Ζακ από δω ο Άρης

του Κώστα Βαξεβάνη

Λοιπόν Ζακ, άτυχε Ζακ, να σου συστήσω τον Άρη. Ο Άρης που λες, μπήκε στα σπίτια του κοσμάκη (ποιο μαγαζί, στο σπίτι) και μάζεψε όλα τα λεφτά που είχαν για να πληρώσουν το ρεύμα τους.

Τα έστειλε στο εξωτερικό σε λογαριασμούς εταιρειών με τη βοήθεια του Γρηγόρη. Ο Γρηγόρης είναι ένας άλλος ωραίος τύπος, ανιψιός του Κυριάκου και φιλαράκι.

Ωραίοι τύποι και οι δύο. Δεν ξέρω αν τους συνάντησες ποτέ στο Κέντρο της Αθήνας. Κουστουμάτοι, κομψοί, ήταν η ψυχή της παρέας. Όλο γελούσαν και σχεδίαζαν μπίζνες. Μη φανταστείς τίποτα εργοστάσια και τέτοια. Πώς να κάνουν μια εταιρεία που θα πάρει τα λεφτά από μια άλλη εταιρεία και όλα μαζί θα τα στείλουν στην Ελβετία. Αυτά που ο Άρης πήρε από τα σπιτικά του κοσμάκη. Σχεδίαζαν και διακοπές και πάρτυ στη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Σαμπάνιες, ωραία κορίτσια, κάμερες, χοροί, ξέρεις.

Ο Άρης που λες αγαπητέ Ζακ, άτυχε Ζακ με αυτή την ατυχία των καταφρονημένων, είναι μεγάλος μάγκας. Μάγος βρε παιδί μου. Σήμερα να πάει στο σπίτι που έκλεψε θα του ανοίξουν την πόρτα και θα τον φιλέψουν και το κατι τις. Μη σου πω πως θα τον θέλουν για γαμπρό ή έστω για φίλο στην παρέα . Να λένε «από δω ο Άρης» και να χαίρονται για την τιμή να στέκεται δίπλα τους.

Βέβαια ο Άρης έχει κι αυτός τις αρρώστιες του. Όχι φυσικά σαν και σένα. Δεν σύρθηκε, δεν βόγκηξε, δεν πόνεσε με τον τρόπο που πονάνε η άνθρωποι όταν προσπαθούν να επιβιώσουν. Έχει όμως κι αυτός χαρτιά πως είναι ανήμπορος και ασθενής γι αυτό δεν μπορεί να κάτσει στη φυλακή. Οι φυλακές Ζακ ξέρεις καλά πως δεν είναι για όλους και σίγουρα δεν είναι για τους μάγκες.

Αχ Ζακ, να μην ήσουν ο Ζακ και να ήσουν ένα δικό τους παιδί. Λοιπόν ο Άρης δεν είναι κλέφτης για τους περισσότερους ενώ έκλεψε. Σε αντίθεση με σένα που είσαι, είτε έκλεψες είτε όχι. Αλλά κυρίως ο Άρης, οι Άρηδες έχουν μια αόρατη προστασία που παράγει η κοινωνία την οποία καταφέρνουν να χειραγωγούν, σκορπώντας λίγα από τα κλεμμένα. Θεωρείς πως υπήρχε ποτέ η πιθανότητα να πατήσουν τον Άρη στο κεφάλι, να τον λιντσάρουν επειδή έκλεψε; Αν είναι δυνατόν;

Να έμπαινε λέει ο Άρης ένα πρωί στο κοσμηματοπωλείο. Ποιος θα τον έβλεπε σαν κλέφτη; «Περάστε κύριε Άρη μου», «τι να κεράσω κύριε Άρη μου;» όλα τέτοια θα ήταν. Ποιος θα άπλωνε χέρι στο τροφαντό πρόσωπο; Δεν είναι που τους πειράζει η αυτοδικία, αλλά την έχουν για κάτι ρέμπελους απέναντι στους οποίους όταν τους τιμωρούν νοιώθουν κάποιοι. Για σένα Ζακ. Στους δυνατούς γίνονται χαλί να σκουπίσουν τα πόδια τους.

Είναι δυνατόν να σήκωνε χέρι ο κυρ Παντελής στον Άρη; Να του πάταγε τον κεφάλι και να τον κλώτσαγε την ώρα που αιμορραγούσε; Αδύνατον Ζακ. Η κοινωνία μας είναι πολιτισμένη. Έχει τον πολιτισμό που διδάσκουν οι ισχυροί. Ο Άρης, ο Γρηγόρης, ο θείος του.

Ξέρω πως νοιώθεις την αδικία, αλλά κάπως πρέπει να λειτουργήσει και η κοινωνία. Να έχει ένα τέρας για να αισθάνεται πεντάμορφη. Το ξέρω πως δεν είσαι τέρας Ζακ, αλλά κατάλαβέ το δεν μπορεί να πει τέρας τον Άρη.

Ζακ από δω ο Άρης. Να στον συστήσω. Εσύ θα πεθαίνεις για να μπορεί να κρύβεται. Θυσίες είναι η ζωή Ζακ, πότε θα καταλάβεις;

Το Κουτί της Πανδώρας