του Κώστα Βενιώτη *
Η σπατάλη αυτή έχει δραματικές κοινωνικές, περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Επισιτισμού και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO):
■ Το 1/3 της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων, 1,3 δισ. τόνοι, αξίας περίπου 750 εκατ. δολαρίων σε όλη τη διατροφική αλυσίδα πετιούνται στα σκουπίδια, ενώ για την παραγωγή τους απαιτούνται ποσότητες νερού που ισοδυναμούν με την ετήσια ροή του ποταμού Βόλγα της Ρωσίας.
■ Από την αποσύνθεση των τροφίμων αυτών παράγονται 3,3 δισεκατομμύρια τόνοι αερίων ιδιαίτερα επιβαρυντικών για την ατμόσφαιρα και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, λόγω του εκλυόμενου μεθανίου.
■ Με τα τρόφιμα αυτά θα μπορούσε να τραφεί τριπλάσιος πληθυσμός απ’ αυτόν που σήμερα υποφέρει από πείνα.
Για κάθε Ευρωπαίο σπαταλιούνται 179 κιλά τροφίμων, αξίας 590 ευρώ, στην αλυσίδα παραγωγή - διανομή - κατανάλωση.
Στη χώρα μας όπου η κρίση εκρίζωσε την οικονομία από μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, μπορεί να διακρίνει κανείς, πέρα από τις σοδειές που μένουν αδιάθετες στα χωράφια, τα εγκαταλειμμένα εργοστάσια με τον εξοπλισμό τους να σκουριάζει, τα άδεια σπίτια, τα κλειστά μαγαζιά, την ίδια στιγμή που άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια για τροφή, άστεγοι κοιμούνται στους δρόμους και άνεργοι ψάχνουν για δουλειά.
Τα αυτοοργανωμένα κινήματα και οι δομές αλληλεγγύης, στην προσπάθειά τους να στηρίξουν την κοινωνία, πρωτοστατούν στον εντοπισμό και τη διαχείριση πόρων, αναπτύσσοντας πρωτοβουλίες που συνδέουν τη συλλογική δράση και τις δημοκρατικές λειτουργίες με την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών με εξαιρετική επιτυχία, ανοίγοντας δρόμους προς μια άλλη οικονομία, η οποία θεμελιώνεται στην ανθρώπινη κοινωνία και όχι το αντίθετο.
■ Τα κινήματα αλληλέγγυων δράσεων - Χωρίς Μεσάζοντες, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, επιλέγουν μικρούς παραγωγούς και τους βοηθούν να διαθέσουν τις σοδειές τους και εκείνοι με τη σειρά τους προσφέρουν δωρεάν τρόφιμα σε όσους τα έχουν ανάγκη.
■ Η ώσμωση επαρχίας - πόλης, η συνεργασία παραγωγών - καταναλωτών, η αμφίδρομη μεταφορά εμπειριών και γνώσεων έχει αποτέλεσμα τη δημιουργία των πρώτων ομάδων παραγωγών και καταναλωτικών συνεταιρισμών.
■ Οι δομές τροφής συνδέονται με τις επιχειρήσεις της γειτονιάς για τη διαχείριση των αδιάθετων προϊόντων. Επινοούν ευρηματικούς τρόπους στήριξης των ωφελούμενων, αλλά και των καταστημάτων της περιοχής (κρέας σε αναμονή, καφές σε αναμονή κ.λπ.).
■ Κερασοπαραγωγοί προσφέρουν τα αδιάθετα κεράσια τους και η Αλληλεγγύη για Ολους οργανώνει μαζί με άνεργους αγρότες της περιοχής τη συλλογή και τη διάθεσή τους σε δομές αλληλεγγύης.
■ Εργαζόμενοι αναλαμβάνουν την αυτοδιαχείριση εργοστασίων.
■ Πολίτες διαθέτουν τα κλειστά διαμερίσματα για τη στέγαση αστέγων.
■ Ομάδες ανέργων οργανώνουν την «αλληλέγγυα συλλογή ελιάς» από εγκαταλειμμένους αγρούς που τους παραχώρησαν για τον σκοπό αυτό οι ιδιοκτήτες τους.
Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά παραδείγματα όλων εκείνων που αντιστέκονται να αποδεχθούν τον πολιτιστικό εκφυλισμό που επέβαλε η αγοραία αντίληψη και οδήγησε στην κοινωνική αποδιάρθρωση και την κατασπατάληση πόρων, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η οικονομία έχει νόημα όταν υπηρετεί την κοινωνία.
Το αντίθετο δεν απειλεί μόνο την οικονομία αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.
* μέλους της Ομάδας Τροφίμων της Αλληλεγγύης για Όλους
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου