαλιστικό: έγκλημα και νοσταλγία.
Πρόκειται για ένα δείγμα τίτλων από την Ίσκρα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Και κάτω από τους τίτλους; Νά ένα απόσπασμα του ίδιου του Παναγιώτη: «Είμαστε οι πρώτοι που με αδιάσειστα στοιχεία και δριμύτητα καταγγείλαμε το μέγα σκάνδαλο, το μεγαλύτερο στην ελληνική Ιστορία, της λεγόμενης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών... δεν θα αποφύγουν να λογοδοτήσουν πολιτικά και ποινικά οι ένοχοι και συνένοχοι, Τσίπρας και Δραγασάκης, όσο και αν τους καλύπτουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης».
Έγκλημα και πάλι έγκλημα, σκάνδαλα και πάλι σκάνδαλα, υποτέλειες, ποινικές ευθύνες, κολιγιές με δολοφόνους, με ολίγον από στρουθοκάμηλους και νοσταλγίες. Αυτό τώρα ο Παναγιώτης και οι άλλοι -ο Στρατούλης, ο Χουντής, ο Πετράκος, ο Καλύβης, ο Γαβρίλης- το θεωρούν πολιτική αντιπαράθεση. Πολεμική έστω, με πολιτικούς όρους. Και όχι επιστροφή στη δεκαετία του πενήντα. Με τα γνωστά και τραυματικά για προδότες, αποστάτες, χαφιέδες, μαύρους σκύλους και άσπρους σκύλους. Που είχαν -κι έχουν- τις γνωστές συνέπειες.
Θα περίμενε κανείς από τους παλιότερους, που έχουν δει πολλά τα μάτια τους, να τα προστατεύουν και να μην τα βγάζουν μόνοι τους. Γιατί με τέτοιες πρακτικές, που μεταποιούν την εμπάθεια -αλήθεια, πόσο καιρό τη μάζευαν;- σε πολιτικό λόγο, αυτό ακριβώς κάνουν.
Πρόκειται για ένα δείγμα τίτλων από την Ίσκρα του Παναγιώτη Λαφαζάνη. Και κάτω από τους τίτλους; Νά ένα απόσπασμα του ίδιου του Παναγιώτη: «Είμαστε οι πρώτοι που με αδιάσειστα στοιχεία και δριμύτητα καταγγείλαμε το μέγα σκάνδαλο, το μεγαλύτερο στην ελληνική Ιστορία, της λεγόμενης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών... δεν θα αποφύγουν να λογοδοτήσουν πολιτικά και ποινικά οι ένοχοι και συνένοχοι, Τσίπρας και Δραγασάκης, όσο και αν τους καλύπτουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης».
Έγκλημα και πάλι έγκλημα, σκάνδαλα και πάλι σκάνδαλα, υποτέλειες, ποινικές ευθύνες, κολιγιές με δολοφόνους, με ολίγον από στρουθοκάμηλους και νοσταλγίες. Αυτό τώρα ο Παναγιώτης και οι άλλοι -ο Στρατούλης, ο Χουντής, ο Πετράκος, ο Καλύβης, ο Γαβρίλης- το θεωρούν πολιτική αντιπαράθεση. Πολεμική έστω, με πολιτικούς όρους. Και όχι επιστροφή στη δεκαετία του πενήντα. Με τα γνωστά και τραυματικά για προδότες, αποστάτες, χαφιέδες, μαύρους σκύλους και άσπρους σκύλους. Που είχαν -κι έχουν- τις γνωστές συνέπειες.
Θα περίμενε κανείς από τους παλιότερους, που έχουν δει πολλά τα μάτια τους, να τα προστατεύουν και να μην τα βγάζουν μόνοι τους. Γιατί με τέτοιες πρακτικές, που μεταποιούν την εμπάθεια -αλήθεια, πόσο καιρό τη μάζευαν;- σε πολιτικό λόγο, αυτό ακριβώς κάνουν.
Καμιά Αριστερά και καμιά επανάσταση δεν υπηρετούν. Κανένα ήθος ταξικό δεν εισάγουν - ή επανεισάγουν. Το πολύ-πολύ να πολλαπλασιάζουν την απογοήτευση, προς μεγάλη χαρά εκείνων που ζεσταίνουν τα χεράκια τους σε τέτοιες εμφύλιες συρράξεις. Όπως πάντα.
Αν πάλι πιστεύουν ότι έτσι υπηρετούν τη Συνέπεια, τι να πεις; Να μην καταλαβαίνουν κάποιοι εραστές της επαναστατικής παρόλας τη διαφορά ανάμεσα στο λάθος και στο έγκλημα, στην παρέκκλιση και στην κολιγιά, στις αυταπάτες και στις απάτες, πάει στο διάολο.
Αν πάλι πιστεύουν ότι έτσι υπηρετούν τη Συνέπεια, τι να πεις; Να μην καταλαβαίνουν κάποιοι εραστές της επαναστατικής παρόλας τη διαφορά ανάμεσα στο λάθος και στο έγκλημα, στην παρέκκλιση και στην κολιγιά, στις αυταπάτες και στις απάτες, πάει στο διάολο.
Αλλά αν δεν το καταλαβαίνουν και οι πατριάρχες της ΛΑΕ, τότε ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: Ήταν για δεκαετίες σε λάθος κόμμα. Και ποιος βεβαιώνει ότι τώρα είναι στο σωστό;
Πηγή: www.avgi.gr
Πηγή: www.avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου