Τι αγωνίες και καημούς μπορεί να έχει ένας πάσχων δημοσιολόγος πανελλαδικής εμβέλειας όταν ασχολείται με ακατανόητες ασημαντότητες είτε αυτές είναι απόψεις, είτε γεγονότα, είτε άνθρωποι;
Γιατί τύποι σαν κι αυτόν, θίγονται όταν οι ίδιοι επιλέγουν τον ίδιο κουβά με άλλους αλήτες ρουφιάνους δημοσιογράφους, που υπηρετούν τον πλέον σάπιο και κρατικοδίαιτο καπιταλισμό της Ευρώπης και σιτίζονται σε ανάλογα πανελλαδικής εγκυρότητας ΜΜΕ;
Γιατί τα μίσθαρνα της "μίνι" τοπικής διαπλοκής ασχολούνται με τους κλόουν ενός τσίρκου ή με άτομα που χρήζουν ψυχιατρικής στήριξης και νοιάζονται για τα εγκεφαλικά χαμηλόβαθμων στελεχών της Αριστεράς;
Ο ακατανόμαστος κι ακατανόητος αρθρογράφος επέστρεψε από το ψυχιατρείο και από άλλα ευαγή ιδρύματα, όπου υπέστη τις δέουσες εξετάσεις, μακροχρόνιες θεραπείες και επώδυνες επεμβάσεις.
Υγιής πλέον -ή έτσι νομίζει-, ετοιμάζεται πυρετωδώς να λύσει όλες τις απορίες όσων υπηρέτησαν και πασχίζουν για την παλινόρθωση του πολιτικού συστήματος που διέλυσε τη χώρα μας και ισοπέδωσε τον λαό της.
Ελπίζει βέβαια ότι μετά από αυτό, τα καλόπαιδα της νεοελληνικής παρακμής, του ηθικού ξεπεσμού και της ακροδεξιάς βαρβαρότητας, δεν θα τού φορέσουν ζουρλομανδύα που θα τον εμποδίσει στην κομματική ανέλιξη και σταδιοδρομία του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου