Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2016

Η Δικαιοσύνη ως Ιφιγένεια

του Θανάση Καρτερού


Να σας πω την αλήθεια, προσωπικά και ανέκαθεν δεν είμαι και τόσο βέβαιος ούτε για την ανεξαρτησία, ούτε για την ανεπίληπτη δικαιοσύνη της Δικαιοσύνης.

Πάντα, για παράδειγμα, με κυνηγάει η ιδέα, που δεν είναι δική μου φυσικά, ότι όποιος κατέχει μέσα παραγωγής, ή Μέσα Ενημέρωσης, ή εξουσία, ή τις κατάλληλες άκρες μεταξύ χρήματος και εξουσίας μπορεί να αποφεύγει, με τη βοήθεια μιας στρατιάς επιδέξιων δικηγόρων - πιλότων, τους σκοπέλους που τους πιο αδύναμους τους στέλνουν στον βυθό.

Αυτή βέβαια είναι η εμμονική άποψη κάποιου που ακόμα βαυκαλίζεται με το κομμουνιστικό κοσμοείδωλο. Καμιά είδηση εδώ.

Θα συμφωνήσετε όμως ότι είναι είδηση τα πυρά κατά της Δικαιοσύνης από κόμματα, ανθρώπους, ομάδες που την είχαν για δεκαετίες κορώνα στο κεφάλι τους. Που σε βούλωναν αμέσως αν επιχειρούσες να ψελλίσεις κάτι. Που υμνούσαν τη Δικαιοσύνη και την ανεξαρτησία της ως το απαύγασμα της δημοκρατικής νομιμότητας. Και που συνιστούσαν σε όλους και για όλα να έχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη.

Και να, αδελφέ μου, που ήρθαν τα πάνω κάτω. Οι ζώσες ασπίδες της Δικαιοσύνης στρέφονται εναντίον της με πρωτοφανή μανία. Εκείνοι που μας έλεγαν να σκύβουμε το κεφάλι στις αποφάσεις της, τώρα σκάβουν τον λάκκο της.

Δικαστές διαβάλλονται, ανώτατα δικαστικά σώματα βάλλονται, θεσμοί προσβάλλονται, αποφάσεις προκαταλαμβάνονται, λειτουργοί διαπομπεύονται. Περιφέρουν την κακομοίρα τη Δικαιοσύνη άμωμη κι αμόλυντη στη μυθολογία τους, σε κανάλια δύσοσμα, με δύσοσμα σχόλια και δύσοσμες επιδιώξεις. Ούτε εμπιστοσύνη, ούτε καν σωφροσύνη.

Προφανώς υπάρχει κάτι υπέρτερο από τη Δικαιοσύνη για τη Δεξιά του νόμου, τους παρατρεχάμενους της τάξεως και τη δημοσιογραφία της ευνομίας. Κάποιοι αναζητούν τον ούριο άνεμο για τον οποίο αξίζει να θυσιαστεί ως άλλη Ιφιγένεια η Δικαιοσύνη.

Και δεν θέλει πολύ ψάξιμο για να εντοπίσεις τον ανυπόμονο στόλο. Αρκεί να παρακολουθήσεις πώς συντονίζονται κάποιοι αυτουργοί της ενημέρωσής μας με τους αυτουργούς των επιθέσεων. Ποιο είναι το θέμα για το οποίο η Δικαιοσύνη εκβιάζεται δημοσίως. Ποια Τροία ονειρεύονται.

Είναι κρίμα που στη θυσία αυτή συμμετέχουν και κάποιοι δικαστικοί. Ακόμα πιο κρίμα αν η Δικαιοσύνη δεν αντέξει. Γιατί στην εξουσία της προσδίνουν ηθική διάσταση οι στιγμές που χειραφετήθηκε από καθεστωτικές εξαρτήσεις και ταξικά όρια και εναρμονίστηκε με τις ανάγκες της κοινωνίας και το περί δικαίου αίσθημα...

η Αυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου