«Η εικόνα (στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο της Ρόδου) ήταν θλιβερή, λέει ο Νίκος Σκορίνης.
Είναι ένα συνδικαλιστικό κίνημα, που ενώ όλα αυτά τα χρόνια θα έπρεπε να είναι μπροστά από τις εξελίξεις, αυτό που κάνει είναι να κρατάει μεγάλες κοινωνικές δυνάμεις έξω από το συνδικαλισμό.
Ένα κλειστό κλαμπ, μακριά από την ιδιωτική οικονομία, έχει μόνο τις ΔΕΚΟ που κι αυτό σιγά σιγά εκφυλιζεται.
Εδώ χρειάζεται μία μεγάλη τομή, και η κυβέρνηση θα πρέπει να δει το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ανατάξει τις δικές του δυνάμεις και την προοπτική του απέναντι στο ζήτημα. Θα χρειαστεί, διότι όποτε οι συνδικαλιστικές οργανώσεις παρέλυσαν, τα πράγματα δεν ήταν καλά σε καμία χώρα , σε κανένα επίπεδο».
Αναφερθείς στο τι μπορεί να περιλαμβάνει ένα νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είπε:
«Υπάρχουν αρκετά πράγματα, από τα πιο απλά, τα προνόμια των συνδικαλιστών, μέχρι όλη τη διαδικασία των οικονομικών πόρων για το συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο το αφήνει να επαναπαύεται από τις επιδοτήσεις απ΄έξω, κι όχι από τα ίδια του τα μέλη. Είναι μεγάλο ζήτημα, θέλει αρκετή συζήτηση και νομίζω θα ανοίξει. Αυτά είναι φαινόμενα παρακμής, και δεν το άνοιγε κανένας, γιατί ουσιαστικά το συνδικαλιστικό κίνημα έπαιξε κι αυτό ένα ρόλο του κομματικού πελατειακού κράτους».
Το συνέδριο-παρωδία της ΓΣΕΕ τελείωσε, μέσα στη χλίδα, στην ίντριγκα και με την καταφανή απουσία της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων. Μάλλον πρόεδρος, ως αποτέλεσμα της παρακμής, αν και καψαλισμένος θα αναδειχθεί και πάλι ο εργοδοτικός, δηλαδή ο Παναγόπουλος.
Για όσους αναρωτιούνται γιατί ο εργοδοτικός και η παρέα του διάλεξαν την Ρόδο ως τόπο διεξαγωγής της παρωδίας θέλω να σημειώσω πως ο λόγος δεν είναι μόνο η αναλγησία σε ότι αφορά στην διαχείριση των εισφορών των εργαζομένων, αλλά η συνειδητή επιλογή να αποφύγουν την κατακραυγή των εργαζόμενων, αν αυτό το συνέδριο γινότανε σε μέρος εύκολα προσβάσιμο για χιλιάδες εργαζόμενους.
Γιατί αν γινότανε, φθηνά και ταπεινά στην Αθήνα, θα ήταν εκεί οι εργαζόμενοι της ΣΟΦΤΕΞ, οι εργαζόμενοι από την Ζώνη του Περάματος, θα είχαν έρθει οι εργαζόμενοι από τον ΙΜΑΝΤΑ, αυτοί από την Γενική Καλωδίων και όλοι όσοι έχουν νοιώσει προδομένοι και παραπεταμένοι από την ηγεσία του εργοδοτικού.
Αυτό λοιπόν ήθελε ο εργοδοτικός και η παρέα του να αποφύγουν, συνηθισμένοι βέβαια στην χλίδα που προσφέρει η ανεξέλεγκτη χρήση των εισφορών των εργαζομένων. Τα ψέμματα όμως τελείωσαν και θα αρχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Νόμιζαν ότι η σιωπή μας τόσο καιρό ήταν αδυναμία, όχι θέλαμε να εκτεθούν ακόμη περισσότερο, όπως έγινε στη Ρόδο.
Από δω και στο εξής θα πρέπει να ξαναδούμε από την αρχή πως και με ποιό τρόπο ξοδεύονται τα χρήματα των εργαζομένων, να ξαναδούμε σε ποιά μεγάλα έργα ξοδεύτηκαν τα δεκάδες εκατομμύρια που εισέπραξε η ΓΣΕΕ τα χρόνια του προηγούμενου ΕΣΠΑ, πόσα και για ποιό λόγο; Όλα στο φως κύριε εργοδοτικέ, όλα στο φως. Τελείωσαν λοιπόν τα ψέμματα.
Αναφερθείς στο τι μπορεί να περιλαμβάνει ένα νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων, είπε:
«Υπάρχουν αρκετά πράγματα, από τα πιο απλά, τα προνόμια των συνδικαλιστών, μέχρι όλη τη διαδικασία των οικονομικών πόρων για το συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο το αφήνει να επαναπαύεται από τις επιδοτήσεις απ΄έξω, κι όχι από τα ίδια του τα μέλη. Είναι μεγάλο ζήτημα, θέλει αρκετή συζήτηση και νομίζω θα ανοίξει. Αυτά είναι φαινόμενα παρακμής, και δεν το άνοιγε κανένας, γιατί ουσιαστικά το συνδικαλιστικό κίνημα έπαιξε κι αυτό ένα ρόλο του κομματικού πελατειακού κράτους».
Ακούστε:
Ντίνα Μπατζιά
*** * ***
ΓΣΕΕ: Η παρωδία τελείωσε, τελείωσαν όμως και τα ψέμματα
Για όσους αναρωτιούνται γιατί ο εργοδοτικός και η παρέα του διάλεξαν την Ρόδο ως τόπο διεξαγωγής της παρωδίας θέλω να σημειώσω πως ο λόγος δεν είναι μόνο η αναλγησία σε ότι αφορά στην διαχείριση των εισφορών των εργαζομένων, αλλά η συνειδητή επιλογή να αποφύγουν την κατακραυγή των εργαζόμενων, αν αυτό το συνέδριο γινότανε σε μέρος εύκολα προσβάσιμο για χιλιάδες εργαζόμενους.
Γιατί αν γινότανε, φθηνά και ταπεινά στην Αθήνα, θα ήταν εκεί οι εργαζόμενοι της ΣΟΦΤΕΞ, οι εργαζόμενοι από την Ζώνη του Περάματος, θα είχαν έρθει οι εργαζόμενοι από τον ΙΜΑΝΤΑ, αυτοί από την Γενική Καλωδίων και όλοι όσοι έχουν νοιώσει προδομένοι και παραπεταμένοι από την ηγεσία του εργοδοτικού.
Αυτό λοιπόν ήθελε ο εργοδοτικός και η παρέα του να αποφύγουν, συνηθισμένοι βέβαια στην χλίδα που προσφέρει η ανεξέλεγκτη χρήση των εισφορών των εργαζομένων. Τα ψέμματα όμως τελείωσαν και θα αρχίσουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Νόμιζαν ότι η σιωπή μας τόσο καιρό ήταν αδυναμία, όχι θέλαμε να εκτεθούν ακόμη περισσότερο, όπως έγινε στη Ρόδο.
Από δω και στο εξής θα πρέπει να ξαναδούμε από την αρχή πως και με ποιό τρόπο ξοδεύονται τα χρήματα των εργαζομένων, να ξαναδούμε σε ποιά μεγάλα έργα ξοδεύτηκαν τα δεκάδες εκατομμύρια που εισέπραξε η ΓΣΕΕ τα χρόνια του προηγούμενου ΕΣΠΑ, πόσα και για ποιό λόγο; Όλα στο φως κύριε εργοδοτικέ, όλα στο φως. Τελείωσαν λοιπόν τα ψέμματα.
Ανδρέας Νεφελούδης, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου