Ακόμα ένα blog στα νότια ;

του Δημήτρη Βάσσιου

Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς : χρειάζεται ακόμα ένα τηλεοπτικό κανάλι;
Ασφαλώς ναι !
Και η απάντηση έρχεται από τον καθένα αυθόρμητα είτε (μέσα μας) την ώρα που κάνουμε ζάπινγκ στα πελάγη της διαπλοκής και της φθηνής παραγωγής, είτε (δημόσια) τα μερόνυχτα που βρεθήκαμε στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ από το "μαύρο" μέχρι τις "χειροπέδες" στην καγκελόπορτα.

Μια ματιά λοιπόν στη μπλογκόσφαιρα της νότιας Αθήνας επιβεβαιώνει αυτό που ισχύει σε πανελλαδική κλίμακα, απλά εδώ τα τιράζ είναι μικρά κι η δουλειά του τοπικού δημοσιογράφου λιγότερο μέχρι καθόλου προσοδοφόρα.
Οι εξαιρέσεις βεβαίως υπάρχουν... δεν φτάνουν όμως, για ν' αλλάξουν τον κανόνα.

Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που ορίζουν τον "κανόνα";

1. ένας δημοσιογράφος (επαγγελματίας ή ερασιτέχνης) που πρέπει να βγάζει το μεροκάματό του.
2. μια γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα μίγματος συντηρητισμού, νεοφιλελευθερισμού και γκλαμουριάς που δημιουργεί τη θεματολογία που πουλάει.
3. διάφοροι μικροί επιχειρηματίες που διαφημίζονται για να επιβιώσουν, αλλά το κασσερί δεν φτάνει για να σωθούν ούτε αυτοί, ούτε ο δημοσιογράφος.
4. τα μεγάλα (ελληνικά και ξένα) συμφέροντα που εκμεταλλεύονται ήδη ή εποφθαλμιούν τα φιλέτα της νότιας Αθήνας και διαθέτουν τα μπακίρια και για τις δικές τους επιδιώξεις, και για να μετατρέψουν έναν "δημοσιογράφο" σε "δημοσιοκάφρο".
5. τα πολιτικά υποζύγια του σάπιου και καταρρέοντος πολιτικού συστήματος που η επιβίωσή τους βρίσκεται σε αλληλεξάρτηση και "μ' αυτό που πουλάει", αλλά (κυρίως) και "μ' αυτόν που πληρώνει".

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε κι εδώ με ένα (άλλης κλίμακας) φαινόμενο διαπλοκής που : κινείται στο γνωστό πλαίσιο "μεγάλα συμφέροντα - ΜΜΕ - πολιτευτής" αδιαφορώντας για την κοινωνία που υφίσταται τις συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής και - άρα - λειτουργώντας ενάντια σε κάθε προσπάθεια κοινωνικής αλληλεγγύης και αντίστασης.

Στον αντίποδα υπάρχει μια ολόκληρη κοινωνία που στενάζει κάτω από περιστολές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, δικαιωμάτων... μια κοινωνία βουτηγμένη στην ανεργία, στα χρέη... μια κοινωνία που ραπίζεται καθημερινά με χαράτσια και άδικη φορολογία... μια κοινωνία που διαβλέπει το λουκέτο στο μαγαζί και τον κλητήρα στο σπίτι... μια κοινωνία που αντιλαμβάνεται ότι δεν πρέπει να ξεπουληθεί η περιουσία της χώρας μας... μια κοινωνία που υφίσταται καθημερινά και στοχευμένα το δόγμα του σοκ, τον φόβο ότι θα μπορούσε να πάθει και χειρότερα...

Αυτή η κοινωνία χρειάζεται πραγματική ενημέρωση και κουράγια για να αντέξει και να μπορέσει να αγωνιστεί...
Αυτή η κοινωνία χρειάζεται δομές αλληλεγγύης (και όχι ελεημοσύνης) για να σταθεί στα πόδια της...
Αυτή η κοινωνία χρειάζεται να αναπτύξει όλες τις μορφές αντίστασης που θα τη βοηθήσουν να αποφύγει την πλήρη ισοπέδωση...
Αυτή η κοινωνία πρέπει να περάσει μπροστά παίρνοντας μέρος ενεργά στην ανατροπή του σάπιου πολιτικού συστήματος και των εκφραστών του...

Αυτής της κοινωνίας τις ανάγκες επιδιώκουμε να καλύψουμε εμείς edostonoto... γι' αυτό "βουτήξαμε στα βαθειά" καλύπτοντας το μαγαλύτερο μέρος του Σαρωνικού και των νοτίων πλαγιών του Υμηττού και είμαστε βέβαιοι ότι μαζί της θα τα καταφέρουμε.