της Γιώτας Καραδήμα
Ωστόσο, το οχυρό αυτό στις 13 Ιανουαρίου έπεσε: ψηφίστηκε από το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η δυνατότητα κάθε κράτους μέλους να αποφασίζει μονομερώς, για το αν θα επιτρέψει την καλλιέργεια Γ.Τ.Ο. στην επικράτεια του. Πρόκειται για «εθνικοποίηση των απαγορεύσεων», όπως δηλώνει η Βάσω Κανελλοπούλου από το Πελίτι σε σχετικό άρθρο.
Με μια επιπόλαιη ματιά, η αναθεώρηση αυτή φαίνεται να ευνοεί την κάθε χώρα, αφού θα μπορεί να υψώνει το «όχι» της, εάν το επιθυμεί. Είναι όμως έτσι;
Πάνω σε ποια βάση θα μπορούν τα κράτη να απορρίπτουν την καλλιέργεια των «μεταλλαγμένων»; Στον τομέα της υγείας, το πάνω χέρι θα έχει η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA). Έχουμε όμως ήδη δει, ότι η ίδια αρχή έχει περιορίσει τις έρευνες για τις επιπτώσεις στην υγεία στους τρεις μήνες, ενώ οι καρκινογενέσεις και οι δυσμενείς επιπτώσεις στα πειραματόζωα εκδηλώνονται από τον 4ο μήνα.
Οι σχετικές έρευνες και οι επιστημονικές φωνές που μιλούν για τις σοβαρότατες επιπτώσεις των Γ.Τ.Ο. στην υγεία και το περιβάλλον πληθαίνουν, παρά τη λασπολογία και την προσπάθεια αποσιώπησης των επιστημόνων.
Ακόμη, σύμφωνα με άρθρο του Τάσου Σαραντή στην εφημερίδα των Συντακτών «ο κανονισμός προβλέπει μια διαδικασία που επιτρέπει στην εκάστοτε εταιρεία καλλιέργειας ΓΤΟ να συναινεί στους εν λόγω περιορισμούς στην άδεια λειτουργίας της. Ωστόσο, εάν η εταιρεία διαφωνήσει, το κράτος-μέλος, θα μπορεί να επιβάλει μονομερώς την απαγόρευση».
Επιπρόσθετα, γνωρίζουμε ότι οι συμφωνίες TTIP και CETA, οι διαδικασίες των οποίων διεξάγονται σε κλίμα αδιαφάνειας, θα αποτελούν την ασφαλιστική δικλείδα για τις εταιρείες, αφού θα μπορούν να μηνύσουν κυβερνήσεις κρατών και να διεκδικήσουν αποζημιώσεις για τα δυνητικά κέρδη, που απώλεσαν εξαιτίας των περιορισμών της χώρας. Αν τεθεί η TIIP σε ισχύ, πρακτικά αυτό θα σημαίνει ότι αν η Ελλάδα αρνηθεί την γ.τ. καλλιέργεια στο έδαφος της κινδυνεύει, όχι μόνο να μηνυθεί από τις εταιρείες των Γ.Τ.Ο, αλλά και να κληθεί να πληρώσει αποζημίωση σε αυτές, για τα κέρδη που θα χάσουν εξαιτίας της απαγόρευσης!
Έτσι στο πλαίσιο αυτό η δυνατότητα των κρατών μελών να αποφασίζουν για την τύχη τους, δεν ενισχύεται. Το αντίθετο: Η κάθε χώρα καλείται να απολογηθεί στις πολυεθνικές, να δεχτεί τις επιταγές της φιλικά στις εταιρείες προσκείμενης EFSA κι αύριο μεθαύριο… να πληρώσει αποζημίωση για το «όχι» της.
Η μέγγενη των πολυεθνικών μπορούσε να αντιμετωπιστεί μέσα από την κοινή αντίσταση των χωρών της Ε.Ε. Η μετάθεση της ευθύνης στην πλάτη της κάθε χώρας μεμονωμένα, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά εφαρμογή της τακτικής «διαίρει και βασίλευε». Η κατάληξη αυτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αποτέλεσμα πίεσης που ασκείται χρόνια από τις πολυεθνικές. Πιθανόν να μην είναι τυχαίο το γεγονός ότι παρά τις μέχρι στιγμής ευρωπαϊκές αντιστάσεις, τα περισσότερα γραφεία της Μονσάντο, απαντώνται τα τελευταία χρόνια στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Την κερκόπορτα στους Γ.Τ.Ο. την είχε ανοίξει ο κ. Μανιάτης επί της ελληνικής προεδρίας και στις 13 Γενάρη, έβαλαν το χέρι τους ψηφίζοντας* υπέρ του νέου αυτού καθεστώτος, οι ευρωβουλευτές της μνημονιακής συγκυβέρνησης και του Ποταμιού. Τυχαίο κι αυτό;
Ο νέος κανονισμός, θα τεθεί σε ισχύ την άνοιξη του 2015. Μέσα στην χρονιά αυτή, αναμένεται και η υπογραφή για την ΤΤΙΡ.
Στις 25 Ιανουαρίου ας έχουμε τα παραπάνω υπόψη μας. Η ψήφος μας είναι καθοριστικής σημασίας για τη βιοποικιλότητα, την περιβαλλοντική μας κληρονομιά, το μέλλον του αγροτικού μας κόσμου, την υγεία μας, την εθνική μας αξιοπρέπεια.
Για το θέμα των γενετικώς τροποποιημένων το βίντεο της Greenpeace που ακολουθεί. (αν οι υπότιτλοι δεν εμφανιστούν αυτόματα, ενεργοποιήστε τους από το αντίστοιχο εικονίδιο στην κάτω δεξιά γωνία).
Πώς ψήφισαν οι Έλληνες Ευρωβουλευτές (από το VoteWatchEurope):
Πηγή: www.sinergasia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου