Σε σχολείο της Αργυρούπολης το συναπάντημα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού με τον πολιτικό καιροσκοπισμό

γράφει ο Γιώργος Κοκκίνης *

Η επίσκεψη του ακραίου νεοφιλελεύθερου Κυριάκου Μητσοτάκη στον δήμο μας μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να εκληφθεί.

Είναι πολιτική επιλογή και του προαναφερθέντα και του υπερφιλόδοξου Γ. Κωνσταντάτου, ο οποίος έχει δείξει απ' την αρχή πως ο δημαρχιακός θώκος αποτελεί απλά το σκαλοπάτι που θα τον οδηγήσει στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Κάθε κίνησή του είναι μελετημένη και σχεδιασμένη, εκτελείται δε μέσω ενός καθημερινού επικοινωνιακού βομβαρδισμού του επιτελείου του, αλλά και των συστημικών μέσων μαζικής παραπληροφόρησης, με μοναδικό στόχο την πολιτική του αναρρίχηση.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που κατέβαλε σκληρές προσπάθειες να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας με τα άλλα κεντρικά κόμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είχαν την κατάληξη που ο ίδιος επιδίωξε.

Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, η πόρτα του παραμένει κλειστή για τον κύριο, καθώς δεν έχει την παραμικρή αποδοχή στην κομματική του βάση. Το δε ΠΑΣΟΚ τον γνωρίζει αρκετά καλά απ' το μικρό και οπορτουνιστικό πέρασμά του στα σαλόνια του κόμματος και μόνο. Μιας και ακόμα και στο ΠΑΣΟΚ που βρέθηκε, δεν καταδέχτηκε ποτέ να λερώσει τα παπούτσια του μαζί με την κομματική βάση στον πολιτικό - ιδεολογικό στίβο. Ολόκληρη η πολιτική του σταδιοδρομία συνοψίζεται σε δύο λέξεις: πολιτικά γραφεία... Μαντέλη και Ξενογιαννακοπούλου.

Πρόσφατα δε, ανακοινώθηκε το όνομά του στους επίσημους διαμεσολαβητές της ανασύνταξης της κεντροαριστεράς, έπειτα όμως από πρόταση του άλλου μεγάλου πολιτικού γίγαντα του νεοφιλελευθερισμού, του Θεοδωράκη, του Ποταμίσιου.

Οι προσπάθειές του να διεισδύσει στα βαθιά νερά έχοντας ηγεμονικό πάντα ρόλο, δεν θα σταματήσουν ποτέ. Απόδειξη αυτού αποτελεί η καλοστημένη χθεσινή εμφάνιση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη -ενώ δεν έγινε το ίδιο με τον Μεϊμαράκη, παρόλο που υποστήριζε τον δεύτερο στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ.

Το παρόν κείμενο δεν έρχεται για να αναλύσει τις πολιτικές και ιδεολογικές αρχές του Γ. Κωνσταντατου, καθώς όσο και να ψάξει κανείς, αμφιβάλλω αν θα καταφέρει να εντοπίσει έστω και κάποια αναφορά σχετική.

Έρχεται για να καταλάβουν όλοι ότι ο πολικαντισμός και ο πολιτικός καιροσκοπισμός ενσαρκώνονται στο πρόσωπο αυτό, που αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα ότι το παλιό έρχεται σαν νέο, αλλά μυρίζει από μακριά και συμπυκνώνει όλα αυτά που αντιπαλεύει ο λαός μας χρόνια τώρα σε κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό χώρο.

Σκοπός και χρέος μας πρέπει να είναι η αποξήλωση της πολιτικής σαπίλας, από οποιοδήποτε πρόσωπο κι αν εκφράζεται αυτή, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια καλύτερη κοινωνία.

* Δημοτικός Σύμβουλος Ελληνικού-Αργυρούπολης με τη Δημοτική Συνεργασία