Στα νύχια του αστυνόμου Θεοχάρη

του Πέτρου Κατσάκου

Άργησε, αλλά τους βρήκε τους ενόχους το λαγωνικό του Κοινοβουλίου. Άργησε, αλλά τους ανακάλυψε τους φταίχτες ο διώκτης της επιχειρηματικής παραβατικότητας.

Και αφού τους ξετρύπωσε τους μπαγαπόντηδες, ο «αστυνόμος» Θεοχάρης του Ποταμιού πήγε στη Βουλή και ζήτησε εξηγήσεις από την κυβέρνηση για τη λειτουργία της ΒΙΟ.ΜΕ., κάνοντας λόγο για καθεστώς ανομίας.

Όπως τονίζει, μάλιστα, στο ερώτημά τους προς τους υπουργούς Εργασίας και Οικονομίας, το εγχείρημα αυτοδιαχείρισης του εργοστασίου «οδηγεί στην ασυδοσία».

Ο βουλευτής του Ποταμιού υποστηρίζει ότι «τα μοντέλα αυτοδιαχείρισης δεν συνεπάγονται καταστρατήγηση των νόμων της πολιτείας» και ζητεί εξηγήσεις από τα αρμόδια υπουργεία για τον λόγο που δεν έχει κοπεί ακόμη το ηλεκτρικό και το νερό στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο.

Αξίζει να υπενθυμίζουμε ότι η ΒΙΟ.ΜΕ. (Βιομηχανική Μεταλλευτική) ανήκε στην εταιρεία Φίλκεραμ - Johnson, που το 2011 κατέθεσε αίτηση πτώχευσης.

Από το 2013 κάποιοι από τους εργαζόμενούς της έχουν πάρει στα χέρια τους ένα κομμάτι του εργοστασίου, παράγοντας -παρανόμως κατά τον κ. Θεοχάρη- σαπούνι, καθαριστικά, υγρά πιάτων και ρούχων, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό μισθούς ίσους με επίδομα ανεργίας στους περίπου 40 εργαζόμενους που απασχολούνται στο αυτοδιαχειριζόμενο πείραμα της ΒΙΟ.ΜΕ.

Το πείραμα αυτό που τόσο ενόχλησε τον κ. Θεοχάρη στηρίχτηκε τα τελευταία χρόνια από χιλιάδες πολίτες και συλλογικότητες, ενώ πριν από λίγους μήνες έτυχε και της έμπρακτης στήριξης από την κυβέρνηση, που με νομοθετική ρύθμιση ανέστειλε τους πλειστηριασμούς για την εκποίηση της περιουσίας της μητρικής Φίλκεραμ Johnson Α.Ε. ώς τα τέλη Ιουνίου του 2016.

Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ., τους οποίους ο βουλευτής του Ποταμιού χαρακτηρίζει απαξιωτικά ως «καταληψίες», έχουν απαντήσει προ πολλού στους εχθρούς του πειράματός τους ξεκαθαρίζοντας σε παλιότερο ρεπορτάζ της "Αυγής":

«Εμείς απαντήσαμε πως θέλουμε πίσω τις δουλειές μας, θέλουμε τις ζωές μας, θέλουμε την αξιοπρέπειά μας. Αν αυτό θεωρείται παράλογο, ναι, είμαστε παράλογοι! Αν θεωρείται άνομο, ναι, είμαστε άνομοι! Αν θεωρείται άπιαστο όνειρο, ναι, τρέχουμε να πιάσουμε το όνειρό μας και να ζήσουμε τις οικογένειές μας!».

Πρόσφατα, η ΒΙΟ.ΜΕ. αναδείχθηκε παράδειγμα «καλής πρακτικής» για τη Βόρεια Ελλάδα στο πλαίσιο έρευνας για την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία που πραγματοποίησε η Fair Trade Hellas μαζί με άλλες 28 οργανώσεις στην Ευρώπη.

«Οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. στα χρόνια της βαθιάς κρίσης πήραν την παραγωγή στα χέρια τους, ανέλαβαν τον κοινωνικό τους ρόλο και μας έμαθαν πώς μια επιχείρηση μπορεί μέσα από αυτοδιαχείριση στη λειτουργία και τη λήψη αποφάσεων να έχει θετικό αντίκτυπο στο περιβάλλον και στην κοινωνία» εξηγούσε, όχι στην "Αυγή", αλλά στην "Καθημερινή" (05.03.2016) η κ. Κέλλυ Γαρυφαλλή, υπεύθυνη προγραμμάτων της Fair Trade Hellas.

Αυτό λοιπόν το παράδειγμα «καλής πρακτικής», που χθες υπέπεσε στην αντίληψη του «αστυνόμου Θεοχάρη», τυλίχτηκε σε μια κόλλα κοινοβουλευτικής ερώτησης με την απαίτηση υπουργικών εξηγήσεων για την πολιτική ανοχή αυτής της παρανομίας.

Και μια και το θέμα των ημερών είναι οι off shore και όχι η ΒΙΟ.ΜΕ., αντί απαντήσεως, αξίζει μονάχα η αντιπαράθεση ενός παλιότερου ερωτήματος του πρώην γενικού γραμματέα Διαφάνειας Γιώργου Σούρλα, που ζητούσε από τον κ. Θεοχάρη εξηγήσεις για «την ΠΟΛ 1198 εγκύκλιό του, με την οποία προσπαθούσε, μεταξύ άλλων, να ερμηνεύσει κατά τέτοιο τρόπο τον νόμο, ώστε να μην εισπραχθούν φόροι, πρόστιμα και προσαυξήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για τις χρήσεις 2010 και 2011 που είχαν επιβληθεί σε εταιρείες που δραστηριοποιούνταν με τριγωνικές συναλλαγές μέσω off shore εταιρειών».

η Αυγή