Η έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης στην Ισπανία αναμένεται να σηματοδοτήσει το τέλος του δικομματισμού που επικρατεί στη χώρα μετά το θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο το 1975.
Το δεξιό Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι χάνει τουλάχιστον 4 εκατομμύρια ψήφους ή τουλάχιστον το 20% από το σχεδόν 45% που είχε το 2011, το Podemos ανακάμπτει μάλλον πάνω από 20% και η Ενωμένη Αριστερά διατηρείται τουλάχιστον στο 4 με 5%.
Πολλά μπορεί να εξαρτηθούν από τη κατανομή των εδρών τόσο του Podemos και της Ενωμένης Αριστεράς όσο και των άλλων εθνικιστικών αριστερών και προοδευτικών κομμάτων από ένα άδικο εκλογικό σύστημα.
Η αυλαία των προεκλογικών εκστρατειών έπεσε και οι Ισπανοί προσέρχονται στις κάλπες για την πλέον αβέβαιη εκλογική αναμέτρηση εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Η αυλαία των προεκλογικών εκστρατειών έπεσε και οι Ισπανοί προσέρχονται στις κάλπες για την πλέον αβέβαιη εκλογική αναμέτρηση εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Το πολιτικό σκηνικό στη χώρα έχει αλλάξει σχεδόν θεαματικά από τις τελευταίες εκλογές του 2011, οπότε και οι ψηφοφόροι απομάκρυναν τους Σοσιαλιστές και έδωσαν την εξουσία στο Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι.
Δύο νεοϊδρυθέντα κόμματα, οι αριστεροί Ποδέμος και οι φιλελεύθεροι Θιουθαδάνος, διεκδικούν τις ψήφους, κυρίως των νέων που δηλώνουν απογοητευμένοι από την ανεργία και τη διαφθορά.
Με τις δημοσκοπήσεις την τελευταία εβδομάδα να απαγορεύονται στη χώρα, ο Μαριάνο Ραχόϊ ενημέρωσε την... εμβρόντητη Άνγκελα Μέρκελ σε ένα από τα «πηγαδάκια» της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής ότι το Κόμμα του φαίνεται να προηγείται, με τη δεύτερη θέση να «παίζεται» ανάμεσα στους Σοσιαλιστές και τους Ποδέμος.
Απέναντι του όμως έχει τον 43χρονο, πρώην καθηγητή Οικονομικών και νεοεκλεγέντα ηγέτη των Σοσιαλιστών, Πέδρο Σαντσεθ.
Για τον 37χρονο, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών, Πάμπλο Ιγκλέσιας των Ποδέμος, του οποίου οι πολιτικές συγκεντρώσεις θυμίζουν -σύμφωνα με τον Guardian- πιο πολύ συναυλία, μένει να αποδειχθεί αν θα βρεθεί στη δεύτερη θέση, βάζοντας τέλος στο δικομματισμό ενώ για τον φωτογενή Αλμπερτ Ριβέρα των Θιουθαδάνος, η Ισπανία πρέπει να γυρίσει σελίδα.
Με τους αναποφάσιστους να ξεπερνούν ακόμη και το 40%, και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να δίνουν πρωτιά αλλά όχι αυτοδυναμία στο Λαϊκό Κόμμα του Ραχόϊ, η εκλογική βραδιά αναμένεται -αν μη τι άλλο- να είναι ιδιαίτερα συναρπαστική.
Σκληρή μάχη ανατροπής της δολοφονικής λιτότητας με άξονα Podemos και Ενωμένη Αριστερά
«Το Podemos έρχεται δεύτερο», φαίνεται (όπως προαναφέραμε) ότι είπε ο Ραχόι στη Μέρκελ κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής, αποτυπώνοντας μια ξινή έκφραση στο πρόσωπο της καγκελαρίου και γεμίζοντας αισιοδοξία τους λαούς της Ισπανίας που αγωνίζονται για την ανατροπή της λιτότητας και του βάρβαρου νεοφιλελευθερισμού που διαλύει τη κοινωνία και τη χώρα τους.
Το Podemos και η Ενωμένη Αριστερά φαίνεται ότι ξεπερνούν το 25%. Η Ισπανία τη Κυριακή στις 23.30 ώρα Ελλάδας θα έχει επιτέλους ενηλικιωθεί. Τα αποτελέσματα θα έχουν ανακοινωθεί και θα έχει μπει και επισήμως η ταφόπλακα στο διεφθαρμένο δικομματισμό της μεταφρανκικής μεταπολίτευσης.
Το Podemos στις μυστικές δημοσκοπήσεις των στεγανών του ισπανικού και ευρωπαϊκού κατεστημένου φαίνεται να έρχεται δεύτερο, με τους σοσιαλιστές να κινδυνεύουν να χάσουν τη τρίτη θέση από τους λαϊκιστές «Πολίτες», το κόμμα που δημιουργήθηκε πριν από εννιά χρόνια από το δεξιό ισπανικό εθνικισμό στη Καταλονία και που αποτελεί σήμερα το «γενόσημο» για τη παραμονή της δεξιάς στην εξουσία.
Το Podemos στις μυστικές δημοσκοπήσεις των στεγανών του ισπανικού και ευρωπαϊκού κατεστημένου φαίνεται να έρχεται δεύτερο, με τους σοσιαλιστές να κινδυνεύουν να χάσουν τη τρίτη θέση από τους λαϊκιστές «Πολίτες», το κόμμα που δημιουργήθηκε πριν από εννιά χρόνια από το δεξιό ισπανικό εθνικισμό στη Καταλονία και που αποτελεί σήμερα το «γενόσημο» για τη παραμονή της δεξιάς στην εξουσία.
Οι ίδιες μυστικές δημοσκοπήσεις λέγεται ότι δείχνουν ένα δεύτερο θετικό στοιχείο, ότι η Ενωμένη Αριστερά θα διαψεύσει τις επίσημες δημοσκοπήσεις κυμαινόμενη με άξονα τούς ένα εκατομμύριο ψήφους.
Το Podemos και η Ενωμένη Αριστερά, που συμμετέχει στους συνδυασμούς της Λαϊκής Ενότητας UP, δεν δίνουν μόνο τη μάχη για την ανατροπή της δεξιάς, του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας.
Το Podemos και η Ενωμένη Αριστερά, που συμμετέχει στους συνδυασμούς της Λαϊκής Ενότητας UP, δεν δίνουν μόνο τη μάχη για την ανατροπή της δεξιάς, του νεοφιλελευθερισμού και της λιτότητας.
Το Podemos και η Ενωμένη Αριστερά δίνουν από μόνοι τους τη μάχη για την ανασύνθεση της κοινωνίας από τα κάτω, προσπαθούν να ενώσουν όχι μόνο αυτό που ο νεοφιλελευθερισμός κατακερματίζει στο επίπεδο των εργασιακών, ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, της διάλυσης του κοινωνικού κράτους, της de dacto ακύρωση της δημοκρατίας (πηγή: Αυγή).
Για τη σημασία της αυτόνομης καθόδου της Ενωμένης Αριστεράς στις εκλογές της 20ής Δεκεμβρίου στην Ισπανία, την πιθανότητα συμμετοχής του κόμματος σε μία κεντροαριστερή κυβέρνηση, μαζί με τους Σοσιαλιστές και το Podemos, αλλά και τις σχέσεις και τις προοπτικές της Αριστεράς σαν εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, μίλησε επίσης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γκάσπαρ Λιαμαθάρες (διαβάστε αναλυτικά).
Γιατί δείχνουν να επανακάμπτουν οι Podemos;
Ανιχνεύονται τρεις λόγοι της -εντυπωσιακής στις δημοσκοπήσεις και πιθανής στις κάλπες- ανόδου των Podemos. Τους αναφέρουμε χωρίς αξιολογική σειρά.
Ο πρώτος θα μπορούσε να θεωρηθεί κάπως «προσωποπαγής». Σχετίζεται με την προσωπικότητα και τις «ρητορικές - επικοινωνιακές» ικανότητες του ηγέτη των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, του οποίου σαρωτική υπήρξε η επικράτηση επί των ηγετών του PSOE και των Ciudadanos στις τηλεοπτικές αναμετρήσεις της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο δεύτερος λόγος: Κατά τα φαινόμενα τους Podemos ωφελεί η επιλογή της σύμπραξης με τα κινήματα που είχαν «αλώσει», την περασμένη άνοιξη, τους δήμους σε Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Βαλένθια, Σαραγόσα και άλλες μεγάλες πόλεις.
Στη Βαρκελώνη οι Podemos συμμάχησαν με τη δημοτική κίνηση της δημάρχου Άντα Κολάου. Η εξέλιξη αυτή δεν δείχνει ουδόλως άσχετη με τις υπάρχουσες ενδείξεις, πως οι Podemos θα θριαμβεύσουν στην Καταλονία. Μολονότι στις καταλανικές εκλογές του περασμένου φθινοπώρου δεν τα είχαν πάει καθόλου καλά…
Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχει κι άλλος λόγος για την διαφαινόμενη μεγάλη άνοδο των Podemos στην Καταλανία. Κι είναι πολύ σοβαρός…
Τρίτος λόγος λοιπόν, είναι ότι οι Podemos δεν απορρίπτουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλανίας. Ούτε η γενική τους αντίληψη είναι αυτή της «ομογενούς Ισπανίας». Δική τους θέση είναι μια Ισπανία ως «έθνος εθνών», με ημι- αυτόνομες περιοχές.
Για τη σημασία της αυτόνομης καθόδου της Ενωμένης Αριστεράς στις εκλογές της 20ής Δεκεμβρίου στην Ισπανία, την πιθανότητα συμμετοχής του κόμματος σε μία κεντροαριστερή κυβέρνηση, μαζί με τους Σοσιαλιστές και το Podemos, αλλά και τις σχέσεις και τις προοπτικές της Αριστεράς σαν εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, μίλησε επίσης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γκάσπαρ Λιαμαθάρες (διαβάστε αναλυτικά).
Γιατί δείχνουν να επανακάμπτουν οι Podemos;
Ο πρώτος θα μπορούσε να θεωρηθεί κάπως «προσωποπαγής». Σχετίζεται με την προσωπικότητα και τις «ρητορικές - επικοινωνιακές» ικανότητες του ηγέτη των Podemos, Πάμπλο Ιγκλέσιας, του οποίου σαρωτική υπήρξε η επικράτηση επί των ηγετών του PSOE και των Ciudadanos στις τηλεοπτικές αναμετρήσεις της προηγούμενης εβδομάδας.
Ο δεύτερος λόγος: Κατά τα φαινόμενα τους Podemos ωφελεί η επιλογή της σύμπραξης με τα κινήματα που είχαν «αλώσει», την περασμένη άνοιξη, τους δήμους σε Μαδρίτη, Βαρκελώνη, Βαλένθια, Σαραγόσα και άλλες μεγάλες πόλεις.
Στη Βαρκελώνη οι Podemos συμμάχησαν με τη δημοτική κίνηση της δημάρχου Άντα Κολάου. Η εξέλιξη αυτή δεν δείχνει ουδόλως άσχετη με τις υπάρχουσες ενδείξεις, πως οι Podemos θα θριαμβεύσουν στην Καταλονία. Μολονότι στις καταλανικές εκλογές του περασμένου φθινοπώρου δεν τα είχαν πάει καθόλου καλά…
Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχει κι άλλος λόγος για την διαφαινόμενη μεγάλη άνοδο των Podemos στην Καταλανία. Κι είναι πολύ σοβαρός…
Τρίτος λόγος λοιπόν, είναι ότι οι Podemos δεν απορρίπτουν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλανίας. Ούτε η γενική τους αντίληψη είναι αυτή της «ομογενούς Ισπανίας». Δική τους θέση είναι μια Ισπανία ως «έθνος εθνών», με ημι- αυτόνομες περιοχές.
Σε μία περίοδο, κατά την οποία στην Καταλανία εντείνονται οι τάσεις για περισσότερη αυτονομία, έως και απόσχιση - ανεξαρτησία, η ιδιότητα του Podemos ως του κόμματος που σέβεται τη βούληση των Καταλανών φυσικό είναι να το ευνοεί καταλυτικά, στις συγκεκριμένες περιοχές
(πηγή: stokokkino.gr).
Σενάρια για το μετεκλογικό τοπίο (περισσότερα εδώ)
 | ||
|
Ο Αλμπέρτ Ριβέρα των Ciudadanos ανακοίνωσε ότι θα αρνηθεί να στηρίξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, ενώ οι Podemos έχουν αποκλείσει εκ των προτέρων τη στήριξη μιας κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Μαριάνο Ραχόι.
Αλλά ο Ριβέρα έχει ανοιχτά δηλώσει πως δεν θα στηρίξει μια κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος με επικεφαλής τον Ραχόι, εξαιτίας του κακού ιστορικού του κόμματος στη διαφθορά και στην διαχείριση της οικονομίας.
«Μπορούμε να συμφωνήσουμε με το Λαϊκό Κόμμα στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις, με το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην κοινωνική προστασία και με το Podemos στην αναγέννηση της δημοκρατίας», είπε ο Ριβέρα σε πρόσφατη προεκλογική ομιλία, στέλνοντας αντιφατικά μηνύματα και θυμίζοντας έντονα τον «δικό» μας Στ. Θεοδωράκη που «τσιμπάει» βέλη από διάφορες ιδεολογικές φαρέτρες στη μάχη της ψηφοθηρίας.
Άλλος ένας πιθανός συνασπισμός είναι αυτός που ενώσει τους Σοσιαλιστές, που πιθανώς θα είναι το δεύτερο κόμμα, με το CIudadanos. Ωστόσο, και εδώ, ο Ριβέρα έχει δηλώσει πως δεν θα μπει σε έναν συνασπισμό με τους Σοσιαλιστές, τους οποίους
θεωρεί ως ένα κόμμα του παρελθόντος.
Ο επόμενος πιθανός συνασπισμός, ένας που ενώνει τα πιθανά δεύτερο και τέταρτο κομμα -PSOE και Podemos- είναι ο λιγότερο πιθανός, σύμφωνα με την ανάλυση του Jose Ignacio Torreblanca για το ecfr.eu, για δύο λόγους: πρώτον, οι έδρες που συγκεντρώνουν μαζί, και πάλι δεν φθάνουν για την πλειοψηφία και δεύτερον, ο Pablo Iglesias δηλώνει ότι δεν θα υποστηρίξει τους Σοσιαλιστές εάν πάρει λιγότερες ψήφους από αυτούς, δηλαδή οι Podemos θα δεχθούν έναν συνασπισμό μόνο εάν τερματίσουν σε υψηλότερη θέση από αυτούς.
Ωστόσο, κάθε πρόβλεψη, πέραν ίσως από το ισχυρό «ράπισμα» που θα δεχθεί το Λαϊκό Κόμμα και τον καθοριστικό μετεκλογικό ρόλο των δύο ανερχόμενων δυνάμεων, είναι εξαιρετικά επισφαλής.
Το Ciudadanos αντιμετωπίζει τις ανησυχίες των περισσότερων αντί-εθνικιστών ψηφοφόρων στην Καταλονία καθώς και εκείνων που είναι δυσαρεστημένοι με τη διαφθορά και τη διεθνή πολιτική. Την ώρα που αυτό απευθύνεται στις αστικές μεσαίες τάξεις με αποτελσματικότητα, τα media επιχειρούν να τρομάξουν το ακροατήριο των Podemos (τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα) προβάλλοντας τον «επικίνδυνο» ριζοσπαστισμό του.
Πηγή: left.gr
Πηγή: left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου