Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Ποιος έκοψε το καλώδιο τα μεσάνυχτα;




Την Παρασκευή 8 Ιανουαρίου ο Σερίφης της Άγριας Δύσης αποφάσισε μέσα σε μιάμιση ώρα ότι ένα κομμένο καλώδιο στην πόρτα ελέγχου ήταν αποτέλεσμα βανδαλισμού και μάλιστα ήξερε
και τους αυτουργούς.


Μετά από εξονυχιστικές έρευνες της αστυνομίας, διασταύρωση πληροφοριών και πειστηρίων, δικαστικής παρέμβασης και απόδοσης ευθυνών, (όλα αυτά σε μιάμιση ωρίτσα λέμε), είχε κάθε δικαίωμα να τυπώσει την επίσημη ανακοίνωση που βλέπεις στη φωτογραφία.


Νιώθοντας απεριόριστο θαυμασμό για την απόδοση της δικαιοσύνης με την ταχύτητα του φωτός και για να διευκολύνω τον Σερίφη, φωτογραφήθηκα από μόνη μου μπροστά στην ανακοίνωσή του κι έτσι τώρα όλοι κι όλες όσοι κι όσες με γνωρίζετε, μπορείτε να με αποφεύγετε, να σιωπείτε, να βγάζετε ή να μη βγάζετε κάρτα, να με χαιρετάτε ή να μη μου μιλάτε στον δρόμο.


Ο τόπος μου γέννησε την πολιτική αντιπαράθεση με επιχειρήματα και την ονόμασε δημοκρατία δυόμισι (και βάλε) χιλιάδες χρόνια πριν. Από τότε κάθε Συνέλευση που γίνεται στον κόσμο του ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι μια ευγενής αντιγραφή αυτής την καταπληκτικής ιδέας που σκιαγράφησε πρώτα ο Σόλωνας και ολοκλήρωσε αργότερα ο Κλεισθένης: Να μαζευόμαστε, να συζητάμε και να αποφασίζουμε για τα κοινά μας προβλήματα!

Ζητώ συγγνώμη, αν δεν κατάλαβα καλά το μήνυμα του αρχαίου μας πολιτισμού και σας ρωτάω:

Ποιος δίνει το δικαίωμα στον οποιονδήποτε να κατηγορεί επίσημα και δημοσίως για βανδαλισμούς ομάδες ανθρώπων, παρατάξεις και συλλογικότητες, παρακάμπτοντας εντελώς και απροκάλυπτα κάθε νόμιμη διαδικασία;
Απάντηση: Σιωπή.

Ποιος υπογράφει λευκές επιταγές θράσους και τσάμπα μαγκιάς σε διοικήσεις, όταν δεν υψώνει τη φωνή για να πει το προφανές, το δίκαιο και το λογικό;
Απάντηση: Σιωπή.

Ποιος από σας πιστεύει ότι οι φίλοι, σύντροφοι, γνωστοί μου, τα μέλη της Συνέλευσης για το Άνοιγμα του Σταδίου Αργυρούπολης κι εγώ κόψαμε το καλώδιο;
Απάντηση: Σιωπή;;;

Όταν η Σιωπή απαντάει, παύουν να γίνονται ερωτήσεις, οι συζητήσεις βαφτίζονται παράνομες κι απαγορεύονται. Το πολίτευμά μας τότε δεν μπορεί πια να λέγεται Δημοκρατία.

Στη Δημοκρατία συζητάμε, διαφωνούμε, συχνά συγκρουόμαστε ιδεολογικά, αλλάζουμε γνώμη, τοποθετούμαστε, ακούμε, διαπραγματευόμαστε, επικοινωνούμε, σεβόμαστε. Πάντως δε σιωπούμε.

Ζητάω άξιους ιδεολογικούς αντίπαλους κι απαιτώ άξιους πολιτικούς, με τους οποίους συμφωνώ-διαφωνώ θα μπορώ να συνομιλώ και να διαφωνώ ανοιχτά και δημόσια.

Όποιος θέλει να εμφανίζεται ατσαλάκωτος, άτρωτος, ξερόλας, αφεντικό, γεμάτος γρανιτένια αυτοπεποίθηση κι ανυποχώρητος δεν είναι ότι απλώς δεν έχει την ψήφο μου, δε διεκδικεί καν τον σεβασμό μου.

Το καλώδιο στην πόρτα ελέγχου του Α σταδίου Αργυρούπολης δεν ξέρω ποιος το έκοψε φυσικά. Ξέρω όμως ότι δεν κόπηκε από ανθρώπινο χέρι που έχει τις ίδιες αξίες με μένα και τους φίλους μου - πολιτικούς και προσωπικούς.

Ξέρω και τούτο: αν κοπεί ένα καλώδιο σε μια πόρτα, το γήπεδο μπορεί να ανοίξει την άλλη που έχει και παρέμενε ανοιχτή περί τα 9 χρόνια (αν δεν κάνω λάθος), προκειμένου να γίνουν οι προπονήσεις της ημέρας. Πράγμα που σημαίνει ότι το κλείσιμο του γηπέδου εκείνη την Παρασκευή ήταν απλά μια πράξη αντεκδίκησης και φασιστικής νοοτροπίας.

Ξέρω και κάτι ακόμα: Το καλώδιο της Δημοκρατίας το κρατάμε όλοι μας. Προσοχή, μην το κόψουμε κι αυτό!

sinergasia.gr

Διαβάστε:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου