του Τάσου Παππά
Ή μήπως οι θεσμοί έχουν υπερβολικές απαιτήσεις, όπως είπε (ναι, το είπε επιτέλους) ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης;
Στην πρώτη περίπτωση, αν δηλαδή οι θεσμοί νοιάζονται για μας, τότε τα πράγματα θα γίνουν πολύ απλά αν αναλάβει να σώσει τη χώρα η πανέτοιμη, έμπειρη και οπλισμένη με λεπτομερές σχέδιο Νέα Δημοκρατία.
Μόνη της ή με παρέα, είναι αδιάφορο. Θα υπογράψουμε τα πάντα χωρίς αστερίσκους, περιττούς ηρωισμούς και χρονοβόρες συζητήσεις, η αξιολόγηση θα κλείσει, θα ενταχθούμε πανηγυρικά στο πρόγραμμα της ΕΚΤ, ο Σόιμπλε και οι λοιποί αστέρες του νεοφιλελευθερισμού θα μας αποθεώσουν και θα αποσύρουν το σχέδιό τους για Grexit αφού θα έχουν φύγει από τη μέση οι ζογκλέρ του εθνικολαϊκισμού, οι επενδυτές θα διώξουν από το μυαλό τους τις αμφιβολίες για την αντοχή της οικονομίας και θα ρίξουν χρήμα, το ΔΝΤ θα ανακαλύψει ότι το «εξαιρετικά μη βιώσιμο ελληνικό χρέος» έγινε βιώσιμο, η πολιτική σταθερότητα θα επιστρέψει, θα βγούμε σε χρόνο-ρεκόρ στις αγορές με καλές επιδόσεις και η χώρα θα μπει ορμητικά στον ενάρετο κύκλο της ανάπτυξης.
Η τρίτη μεταπολίτευση θα ξεκινήσει θριαμβευτικά.
Στη δεύτερη όμως περίπτωση, αν δηλαδή οι θεσμοί έχουν υπερβολικές απαιτήσεις, τότε ουδείς είναι σε θέση να μας εγγυηθεί ότι θα τις περιορίσουν ή θα τις εξαφανίσουν αν έρθει η Νέα Δημοκρατία.
Ποιος από τους δύο περιγράφει καλύτερα την κατάσταση;
Ο Κ. Κυρανάκης ή ο Κυρ. Μητσοτάκης; Ο ένας είναι στέλεχος δεύτερης γραμμής, ενθουσιώδης και νεαρός και ο άλλος δοκιμασμένος πολιτικός με βαρύ όνομα και επικεφαλής της Ν.Δ.
Είμαι υποχρεωμένος να πάρω υπόψη μου τον αρχηγό και να δεχθώ την εκτίμησή του ότι οι δανειστές προβάλλουν υπερβολικές απαιτήσεις.
Να ανησυχήσω; Αυτό λέει η λογική. Δεν πρέπει όμως.
Όπως μας διαβεβαιώνει ο κ. Μητσοτάκης, έχει τον τρόπο να τους κάνει να υποχωρήσουν.
Προφανώς εννοεί ότι επειδή μιλάει την ίδια γλώσσα μ’ αυτούς και έχει καταθέσει δείγματα γραφής όταν ήταν υπουργός (δίνει μάχη για το βραβείο συμμόρφωσης προς τας υποδείξεις με τον αντιπρόεδρό του, Αδωνι Γεωργιάδη), θα καταφέρει ό,τι δεν κατάφεραν οι άλλοι: ο έτσι κι αλλιώς ασύνετος, βολονταριστής, αριβίστας και ερασιτέχνης Τσίπρας, αλλά και οι Αντ. Σαμαράς-Ευάγγ. Βενιζέλος, οι οποίοι, αν και κινούνταν με θρησκευτική ευλάβεια στη γραμμή «ναι σε όλα», δεν μπόρεσαν να πείσουν τον Σόιμπλε να κάνει σκόντο στις απαιτήσεις του και έτσι η Ελλάδα έπεσε στην αγκαλιά των ψευτών, των δημαγωγών και των λαϊκιστών.
Ναι, αλλά δεν με αφήνει να ησυχάσω εκείνη η δήλωση του Γερμανού υπουργού Οικονομικών ότι «καλύτερα για την Ελλάδα να βγει προσωρινά από την ευρωζώνη».
Έχω την εντύπωση ότι το μήνυμα δεν απευθυνόταν στις κυβερνήσεις (την όποια κυβέρνηση), αλλά στη χώρα.
Δεν τον ρωτάει ο κ. Μητσοτάκης πριν μπλέξει σε περιπέτειες; Εκτός, αν το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να γίνει πρωθυπουργός.
Ανάγωγα
Ο υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Φιγιόν έχει υποσχεθεί πως αν οι Γάλλοι τον προτιμήσουν, θα μειώσει θεαματικά τον δημόσιο τομέα (500.000 απολύσεις). Ναι, είναι ο ίδιος άνθρωπος ο οποίος κατηγορείται ότι την περίοδο που ήταν γερουσιαστής και πρωθυπουργός είχε βολέψει τη σύζυγό του και τα δύο τέκνα του στο Δημόσιο και μάλιστα με παχυλούς μισθούς. Σας μοιάζει με σκευωρία των αριστερών λαϊκιστών; Σίγουρα. Αυτοί είναι ικανοί για όλα προκειμένου να πλήξουν το ηθικό πλεονέκτημα της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς. Τα ίδια κάνουν και στην Ελλάδα οι αχρείοι.
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου