του Γιώργου Λαουτάρη *
Μια ιστορική δικαστική απόφαση που τερματίζει μια επικίνδυνη περιπέτεια για τα συμφέροντα του Δήμου Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης δημοσιοποιήθηκε αυτές τις μέρες.
Όπως ανακοίνωσε στο Δημοτικό Συμβούλιο ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, με τελεσίδικη εφετειακή απόφαση το παραλιακό οικόπεδο του κέντρου “Νότος” που με παλιότερες δικαστικές αποφάσεις είχε περιέλθει στην ιδιοκτησία της εταιρείας “φάντασμα” ΜΕΕΚΒ (Μετοχική Εταιρεία Εκμεταλλεύσεως Κτήματος Βούλας), πλέον αποδίδεται εκ νέου στο Δημόσιο.
Με τον τρόπο αυτό κλείνει το μεγάλο κεφάλαιο των θηριωδών χρηματικών διεκδικήσεων της ΜΕΕΚΒ έναντι του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, που έφτασαν το ποσό των 15 εκατομμυρίων ευρώ, απειλώντας ευθέως το δημοτικό ταμείο με χρεωκοπία.
Και βέβαια, αποκαθίσταται μια πελώρια δικαστική πλάνη με πολλά σκοτεινά σημεία στην ισχνή υπεράσπιση που είχε ο πρώην Δήμος Βούλας κατά την προσπάθεια απόκρουσης των διεκδικήσεων της ΜΕΕΚΒ για την ιδιοκτησία των παραλιακών οικοπέδων.
Ένα στοιχείο 10 χρόνια κλειδωμένο
Σημείο κλειδί στην υπόθεση, το οποίο αποδείχθηκε θρυαλλίδα για να καταρρεύσουν οι ισχυρισμοί της ΜΕΕΚΒ, ήταν το παραχωρητήριο του ΕΟΤ προς τον πρώην Δήμο Βούλας για τη συγκεκριμένη έκταση. Η σύμβαση αυτή αποδείκνυε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το 1993 το οικόπεδο όπου σήμερα βρίσκεται το καφέ “Νότος” ήταν ιδιοκτησίας του ελληνικού Δημοσίου και όχι της εταιρείας.
Κι όμως… Το παραχωρητήριο αυτό, από όταν ξεκίνησαν οι εκπρόσωποι της ΜΕΕΚΒ το 2001 τις δικαστικές τους διεκδικήσεις, μέχρι το 2010 όταν δηλαδή εκδόθηκε η τελεσίδικη απόφαση του Αρείου Πάγου που έδινε την έκταση στους ιδιώτες, έμεινε βαθιά χωμένο στα συρτάρια του πρώην Δήμου Βούλας.
“Μια τέτοια ενέργεια θα συνιστούσε ευθεία ομολογία μας ότι η έκταση αυτή δεν μας ανήκει” έγραψε τότε, υπερασπιζόμενος την επιλογή να μην εμφανιστεί το παραχωρητήριο του ΕΟΤ προς τον Δήμο.
Κατά τον Γιώργο Μάντεση, η σύμβαση του Δημοσίου με τον Δήμο έπρεπε να αποσιωπηθεί στα δικαστήρια με τη ΜΕΕΚΒ επειδή ήταν ζήτημα …ιστορικής συνέπειας του Δήμου να διατρανώνει την ιδιοκτησία του ακινήτου, ακόμη και έναντι του ΕΟΤ. Λόγω όμως της επιλογής αυτής αλλά και λόγω άλλων σοβαρότατων ενεργειών των δικηγόρων του Δήμου, όπως για παράδειγμα η πρωτόδικη ερήμην καταδίκη του Δήμου (δεν παρέστη πληρεξούσιος δικηγόρος!) η έκταση τελικώς περιήλθε σε ιδιώτες.
Ακόμη και μετά την εξέλιξη όμως αυτή, ο Γιώργος Μάντεσης επέμενε δημοσίως να υποστηρίζει αντί άλλης αυτοκριτικής ότι η τακτική που επέλεξε τότε η δημοτική διοίκηση υπηρετούσε “μια πολυετή πολιτική των αναφερθέντων Κοινοτικών και Δημοτικών Αρχών που τις επιθυμίες και τα όνειρα των Βουλιωτών τις μετέτρεψε σε δικαιώματα”… (Διαβάστε εδώ ολόκληρο το κείμενο του πρώην Δημάρχου).
Μια καυτή πατάτα στον Πανά
Ο άνθρωπος που κατόρθωσε να ανατρέψει αυτή την απαράδεκτη απόφαση που έφτασε να κριθεί ως τον Άρειο Πάγο δεν είναι άλλος από τον διάδοχο του Γρηγόρη Κασιδόκωστα, Σπύρο Πανά, ο οποίος κληρονόμησε στη σύντομη περίοδο της δημαρχίας του την πιο “καυτή πατάτα” των νοτίων προαστίων.
Η πρώτη ενέργειά του ήταν να απαλλάξει τη Νομική Υπηρεσία του Δήμου από την υπεράσπιση της υπόθεσης και να αναθέσει το φάκελο σε ιδιωτικό νομικό γραφείο εγνωσμένης επάρκειας.
Το δεύτερο ήταν να ενημερώσει την ΕΤΑΔ ΑΕ (τη διάδοχη εταιρεία του ΕΟΤ) για τις δικαστικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά ακίνητο της ιδιοκτησίας της, όπως όριζε ρητά ένας όρος στη σύμβαση παραχώρησης, κάτι που ουδέποτε έπραξαν οι προκάτοχοί του. Και αυτή η ενέργεια ανέτρεψε τα πάντα, καθώς η προσεπίκληση του Δημοσίου στη δίκη άλλαξε όλα τα μέχρι τότε δεδομένα.
Το συγκεκριμένο ζήτημα ήταν φυσικά ένα από τα κεντρικά προεκλογικά επίδικα στη δημοτική αναμέτρηση του Μαΐου 2014 μεταξύ Πανά και Κωνσταντέλλου. Ο πρώην δήμαρχος εκτός από ειδικό ενημερωτικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησε στις τρεις πόλεις λίγες ημέρες πριν τις κάλπες, διοργάνωσε και ενημερωτική ημερίδα για το θέμα τον Νοέμβριο του 2013, όπου οι εκπρόσωποι του νομικού γραφείου που ανέλαβαν την υπεράσπιση του Δήμου ανέπτυξαν τις διεκδικήσεις της ΜΕΕΚΒ, “τα λάθη και τις παραλείψεις του παρελθόντος”, όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στον τίτλο της εκδήλωσης.
Η κατά Κωνσταντέλλο “κουτοπονηριά”
Τη δρομολογημένη νέα υπερασπιστική γραμμή, που αποδείχτηκε σωτήρια, συνέχισε όταν ανέλαβε τη διοίκηση το 2014 και ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, ο οποίος μίλησε για πολύ ευτυχή εξέλιξη της υπόθεσης για τα συμφέροντα του Δήμου στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Η πλήρης αλήθεια είναι όμως ότι ο σημερινός Δήμαρχος υπήρξε κεντρικό στέλεχος και επίσης αντιδήμαρχος Διοίκησης και Οικονομικών στις διοικήσεις του Γιώργου Μάντεση οι οποίες χειρίστηκαν ολέθρια την υπόθεση.
Δεν γνώριζε τότε;
Ένα είναι βέβαιο. Ακόμη και την περίοδο κατά την οποία ο Άγγελος Αποστολάτος ως Δήμαρχος Βούλας παρουσίασε στο Δημοτικό Συμβούλιο το παραχωρητήριο του ΕΟΤ, το καλοκαίρι του 1993, ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος ήταν παρών ως αντιπρόεδρος του Συμβουλίου, επομένως και ο ίδιος γνώριζε άριστα τα στοιχεία που αποσιωπήθηκαν κατόπιν στις δίκες, με αποτέλεσμα να χαθούν υπέρ των ιδιωτών.
Άλλωστε, σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του νέου Δήμου, τον Ιούνιο του 2012, παραδέχτηκε σε μια αυτοκριτική τοποθέτηση για την υπόθεση ότι η δημοτική αρχή Μάντεση χειρίστηκε την υπόθεση με “κουτοπονηριά”.
Προσπάθησε τότε να δικαιολογήσει την επιζήμια υπερασπιστική γραμμή, τονίζοντας ότι υπήρχε η πεποίθηση ότι θα κερδηθούν τόσο τα δικαστήρια με τη ΜΕΕΚΒ όσο και παράλληλα η ιδιοκτησία από τον ΕΟΤ. Η ζημιά όμως είχε ήδη συντελεστεί το 2012 και ο Δήμος διαχειριζόταν την ήττα του.
Κερδισμένη η ΜΕΕΚΒ
Τέλος καλό, όλα καλά; Όχι ακριβώς.
Με την τελευταία δικαστική εξέλιξη, ανοίγει ο δρόμος για τον Δήμο να διεκδικήσει τα χρήματα αυτά πίσω εντόκως. Θα βρει άραγε γεμάτα τα ταμεία της ΜΕΕΚΒ ο Δήμος;
“Ελπίζω να έχει τη δυνατότητα η ΜΕΕΚΒ να μας επιστρέψει τα χρήματα, αν και πολύ αμφιβάλλω”, ήταν το σχετικό σχόλιο του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου…
Η όλη περιπέτεια της ΜΕΕΚΒ διαφαίνεται ότι θα έχει αίσιο τέλος για το συμφέρον του Δήμου. Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος να αφήσει παράλληλα μια πελώρια μαύρη τρύπα, ένα τεράστιο χρηματικό ποσό του δημόσιου ταμείου που κάποιοι, λόγω αυτής της δικαστικής διένεξης των 17 ετών, θα μπορούν να ιδιοποιηθούν και να πίνουν εις υγείαν των κορόιδων (ή μήπως δεν υπήρξαν κορόιδα;).
* δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παλμός Γλυφάδας, 15 Ιουλίου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου