Με νωπό το πρώτο βήμα εξόδου της Ελλάδας στις αγορές και την προοπτική απεμπλοκής από τον φαύλο κύκλο καταναγκαστικού δανεισμού - Μνημονίων να διαγράφεται στον ορίζοντα, ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας έθεσε προχθές στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ το ερώτημα:
«Ποια πολιτική δύναμη θα οδηγήσει τη χώρα με ασφάλεια στη νέα εποχή» και περιέγραψε τα δύο πολιτικά σχέδια που παρουσιάζονται στον ελληνικό λαό.
Από τη μία πλευρά βρίσκεται το πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς, που θέλει τη χώρα μακριά από τα Μνημόνια και την ασφυκτική λιτότητα, με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που θα στηρίζεται στη συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας, με δραστική μείωση της ανεργίας και αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, με ισχυρό κοινωνικό κράτος, με ανεξάρτητη και λειτουργική Δικαιοσύνη, με αντιπροσωπευτικό εκλογικό σύστημα, με εμβάθυνση στη δημοκρατία, με σύγχρονο και προοδευτικό σύνταγμα.
Στον αντίποδα κινείται το πολιτικό σχέδιο της συντηρητικής -νεοφιλελεύθερης- παράταξης της Ν.Δ., που έχει σαν στόχο τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τον διχασμό της κοινωνίας, τη μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, τη διαιώνιση του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής και της διαφθοράς που συγκροτούν το παλαιοκομματικό σύστημα εξουσίας.
Πρόκειται για δύο πολιτικά σχέδια που δεν βρίσκονται σε κάποια συρτάρια, από τα οποία θα ανασυρθούν κατά την προεκλογική περίοδο, που απέχει ακόμη κατά πολύ, αλλά αναμετρώνται από σήμερα, καθημερινά, με τα έργα και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, με τις προτάσεις και την ποιότητα της αντιπολίτευσης από τη Ν.Δ.
Από τη μία πλευρά βρίσκεται το πολιτικό σχέδιο της Αριστεράς, που θέλει τη χώρα μακριά από τα Μνημόνια και την ασφυκτική λιτότητα, με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που θα στηρίζεται στη συμμετοχή του συνόλου της κοινωνίας, με δραστική μείωση της ανεργίας και αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, με ισχυρό κοινωνικό κράτος, με ανεξάρτητη και λειτουργική Δικαιοσύνη, με αντιπροσωπευτικό εκλογικό σύστημα, με εμβάθυνση στη δημοκρατία, με σύγχρονο και προοδευτικό σύνταγμα.
Στον αντίποδα κινείται το πολιτικό σχέδιο της συντηρητικής -νεοφιλελεύθερης- παράταξης της Ν.Δ., που έχει σαν στόχο τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τον διχασμό της κοινωνίας, τη μεγέθυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, τη διαιώνιση του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής και της διαφθοράς που συγκροτούν το παλαιοκομματικό σύστημα εξουσίας.
Πρόκειται για δύο πολιτικά σχέδια που δεν βρίσκονται σε κάποια συρτάρια, από τα οποία θα ανασυρθούν κατά την προεκλογική περίοδο, που απέχει ακόμη κατά πολύ, αλλά αναμετρώνται από σήμερα, καθημερινά, με τα έργα και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, με τις προτάσεις και την ποιότητα της αντιπολίτευσης από τη Ν.Δ.
Καθημερινά κρίνεται ποιο από τα δύο πολιτικά σχέδια όχι απλώς θα επικρατήσει στις εκλογές που θα γίνουν μετά το τέλος του Μνημονίου τον Αύγουστο του 2018, αλλά και ποιο θα ηγεμονεύσει στη «νέα εποχή».
Και, υπό κανονικές συνθήκες, ηγεμονεύει εκείνο που πηγάζει από τον λαό και διασφαλίζει τη συμμετοχή και την ανέλιξη της κοινωνίας. Διότι ο λαός σπανίως κάνει λάθος.
η Αυγή
η Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου