Πρόκειται για μία ταινία που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα χυδαία και γελοία κλισέ που χαρακτηρίζουν τις κωμωδίες των τελευταίων ετών, ενώ οι σινεφίλ μπορούν να απολαύσουν το αναψυκτικό, το ρόφημα ή το ποτό τους στον φιλόξενο Χώρο.
Αυτό το
Σαββατοκύριακο στο «Καλλίπολις»
Με μαθήματα δημιουργίας Κοσμημάτων με Μικροϋφαντική συνεχίζονται τα Σεμινάρια στον Χώρο Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις», το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου στις 6.30μμ.
Αυτό το μάθημα θα είναι το προτελευταίο του πρώτου κύκλου Σεμιναρίων, ο οποίος θα ολοκληρωθεί με το μάθημα Αργαλειού που θα έχει διάρκεια πέραν της μιας συνεδρίας - ο δεύτερος κύκλος θα γίνει την Άνοιξη.
Λίγα λόγια για την ταινία από το culture21century.gr:
Αμερικανική κωμωδία, 1999, έγχρωμη, 103΄, σε σκηνοθεσία Χάρολντ Ράμις, με τους: Ρόμπερτ ντε Νίρο, Μπίλι Κρίσταλ, Λίζα Κούντροου, Τσαζ Παλμιντέρι, Τζο Βιτερέλι.
Ο Paul Vitti είναι ένας από τους μεγαλύτερους μαφιόζους του πλανήτη. Αντιπετωπίζει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα. Έχει ψυχολογικά προβλήματα που δεν τον αφήνουν να ηρεμήσει.
Τότε είναι που θα γνωρίσει Ben Sobel, ψυχίατρο στο επάγγελμα ο οποίος θα τον εντυπωσιάσει με τις ιατρικές του ικανότητες. Αποφασίζει λοιπόν πως αυτός είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να τον κουράρει.
Παρά το ότι ο Sobel δεν θέλει να τον αναλάβει θ’ αναγκαστεί να τον κάνει όταν ο Vitti θα τον ακολουθήσει στις διακοπές του, παρενοχλώντας όποια ώρα θελήσει και συμπεριφερόμενος απέναντι στον γιατρό του λες κι είναι το κατοικίδιό του.
Προσωπική άποψη:
Όταν έχεις να κάνεις με δύο προσωπικότητες όπως αυτές των De Niro και Crystal και πόσο μάλλον σε μια κωμωδία, το αποτέλεσμα είναι μια μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο η επιτυχία αυτή προέρχεται εξαιτίας των πρωταγωνιστών ή λόγω πρωτότυπου σεναρίου. Μάλλον ισχύει το πρώτο, γιατί στο δεύτερο σκέλος η όλη υπόθεση από κάπου μπάζει.
Απ’ τη μία έχουμε έναν ψυχαναλυτή που λέει κάτι συγκεκριμένο θέλοντας να ερμηνεύσει μια συγκεκριμένη κατάσταση του ασθενούς. Απ’ την άλλη έχουμε έναν νευρωτικό μαφιόζο που ερμηνεύει κατά πως αντιλαμβάνεται τις ερμηνείες του ψυχαναλυτή του. Από ‘κει και μετά έχουμε μια σειρά παρεξηγήσεων που οδηγούν κατ’ επέκταση σε άλλες κωμικοτραγικές καταστάσεις.
Δε μπορώ να πω... η ταινία σε μεγάλο βαθμό ξεφεύγει από τα συνηθισμένα χυδαία και γελοία κλισέ που χαρακτηρίζουν τις κωμωδίες των τελευταίων ετών. Έχει κάτι έξυπνο, κάτι το διαφορετικό και κυρίως δυνατά χαρτιά για να την υποστηρίξουν. Παίρνει ως βάση και σατιρίζει δύο προσωπικότητες οι οποίες στα μάτια του κόσμου στην καθημερινή του ζωή είναι δύο τρομακτικές και σοβαρές φιγούρες και τι κάνει... Τις ταπεινώνει μπροστά στα μάτια μας.
Η διαφορετικότητα των κεντρικών ηρώων, καθώς και το είδος της ταινίας δεν αφήνουν περιθώρια να παρατηρήσεις και πολύ περισσότερο ν’ ασχοληθείς με τα όποια τεχνικά στοιχεία της ταινίας. Έτσι, η σκηνοθετική δουλειά του Harold Ramis μάλλον είναι αδιάφορη αφού περνάει ουσιαστικά απαρατήρητη.
Ο De Niro στο ρόλο του καταρρακωμένου και πεσμένου ψυχολογικά μαφιόζου είναι όλα τα λεφτά. Αρχικά βλέπουμε τη σκληροτράχηλη εικόνα του μαφιόζου, έτσι όπως τον έχουμε συνηθίσει, η οποία όμως σιγά-σιγά ισοπεδώνεται στα μάτια μας, αφού μπορούμε να τον δούμε να κλαίει, να παιδιαρίζει και να κάνει λες και μόλις κάποιος του έκλεψε το γλειφιτζούρι του.
Αυτό όμως που μπορείς να απολαύσεις εξίσου είναι η επιστροφή του Billy Crystal έπειτα από πολλά χρόνια σ’ εκείνο το είδος ταινιών που τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, καθώς προσφέρει μια δυνατή και γεμάτη διλήμματα κωμική ερμηνεία.
Αυτή όμως που δε μπορώ ν’ αντέξω με τίποτα βρε παιδί μου είναι η Kudrow. Την έχει επηρεάσει τόσο πολύ ο ρόλος της στα «Φιλαράκια» και δεν λέει με τίποτα να ξεκολλήσει απ’ αυτό το νευρωτικό κι αλλού γι’ αλλού στυλάκι της Phoebe.
Με άλλα λόγια, το «Analyze This» είναι πιο πολύ έξυπνη κωμωδία, η οποία όμως μάλλον δεν θα είχε αυτήν την τεράστια επιτυχία αν το πρωταγωνιστικό δίδυμο δεν αποτελούσαν οι De Niro και Crystal.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος όπου δεν έχει ξεθωριάσει η ταινία από τη μνήμη του κοινού σε σχέση με άλλες ταινίες αυτής της κατηγορίας. Θα το δείτε και θα το θυμάστε! Θα το δείτε και θα περάσετε την ώρα σας ευχάριστα! Αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι ό,τι καλύτερο έχετε δει ποτέ. Είναι όπως μερικές φορές δοκιμάζεις το φαγητό για να δεις το αλάτι. Καταλαβαίνεις ότι έχεις βάλει περισσότερο, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Για το «Καλλίπολις»:
Ο Χώρος Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις» έχει την έδρα στο Ελληνικό (Καλλιπόλεως 33) και βρίσκεται 200 μέτρα από τον τερματικό σταθμό του μετρό και 100 μέτρα από την Ιασωνίδου.
Με μαθήματα δημιουργίας Κοσμημάτων με Μικροϋφαντική συνεχίζονται τα Σεμινάρια στον Χώρο Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις», το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου στις 6.30μμ.
Αυτό το μάθημα θα είναι το προτελευταίο του πρώτου κύκλου Σεμιναρίων, ο οποίος θα ολοκληρωθεί με το μάθημα Αργαλειού που θα έχει διάρκεια πέραν της μιας συνεδρίας - ο δεύτερος κύκλος θα γίνει την Άνοιξη.
Λίγα λόγια για την ταινία από το culture21century.gr:
Αμερικανική κωμωδία, 1999, έγχρωμη, 103΄, σε σκηνοθεσία Χάρολντ Ράμις, με τους: Ρόμπερτ ντε Νίρο, Μπίλι Κρίσταλ, Λίζα Κούντροου, Τσαζ Παλμιντέρι, Τζο Βιτερέλι.
Ο Paul Vitti είναι ένας από τους μεγαλύτερους μαφιόζους του πλανήτη. Αντιπετωπίζει όμως ένα μεγάλο πρόβλημα. Έχει ψυχολογικά προβλήματα που δεν τον αφήνουν να ηρεμήσει.
Τότε είναι που θα γνωρίσει Ben Sobel, ψυχίατρο στο επάγγελμα ο οποίος θα τον εντυπωσιάσει με τις ιατρικές του ικανότητες. Αποφασίζει λοιπόν πως αυτός είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να τον κουράρει.
Παρά το ότι ο Sobel δεν θέλει να τον αναλάβει θ’ αναγκαστεί να τον κάνει όταν ο Vitti θα τον ακολουθήσει στις διακοπές του, παρενοχλώντας όποια ώρα θελήσει και συμπεριφερόμενος απέναντι στον γιατρό του λες κι είναι το κατοικίδιό του.
Προσωπική άποψη:
Όταν έχεις να κάνεις με δύο προσωπικότητες όπως αυτές των De Niro και Crystal και πόσο μάλλον σε μια κωμωδία, το αποτέλεσμα είναι μια μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο η επιτυχία αυτή προέρχεται εξαιτίας των πρωταγωνιστών ή λόγω πρωτότυπου σεναρίου. Μάλλον ισχύει το πρώτο, γιατί στο δεύτερο σκέλος η όλη υπόθεση από κάπου μπάζει.
Απ’ τη μία έχουμε έναν ψυχαναλυτή που λέει κάτι συγκεκριμένο θέλοντας να ερμηνεύσει μια συγκεκριμένη κατάσταση του ασθενούς. Απ’ την άλλη έχουμε έναν νευρωτικό μαφιόζο που ερμηνεύει κατά πως αντιλαμβάνεται τις ερμηνείες του ψυχαναλυτή του. Από ‘κει και μετά έχουμε μια σειρά παρεξηγήσεων που οδηγούν κατ’ επέκταση σε άλλες κωμικοτραγικές καταστάσεις.
Δε μπορώ να πω... η ταινία σε μεγάλο βαθμό ξεφεύγει από τα συνηθισμένα χυδαία και γελοία κλισέ που χαρακτηρίζουν τις κωμωδίες των τελευταίων ετών. Έχει κάτι έξυπνο, κάτι το διαφορετικό και κυρίως δυνατά χαρτιά για να την υποστηρίξουν. Παίρνει ως βάση και σατιρίζει δύο προσωπικότητες οι οποίες στα μάτια του κόσμου στην καθημερινή του ζωή είναι δύο τρομακτικές και σοβαρές φιγούρες και τι κάνει... Τις ταπεινώνει μπροστά στα μάτια μας.
Η διαφορετικότητα των κεντρικών ηρώων, καθώς και το είδος της ταινίας δεν αφήνουν περιθώρια να παρατηρήσεις και πολύ περισσότερο ν’ ασχοληθείς με τα όποια τεχνικά στοιχεία της ταινίας. Έτσι, η σκηνοθετική δουλειά του Harold Ramis μάλλον είναι αδιάφορη αφού περνάει ουσιαστικά απαρατήρητη.
Ο De Niro στο ρόλο του καταρρακωμένου και πεσμένου ψυχολογικά μαφιόζου είναι όλα τα λεφτά. Αρχικά βλέπουμε τη σκληροτράχηλη εικόνα του μαφιόζου, έτσι όπως τον έχουμε συνηθίσει, η οποία όμως σιγά-σιγά ισοπεδώνεται στα μάτια μας, αφού μπορούμε να τον δούμε να κλαίει, να παιδιαρίζει και να κάνει λες και μόλις κάποιος του έκλεψε το γλειφιτζούρι του.
Αυτό όμως που μπορείς να απολαύσεις εξίσου είναι η επιστροφή του Billy Crystal έπειτα από πολλά χρόνια σ’ εκείνο το είδος ταινιών που τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε, καθώς προσφέρει μια δυνατή και γεμάτη διλήμματα κωμική ερμηνεία.
Αυτή όμως που δε μπορώ ν’ αντέξω με τίποτα βρε παιδί μου είναι η Kudrow. Την έχει επηρεάσει τόσο πολύ ο ρόλος της στα «Φιλαράκια» και δεν λέει με τίποτα να ξεκολλήσει απ’ αυτό το νευρωτικό κι αλλού γι’ αλλού στυλάκι της Phoebe.
Με άλλα λόγια, το «Analyze This» είναι πιο πολύ έξυπνη κωμωδία, η οποία όμως μάλλον δεν θα είχε αυτήν την τεράστια επιτυχία αν το πρωταγωνιστικό δίδυμο δεν αποτελούσαν οι De Niro και Crystal.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος όπου δεν έχει ξεθωριάσει η ταινία από τη μνήμη του κοινού σε σχέση με άλλες ταινίες αυτής της κατηγορίας. Θα το δείτε και θα το θυμάστε! Θα το δείτε και θα περάσετε την ώρα σας ευχάριστα! Αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι ό,τι καλύτερο έχετε δει ποτέ. Είναι όπως μερικές φορές δοκιμάζεις το φαγητό για να δεις το αλάτι. Καταλαβαίνεις ότι έχεις βάλει περισσότερο, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Για το «Καλλίπολις»:
Ο Χώρος Πολιτισμού & Αλληλεγγύης «Καλλίπολις» έχει την έδρα στο Ελληνικό (Καλλιπόλεως 33) και βρίσκεται 200 μέτρα από τον τερματικό σταθμό του μετρό και 100 μέτρα από την Ιασωνίδου.
Η είσοδος στις εκδηλώσεις του είναι δωρεάν και όποιος επιθυμεί μπορεί να προσφέρει
φάρμακα, που δεν χρειάζεται, τρόφιμα μακράς διάρκειας και είδη πρώτης ανάγκης
τα οποία διατίθενται σε οικογένειες που έχουν πληγεί από την κρίση.
Ο Χώρος λειτουργεί καθημερινά και τις 7 μέρες της εβδομάδας από τις 7.00μμ.
Για την αμεσότερη και πληρέστερη ενημέρωσή σας, μπορείτε να ανατρέχετε στην Ομάδα και τη Σελίδα του Χώρου στο facebook καθώς και στο κανάλι του στο YouTube.
Ο Χώρος λειτουργεί καθημερινά και τις 7 μέρες της εβδομάδας από τις 7.00μμ.
Για την αμεσότερη και πληρέστερη ενημέρωσή σας, μπορείτε να ανατρέχετε στην Ομάδα και τη Σελίδα του Χώρου στο facebook καθώς και στο κανάλι του στο YouTube.
Διαβάστε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου