Επίτηδες μπερδεμένοι

γράφει ο Niko Ago

Σε όλο τον κόσμο, τουλάχιστον σε όλο τον σοβαρό δημοσιογραφικό κόσμο, οι μεγάλες εφημερίδες έχουν συγκεκριμένο πολιτικό προφίλ. Με σεβασμό στη δημοσιογραφική

δεοντολογία και κατ΄επέκταση τους αναγνώστες τους, διατηρώντας την ανεξαρτησία τους, στηρίζουν συγκεκριμένα πολιτικά κόμματα.

Οι γνωρίζοντες, έχουν ξεκάθαρο στο μυαλό τους, για παράδειγμα, τι θα διαβάσουν περίπου, όταν πιάνουν στα χέρια τη Liberation και τι όταν ξεφυλλίζουν τη Le Figaro. Όπως επίσης, ξεκάθαρο είναι τι θα διαβάσεις στην The Guardian και τι στην The Daily Telegaph. Ακόμα και σε χώρες με μικρότερη παράδοση στον Τύπο, από αυτή της Γαλλίας και της Βρετανίας, οι αποχρώσεις είναι ξεκάθαρες.

Αυτό, δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Όχι πια και κυρίως όχι σε ένα σημαντικό κομμάτι του Τύπου.

Για πολλά χρόνια, γνωρίζαμε ότι οι εφημερίδες του ΔΟΛ, για παράδειγμα, τουλάχιστον μετά τη Χούντα, είχαν κεντροαριστερό προφίλ. Δηλαδή ΠΑΣΟΚ με λίγη ανεξαρτησία. Αλλά δεξιές, δύσκολα τις αποκαλούσες. Αυτό, μέχρι το 2012.

Με την ένωση εις σάρκα μιαν των πάλαι ποτέ δυο μεγάλων κομμάτων, το συγκρότημα μπερδεύτηκε. Από δω η γυναίκα μου και από δω το αίσθημά μου, που λέει ο λαός. Όπου «γυναίκα» βάλε ΠΑΣΟΚ και όπου «αίσθημα» βάλε ΝΔ. Μπέρδεμα πραγματικό. Μπορεί και επίτηδες.

Ωστόσο, ήταν πια σαφές πως, χάθηκε ο προσανατολισμός. Οι, κάποτε, «ναυαρχίδες» της σοσιαλδημοκρατίας και του σοσιαλιστικού (sic) ΠΑΣΟΚ, άρχισαν να τα δίνουν όλα υπέρ του Αντώνη Σαμαρά. Εξάλλου, το ΠΑΣΟΚ γινόταν όλο και μικρότερο μαγαζί. Τόσο που δεν άξιζε πια πρωτοσέλιδα και κατέληξε ένα μικρό- βοηθητικό κόμμα της δεξιάς.

Και το αποκορύφωμα θα ερχόταν με την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην Ελλάδα με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Εκεί είναι που μπερδεύτηκαν(;) πλήρως.

Ξεκίνησαν να υποστηρίζουν πλέον ανοιχτά το κόμμα της Συγγρού, χωρίς καν να κρατάνε τα προσχήματα. Το τελευταίο παράδειγμα, μετά τις εσωκομματικές εκλογές της συντηρητικής παράταξης, δεν αφήνει περιθώριο παρεξήγησης. Το «συγκρότημα» - φωνή του ΠΑΣΟΚ, αφομοιώθηκε πλήρως στις δεξιές επιταγές και προχωρά. Βεβαίως, τα ίδια έκανε και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που κατέληξε, όπως είπαμε, μια καχεκτική πατερίτσα της Συγγρού αλλά μιλάμε για τον Τύπο.

Το πιο φρέσκο παράδειγμα; Μια ανάλυση για την επόμενη μέρα των εκλογών στη ΝΔ που έχουν Τα Νέα. «Παρά τις συνεχείς εκλογικές ήττες και την πολύμηνη εσωστρέφεια, απέδειξε (η ΝΔ) ότι παραμένει ζωντανός πολιτικός οργανισμός με βαθιές κοινωνικές ρίζες» αναφέρουν.

Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα και ο καθένας «διαβάζει» όπως επιθυμεί τους αριθμούς και τα μηνύματα αλλά είναι τόσο ξεκάθαρο ότι μιλάει πια ως κομματικό όργανο. Ή το «δεν ήταν λίγοι όσοι υποστήριξαν πως οι εσωκομματικές εκλογές έλαβαν και τη μορφή συλλαλητηρίου κατά της κυβερνητικής πολιτικής» που αναφέρεται σε άλλο σημείο του ίδιου (ανυπόγραφου, άρα εκφράζει την εφημερίδα) κειμένου.

Άραγε, έχουν μπερδευτεί; Όπως θα έλεγε και η ίδια η εφημερίδα, δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως τελεσίδικα -μέχρι να προκύψει άλλο «ρεύμα»- το «συγκρότημα» άλλαξε «αφέντη». Πάει η… σοσιαλδημοκρατία, πάει και η ανεξαρτησία.

Πηγή: www.altsantiri.gr