ΟΚ!... Φτάνει πια τόση υποκρισία (ή ανοησία;)!

Σωστό, αλλά ελαφρώς μονόπλευρο -και ιδιαίτερα βαρύ για τους γονείς του Βαγγέλη- να ισχυρίζεται κάποιος ότι πρέπει "να μάθουν στα παιδιά τους ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ να γίνονται θύματα!".

Γιατί απ' αυτό προηγούνται τρία τινά:

1. Μη ζαλιζόμαστε στις σκάλες του μαιευτηρίου, επειδή το νεότευκτο δεν είναι "παιδί" (άρα όχι θηλυκό)...

2. Μην οδυρόμαστε για τον κάθε "Βαγγέλη", όταν εμείς αυτό ακριβώς το "παιδί" το θέλουμε -όχι παιδί, αλλά- άντρακλα...

3. Μη ζητάμε την "κεφαλή επί πίνακι" του "άντρακλα" που εμείς δημιουργήσαμε... Είναι το "παιδί" που εμείς θέλαμε να γεννήσουμε κι ο "άντρακλας" που εμείς μεγαλώσαμε...

• Το Τέρας κι εμείς (ένα υστερόγραφο στην προαναγγελθείσα απώλεια του Βαγγέλη Γιακουμάκη)
• Αυτός ο Βαγγέλης κάτι ήθελε να πει...

Δ.Β.