γράφει η Γιώτα Καραδήμα
Mια ενδιαφέρουσα εκδήλωση γίνεται αυτές τις μέρες από τον Δήμο μας. Τα παιδιά δημοτικών σχολείων καλούνται να υιοθετήσουν ένα δέντρο, συμμετέχοντας
σε στολισμό χριστουγεννιάτικου δέντρου με ανακυκλώσιμα υλικά, με πρωταρχικό σκοπό «…
να αποκτήσουν οικολογική συνείδηση, να υιοθετήσουν μέσα από τις δράσεις
της εκδήλωσης πρακτικές φιλικές προς το περιβάλλον, έτσι ώστε να γίνει
στάση ζωής…»
Όντως έχει ενδιαφέρον και μπράβο στους
διοργανωτές, που θέλουν να φυτέψουν στην αθώα παιδική ψυχή, σπόρους
αγάπης για τη φύση και να μεταδώσουν την αξία προστασία του
περιβάλλοντος.
Λίγα χρόνια πριν, εκατοντάδες παιδιά από τον τόπο μας υιοθέτησαν δέντρα,
που με τα χέρια τους έβαλαν στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Η
υιοθεσία δέντρου έγινε πράξη. Κάθε δέντρο κι ένα όνομα. Το όνομα του
παιδιού, που το φύτεψε. Κάθε δέντρο και μια ευχή: να ριζώσει, να μείνει ο
χώρος πράσινος, ένα πάρκο να δημιουργηθεί για να το χαρούν τα παιδιά
και τα παιδιά των παιδιών τους.
Τα παιδιά στη γειτονιά του 129 ΠΥ
μεγάλωναν, βλέποντας τα δέντρα μέσα σε συρματοπλέγματα. Ήθελε αγώνα και
ανθρώπους, που να μη δειλιάζουν. Με κινητοποίηση της τότε δημοτικής
αρχής, ενεργών πολιτών και γονιών, οι φράχτες έπεσαν
και ο χώρος δόθηκε εκεί που έπρεπε: στους κατοίκους. Τα παιδιά μπόρεσαν
να αγκαλιάσουν τα δέντρα, να παίξουν στη σκιά τους.
Τώρα η χαρά αυτή
των παιδιών έχει σκορπίσει. Τα δέντρα που αγκάλιασαν και υιοθέτησαν, το
χώμα που πάνω του έπαιξαν, κινδυνεύουν. Είναι δομικά τετράγωνα σε ένα
αρχιτεκτονικό σχέδιο ιδιωτών, προοριζόμενα για καζίνα, ξενοδοχεία,
δρόμους… Τι να εξηγήσεις σε αυτά τα παιδιά;
Και στα παιδιά στα σύνορα Αργυρούπολης - Ηλιούπολης τι να πεις; Πως δεν πειράζει η ακτινοβολία του ΚΥΤ
που δέχονται;… Αρκεί να βάλουν ένα στολίδι χριστουγεννιάτικο, φτιαγμένο
από τενεκεδάκι; Θα προστατεύσει την υγεία τους, θα εξωραΐσει αυτό την
καθημερινότητά τους;
Για να ενσταλάξεις έναν άλλο τρόπο ζωή, δεν αρκούν
ένα-δυο εκδηλώσεις… Πρέπει πρώτα απ’ όλα αυτόν τον τρόπο ζωής να τον
ενστερνίζεσαι εσύ ο ίδιος. Πρέπει να αγαπάς τα παιδιά και τον τόπο. Να
αγωνίζεσαι γι’ αυτόν. Πρέπει να πολεμάς ό,τι και όποιον στερεί το
οξυγόνο, λεηλατεί το περιβάλλον και κλέβει το μέλλον μας. Με όποιο
τίμημα, ακόμα και αν σε διώκουν.
Θέλει ήθος και κότσια η προστασία του
περιβάλλοντος, ειδικά στις μέρες μας, ειδικά στον τόπο μας. Είναι
διαρκής η μάχη και τα μέτωπα πολλά.
Διαφορετικά, κινδυνεύουμε να καταντήσουμε σαν
κάτι κυρίες, που κυκλοφορούν με γούνες και εφησυχάζουν τη συνείδησή
τους, πετώντας ένα χαρτάκι στην ανακύκλωση. Μια εύκολη και ανώδυνη
οικολογία του σαλονιού, μια ψευτιά που γίνεται μόδα για να αποκοιμίζει
συνειδήσεις, συνειδήσεις έτοιμες να συναινέσουν στο κάθε οικολογικό
έγκλημα.
Ναι, είναι δύσκολο να μιλήσεις στα παιδιά για
οικολογία, σε μια πρωτεύουσα ασφυκτική, με ρίπους, τσιμέντα και
αρπακτικά έτοιμα να λεηλατήσουν τους λίγους αδόμητους χώρους της. Αλλά
πώς να γίνει; Πώς να μιλήσεις για το περιβάλλον, αν δεν δώσεις την
υπόσχεση να αγωνιστείς και όντως να αγωνίζεσαι.
Δύσκολο πολύ, αλλά όλα
τα ωραία κατακτώνται με αγώνα. Ένας αγώνας όμως που σου δίνει τη
μεγαλύτερη χαρά και αμοιβή: να μπορείς να σηκώσεις το βλέμμα σου και να
κοιτάξεις ένα παιδί στα μάτια.
Υπερσυνδέσεις
1. υιοθετήσουν ένα δέντρο --- http://www.elliniko-argyroupoli.gr/article.php?id=37272. εκατοντάδες παιδιά του τόπου μας υιοθέτησαν δέντρα --- http://enterioni.blogspot.gr/2012/03/plantacion-de-olivar-en-helenico-de.html3. οι φράχτες έπεσαν --- http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=865754. δεν πειράζει η ακτινοβολία του ΚΥΤ ----http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=146589
Πηγή: www.sinergasia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου