Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Όταν ψήφισαν οι πεθαμένοι και τα δέντρα

γράφει ο Νώντας Παντούλας

Οι εκλογές του 1961 έμειναν στην ιστορία ως οι εκλογές της βίας και της νοθείας. Για να κατανοήσουμε το κλίμα και τις συνθήκες της εποχής , πρέπει να πάμε τρία χρόνια πίσω στα 1958.

Δεν έχουν περάσει ούτε δέκα χρόνια από τη λήξη του εμφυλίου και η αριστερά στις εκλογές παίρνει το 24% των ψήφων και καθίσταται αξιωματική αντιπολίτευση. Το κόμμα του Γ. Παπανδρέου έρχεται τρίτο με 10 % περίπου. Στην κυβέρνηση βρίσκεται η ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή.

Το εκλογικό αποτέλεσμα, η άνοδος της αριστεράς, θορύβησε το πολιτικό κατεστημένο, θεσμικό και μη, που άρχισε να επεξεργάζεται μέτρα περιορισμού της αριστεράς θεμιτά ή αθέμιτα, κυρίως αθέμιτα.

Με εντολή της κυβέρνησης Καραμανλή εκπονείται το σχέδιο «Περικλής» που προβλέπει τη χρήση του στρατού, των Σωμάτων Ασφαλείας, των παραστρατιωτικών μηχανισμών (ΤΕΑ) της ΚΥΠ για την τρομοκράτηση του πληθυσμού και τον περιορισμό με κάθε μέσο της επιρροής της αριστεράς.

Το 1961 η κυβέρνηση Καραμανλή προκηρύσσει εκλογές. Τις εκλογές θα τις διενεργούσε υπηρεσιακή κυβέρνηση διορισμένη από το βασιλιά Παύλο υπό το στρατηγό Δόβα, αρχηγό του στρατιωτικού οίκου του βασιλιά. Ήταν μια βασιλική κυβέρνηση για την οποία η Ένωση Κέντρου του Γ. Παπανδρέου δεν είχε καμιά αντίρρηση. Το διεθνές κλίμα ήταν τεταμένο, κρίση της Κούβας, ανέγερση του τείχους του Βερολίνου, ο Ψυχρός πόλεμος στο κορύφωμά του.

Η προεκλογική περίοδος χαρακτηρίζεται από κλίμα έντονης τρομοκρατίας. Η Χωροφυλακή, τα ΤΕΑ και οι πράκτορες της ΚΥΠ, μεταχειρίσθησαν κάθε μέσον βίας, νοθείας και τρόμου εναντίων των οπαδών του ΠΑΜΕ. Σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι του ΠΑΜΕ κατ' επανάληψιν εκακοποιήθησαν.
Κανένας αντιπρόσωπος του ΠΑΜΕ κατά την ημέρα της εκλογής δεν κατόρθωσε να μεταβεί στο εκλογικό Τμήμα και σε κανένα Τμήμα δεν υπήρχαν ψηφοδέλτια του ΠΑΜΕ. Η βία εναντίον της ΕΔΑ κορυφώθηκε όταν δολοφονήθηκαν δύο στελέχη της νεολαίας της, ο Στ. Βελδελμίρης στη Θεσσαλονίκη τρεις ημέρες πριν τις εκλογές και ο στρατιώτης Δ. Κερπινιώτης στην Αρκαδία, ανήμερα των εκλογών.

Η βία όμως δεν στράφηκε μόνο εναντίον του ΠΑΜΕ αλλά και εναντίον της Ε.Κ. Ο Γ. Παπανδρέου άργησε να αφυπνισθεί. Νόμιζε ότι το κλίμα τρομοκράτησης της αριστεράς θα ευνοούσε τον ίδιο και το κόμμα του μέχρι που άρχισαν να καταφθάνουν τα ανησυχητικά μηνύματα. Οι υποψήφιοι του Παπανδρέου γνώρισαν τη δράση του κράτους και του παρακράτους.

Υπήρξε όμως και μεγάλο όργιο νοθείας. Είχαν δημιουργηθεί «ειδικά εκλογικά κέντρα» για δημόσιους υπαλλήλους, στρατιωτικούς και αστυνομικούς. Στα κέντρα αυτά η ΕΡΕ πήρε πάνω από 75%. Στους εκλογικούς καταλόγους τους βρέθηκαν εγγεγραμμένοι άνθρωποι ανύπαρκτοι ή και νεκροί. (Ψήφισαν και οι πεθαμένοι). Πάνω από 200 χωροφύλακες δήλωσαν τόπο κατοικίας την ίδια μονοκατοικία. Άλλοι δήλωσαν ως μόνιμη κατοικία τους άχτιστα οικόπεδα που είχαν μόνο δέντρα. Η εφημερίδα Ελευθερία έγραψε ότι «ψήφισαν και τα δέντρα».

Οι πρακτικές αυτές είχαν τα προσδκώμενα για τη δεξιά απότελέσματα. Η ΕΡΕ επικράτησε με ποσοστό 50,81% αυξάνοντας τη δύναμή της, σε σχέση με τις εκλογές του 1958, περίπου κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες!!! Η Ενωση Κέντρου -σε συνεργασία με το κόμμα του Μαρκεζίνη- συγκέντρωσε το 33,66% και το ΠΑΜΕ υποχώρησε στο 14, 63% του εκλογικού σώματος, δηλαδή 10, περίπου, μονάδες κάτω από την εκλογική δύναμη που είχε η ΕΔΑ από τις εκλογές του 1958.


Πηγή: www.sinergasia.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου