Θα μπορούσες να πεις πως εξαργύρωσα τα χρόνια τρεξίματος και ιδρώτα για το Κόμμα, από τους πρώτους ήμουν, από το ’74. Τώρα που με ρωτάς, φαντάζομαι το ίδιο θα έλεγε και ένας νεοδημοκράτης, αλλά τι σημασία έχει;
Ήμουν άνεργος για χρόνια, του χρωστάω πολλά αυτού του ανθρώπου και το Κόμματος, ψέματα να πούμε; Περάσαμε καλά εκείνα τα χρόνια. Ήμουν και συνδικαλιστής, πάντα πρώτος για το Κόμμα. Εντάξει τώρα, παλεύαμε και για τον εργαζόμενο, για καλύτερους μισθούς πρώτα απ’ όλα.
Ήμουν άνεργος για χρόνια, του χρωστάω πολλά αυτού του ανθρώπου και το Κόμματος, ψέματα να πούμε; Περάσαμε καλά εκείνα τα χρόνια. Ήμουν και συνδικαλιστής, πάντα πρώτος για το Κόμμα. Εντάξει τώρα, παλεύαμε και για τον εργαζόμενο, για καλύτερους μισθούς πρώτα απ’ όλα.
Έλα τώρα, σιγά, και που δεν αποφάσιζαν οι εργαζόμενοι τι έγινε; Λεφτά παίρναμε και ήταν καλά. Τη δουλειά μας πρώτα. Για ποια ταξική συνείδηση λες, πλάκα κάνεις; Παίρναμε καλούς μισθούς, κόψε τις μαλακίες.
Το ’90 που βγήκε αυτός ο φασίστας ο Μητσοτάκης που προφανώς οι μούντζες που του έριχνε ο πατέρας μου στην τηλεόραση στο χωριό έγιναν μέρες ζωής του -και ήταν πολλές- με απέλυσαν. Εκδικητικά φυσικά, ήξεραν ότι ήμουν με το ΠΑΣΟΚ, είχε έρθει η ώρα να βάλουν τα δικά τους παιδιά. Τη θυμάσαι τη φράση; Με αυτή κοιμόμουν και ξυπνούσα για τρία χρόνια μέχρι να ξαναβγούμε. Άνεργος γιατί η δεξιά με απέλυσε. Φασίστες.
Και ξαναβγήκαμε, Ανδρέας ήταν αυτός, με πήραν ξανά πίσω. Εκεί έγινε το έλα να δεις. Ώρες-ώρες αισθάνομαι πως πήραμε το αίμα μας πίσω και για τα τρία χρόνια κυβέρνησης της ΝΔ. Καλά, έκαναν και αυτοί βέβαια, άσε. Έπαιρνα καλά λεφτά,συνδικαλιστής και πάλι. Κάθε φορά που μισθολογικά υπήρχε ένα θέμα, ξέραμε πως, εν τέλει, κάπως θα τα βρούμε με τη διοίκηση, κάτι θα γίνει, δικοί μας ήταν όλοι. Σιγά-σιγά, καθώς η επιχείρηση μεγάλωνε, ήρθε πολύς κόσμος να δουλέψει και πολλοί ξένοι ακόμη. Εμείς με αυτούς δεν είχαμε πολλά, άλλωστε κάναμε ό,τι μας έλεγαν από το Κόμμα.’Ετσι μάθαμε, με το που ικανοποιούμασταν οικονομικά, όλα καλά. Και μη μου λες πως μας έκλειναν το στόμα με αυξήσεις. Πήραμε λεφτά ρε. Ξεκόλλα.
Βγήκα στη σύνταξη, καλή σύνταξη, άλλο που μου την πετσόκοψαν, από τα ΕΛΠΕ. Όταν άκουσα την είδηση για τους νεκρούς, να σου πω την αλήθεια, δεν μου έκανε εντύπωση. Κάποια μαλακία θα έκαναν σκέφτηκα. Σάμπως ήταν οι πρώτοι; Σίγουρα πάντως δεν θα κατηγορούσα ποτέ τη διοίκηση, δεν θα το έψαχνα καν.Έτσι μάθαμε, καλά λεφτά πέρναμε, μας φρόντιζαν, δεν είναι όλα τα αφεντικά ίδια, τι ψάχνεις;
Καλύτερα είναι τώρα που δουλεύεις για ένα κομμάτι ψωμί; Φώναζε όσο θες, το ένα κομμάτι δεν θα γίνει δύο.
Πηγή: www.provo.gr
Το ’90 που βγήκε αυτός ο φασίστας ο Μητσοτάκης που προφανώς οι μούντζες που του έριχνε ο πατέρας μου στην τηλεόραση στο χωριό έγιναν μέρες ζωής του -και ήταν πολλές- με απέλυσαν. Εκδικητικά φυσικά, ήξεραν ότι ήμουν με το ΠΑΣΟΚ, είχε έρθει η ώρα να βάλουν τα δικά τους παιδιά. Τη θυμάσαι τη φράση; Με αυτή κοιμόμουν και ξυπνούσα για τρία χρόνια μέχρι να ξαναβγούμε. Άνεργος γιατί η δεξιά με απέλυσε. Φασίστες.
Και ξαναβγήκαμε, Ανδρέας ήταν αυτός, με πήραν ξανά πίσω. Εκεί έγινε το έλα να δεις. Ώρες-ώρες αισθάνομαι πως πήραμε το αίμα μας πίσω και για τα τρία χρόνια κυβέρνησης της ΝΔ. Καλά, έκαναν και αυτοί βέβαια, άσε. Έπαιρνα καλά λεφτά,συνδικαλιστής και πάλι. Κάθε φορά που μισθολογικά υπήρχε ένα θέμα, ξέραμε πως, εν τέλει, κάπως θα τα βρούμε με τη διοίκηση, κάτι θα γίνει, δικοί μας ήταν όλοι. Σιγά-σιγά, καθώς η επιχείρηση μεγάλωνε, ήρθε πολύς κόσμος να δουλέψει και πολλοί ξένοι ακόμη. Εμείς με αυτούς δεν είχαμε πολλά, άλλωστε κάναμε ό,τι μας έλεγαν από το Κόμμα.’Ετσι μάθαμε, με το που ικανοποιούμασταν οικονομικά, όλα καλά. Και μη μου λες πως μας έκλειναν το στόμα με αυξήσεις. Πήραμε λεφτά ρε. Ξεκόλλα.
Βγήκα στη σύνταξη, καλή σύνταξη, άλλο που μου την πετσόκοψαν, από τα ΕΛΠΕ. Όταν άκουσα την είδηση για τους νεκρούς, να σου πω την αλήθεια, δεν μου έκανε εντύπωση. Κάποια μαλακία θα έκαναν σκέφτηκα. Σάμπως ήταν οι πρώτοι; Σίγουρα πάντως δεν θα κατηγορούσα ποτέ τη διοίκηση, δεν θα το έψαχνα καν.Έτσι μάθαμε, καλά λεφτά πέρναμε, μας φρόντιζαν, δεν είναι όλα τα αφεντικά ίδια, τι ψάχνεις;
Καλύτερα είναι τώρα που δουλεύεις για ένα κομμάτι ψωμί; Φώναζε όσο θες, το ένα κομμάτι δεν θα γίνει δύο.
για την αντιγραφή:
ο κουλτουριάρης
Πηγή: www.provo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου