Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2018

Προς τον 17χρονο καταληψία «για τη Μακεδονία μας»

της Δανάης Κολτσίδα


Εσύ που συμμετέχεις στην κατάληψη του σχολείου σου «για τη Μακεδονία».


Ξέρεις, δεν είσαι ο πρώτος που νιώθεις πως κάτι δεν πάει καλά.

Δεν είσαι ο πρώτος που νιώθεις πως θέλεις να φωνάξεις, να εξεγερθείς. Και ίσως δεν έχεις κι άδικο.

Έχω υπάρξει κι εγώ στη θέση σου.


Η πρώτη φορά ήταν πριν 20 χρόνια. Έκανα κατάληψη στο σχολείο μου, για να φωνάξω για την εφηβεία που ένιωθα ότι μου έκλεβαν. Βλέπεις, κάποιος είχε αποφασίσει ότι θα έπρεπε να δώσουμε πανελλήνιες εξετάσεις σε 10 μαθήματα (και πάλι καλά, οι λίγο μεγαλύτεροι έδωσαν σε 14) δύο φορές, μία στην δευτέρα και μία στην τρίτη λυκείου.


Η δεύτερη φορά ήταν αργότερα, από το καλοκαίρι του 2006 ως το χειμώνα του 2007. Τότε, ήμουν μεγαλύτερη από σένα - φοιτήτρια ήδη. Έκανα κατάληψη στη σχολή μου, για να φωνάξω για το δικαίωμά μου στη μόρφωση. Ήθελαν, τότε, να αλλάξουν το άρθρο 16 του Συντάγματος για να ιδρυθούν στη Ελλάδα ιδιωτικά πανεπιστήμια - από εκείνα που πολλοί από μας, κι εγώ μέσα σε αυτούς, δεν θα μπορούσαμε να πάμε. (Κι αν σου θυμίζει κάτι αυτή η ιστορία, είναι γιατί το ίδιο προσπαθούν οι ίδιοι εκείνοι άνθρωποι και τώρα).


Η τρίτη φορά ήταν ακριβώς πριν δέκα χρόνια, το Δεκέμβρη του 2008. Βγήκα στο δρόμο γιατί ένας νέος, όπως εσύ τώρα, μόλις 15 χρονών, είχε δολοφονηθεί εν ψυχρώ, στη μέση του δρόμου, βράδυ Σαββάτου στο κέντρο της Αθήνας.

Και τότε και πολλές ακόμα φορές βγήκα στο δρόμο γιατί ένιωθα την αδικία. Γιατί μου επέβαλαν να γίνω η γενιά των 700 -και αργότερα των 586- ευρώ. Γιατί έπρεπε να είμαι «ευέλικτη». Να δουλεύω με stage και συμβάσεις μαθητείας μέχρι τα γεράματα. Γιατί επιζητούσα δικαιοσύνη. Δημοκρατία. Να έχω λόγο στη ζωή μου. Να είμαι ίση με τους άλλους. Και όλοι μαζί να ζούμε καλύτερα. Να απολαμβάνουμε αυτά που παράγουμε με τη δουλειά μας. Να μπορούμε να ζήσουμε και -γιατί όχι;- να ονειρευτούμε.


Ξέρω λοιπόν ότι τώρα μπορεί να σου φαίνομαι μεγάλη και συμβιβασμένη. Και μπορεί και να είμαι.

Αν όμως θες να εξεγερθείς, φρόντισε να είναι για κάτι που αξίζει. Για κάτι που θα μπορείς να γυρνάς, όπως εγώ απόψε, μετά από 20 χρόνια και να λες πως άξιζε τον κόπο.

Η «Μακεδονία μας» δεν κινδυνεύει.
Τουλάχιστον όχι από τη μικρή γειτονική μας χώρα στο Βορρά.

Κινδυνεύει ίσως από εκείνους
που σπέρνουν το μίσος και το διχασμό ανάμεσα στους πολίτες της, όπως αυτοί που επιτέθηκαν και χτύπησαν το Δήμαρχο της Θεσσαλονίκης - τον δημοκρατικά εκλεγμένο Δήμαρχο της πόλης.
Κινδυνεύει από εκείνους που τη θέλουν κλειστή, φοβισμένη, κολλημένη στο «ένδοξο παρελθόν» της - χωρίς καλά, καλά να ξέρουν ποιο είναι αυτό.

Γιατί αν ήξεραν -και αν ήθελαν να ξέρεις κι εσύ- θα σου μίλαγαν για το πώς άκμασε η Μακεδονία μέσω του εμπορίου με τα Βαλκάνια, για το τι ρόλο έπαιξε η εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, όχι μόνο στο να αναπτυχθεί η περιοχή οικονομικά και πολιτιστικά, αλλά και στο να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι καλύτερες συνθήκες και κοινωνική δικαιοσύνη. Θα σου μίλαγαν για όλους εκείνους τους συμπολίτες σου, που ζείτε στα ίδια χωριά, χορεύετε τους ίδιους χορούς, τραγουδάτε τα ίδια τραγούδια, οι οποίοι έχουν σλαβική καταγωγή - μπορεί ακόμα κι εσύ να είσαι ένας από αυτούς, από κάποιον παππού ή γιαγιά. Θα σου διηγούνταν πώς έφτασαν στη Μακεδονία πρόσφυγες από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, που μίλαγαν άλλες γλώσσες, έφερναν άλλες παραδόσεις κι όχι μόνο δεν «αλλοίωσαν», αλλά πλούτισαν τον τοπικό πολιτισμό κι έκαναν τη Μακεδονία ένα τόσο υπέροχο και ενδιαφέρον χωνευτήρι.

Από αυτούς τους ίδιους κινδυνεύεις κι εσύ.

Επειδή σε θέλουν αφημένο στην άγνοια, πρόθυμο να πιστέψεις οτιδήποτε κινητοποιεί τον θυμό σου. Άλλωστε, ίσως δεν ήταν τυχαίο ότι πριν κάποιους μήνες, ένας πολιτικός, από αυτούς που πλασάρονται για «πατριώτες», αναρωτήθηκε «και τι τον νοιάζει τον δεκαεπτάχρονο για τον Λαμπράκη;». Αλήθεια, εκείνοι που θέλουν να σε πείσουν για το ότι «η δημοκρατία πούλησε τη Μακεδονία», σου μίλησαν για τον Λαμπράκη; Και γιατί τους επιτρέπεις να σε λένε αδιάφορο και άσχετο;

Και κινδυνεύεις ακόμα,
γιατί εκείνοι που σήμερα σε δηλητηριάζουν με μίσος, όχι μόνο απέναντι στο γειτονικό λαό, αλλά και στους ίδιους τους συντοπίτες σου που έχουν, ενδεχομένως, άλλη άποψη από σένα, δεν αποκλείεται αύριο, για κάποιο άλλο θέμα, να στρέψουν το μίσος τους σε σένα τον ίδιο. Όπως κάνουν κάθε φορά σε όποιον θεωρούν αδύναμο ή, απλά, διαφορετικό.

Έχεις πολλούς λόγους να εξεγερθείς στα 17 σου χρόνια. Ούτε το μίσος ούτε η άγνοια όμως είναι μεταξύ αυτών. Βρες τους δικούς σου λόγους. Κάθε γενιά το έκανε και θα το κάνει, ελπίζω.

danaikoltsida.wordpress.com


4 σχόλια:

  1. ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ;

    «Μόνο με άλμα λογικής, αποδέχεσαι για τον εαυτό σου αυτό που θεωρείς απαράδεκτο για τους άλλους»

    ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, οι υπέρμαχοι των καταλήψεων, μας προέκυψαν αίφνης, πολέμιοι των καταλήψεων!
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ τις καταλήψεις θεσμό, εξανίστανται τώρα, γιατί γίνονται καταλήψεις!
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ τους μαθητές πολιτικοποιημένους, τους θέλουν τώρα χωρίς πολιτική άποψη!
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ τους μαθητές έξω από τον αυλόγυρο του σχολείου, τους θέλουν τώρα μέσα σ’ αυτόν!
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ τους μαθητές μπροστάρηδες στο μετερίζι των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων, τους θέλουν τώρα αμέτοχους!
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ τους μαθητές να συμμετέχουν μαχητικά στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της πατρίδας τους -και όχι μόνον- τους απευθύνουν τώρα νουθεσίες να επιστρέψουν στα θρανία τους!
    ΤΙ ΕΓΙΝΕ, ρε παιδιά; Τι άλλαξε;
    Α, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ μιλάνε τώρα, για Μακεδονία και για πατρίδα! Και είναι φασίστες όσοι μιλάνε για Μακεδονία και για πατρίδα!
    ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ, λοιπόν;
    ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι οι φασίστες μιλάνε για Μακεδονία και για πατρίδα, αλλά όλοι όσοι μιλάνε για Μακεδονία και για πατρίδα, δεν είναι φασίστες.
    ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ που μιλάνε για Μακεδονία και για πατρίδα, δεν είναι φασίστες.
    ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να τα χαρακτηρίζουν συλλήβδην φασίστες, με πρώτο τον Υπουργό Παιδείας. Είναι νωρίς να τα στιγματίσουν με μια τόσο σιχαμερή ταμπέλα.
    ΦΥΣΙΚΑ το ίδιο έκαναν και με τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία. Χαρακτήρισαν συλλήβδην όλους τους συμμετέχοντες φασίστες, χωρίς ίχνος ντροπής! Λες και η ευαισθησία για την πατρίδα αποτελεί μονοπώλιο των φασιστών!
    ΛΟΙΠΟΝ; Όταν οι καταλήψεις γίνονται για θέματα της δικής μας ατζέντας είναι ευπρόσδεκτες. Όταν όμως, γίνονται για θέματα που δεν ανήκουν σ’ αυτήν, απαράδεκτες.
    ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ δυο σταθμά.
    ΟΧΙ, ΚΥΡΙΟΙ, δεν πάει έτσι, βρίσκει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ είναι καλές όταν καθοδηγούνται από καθηγητές και γονείς μειοψηφιών που έχουν μπουκώσει τα μυαλά των παιδιών τους με τόνους κομματικής και αφελληνιστικής προπαγάνδας, κακές όμως, όταν οι μαθητές θέλουν να διαμαρτυρηθούν για την, ούτως ή άλλως, προβληματική συμφωνία των Πρεσπών και να υπερασπιστούν την ελληνική Μακεδονία.
    ΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ έκαναν κατάληψη και διαμαρτυρίες για το καθεστώς Μαδούρο -ή κάτι παρόμοιο- οι ντόπιοι «προοδευτικοί» θα πετούσαν τη σκούφια τους απ’ τη χαρά τους και θα υπερθεμάτιζαν (θυμόμαστε, βέβαια, οι παλιότεροι, τους «αγώνες» που έκαναν για τη μακρινή Νικαράγουα και την εκκωφαντική σιωπή τους για το γειτονικό καθεστώς Χότζα.).
    ΤΩΡΑ, που τα παιδιά φωνάζουν για τη Μακεδονία, τα αποκαλούν ξεδιάντροπα φασίστες.
    ΠΑΙΔΙΑ, κάντε αυτό που λέει η καρδιά σας, και μη δίνετε σημασία στους εθνομηδενιστές, που για όλο τον πλανήτη νοιάζονται εκτός απ’ την πατρίδα τους.
    ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ, όλους τους άλλους φασίστες, εκτός από τους εαυτούς τους, είναι οι ίδιοι φασίστες. Τον φασισμό τον έχουν καραμέλα στο στόμα τους. Δεν τολμάς να διαφωνήσεις μαζί τους και σου τον φτύνουν κατάμουτρα. Όταν όμως, χαρακτηρίζεις τον άλλο φασίστα, επειδή απλώς έχει διαφορετική άποψη από σένα, αυτοχαρακτηρίζεσαι.
    ΦΩΝΑΞΤΕ για τη Μακεδονία. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σας φιμώσει..
    ΛΕΜΕ ΟΧΙ στους φασίστες που μαγαρίζουν την έννοια της πατρίδας με τα απάνθρωπα ιδεολογήματά τους, όχι όμως, και στους εθνομηδενιστές, που γι’ αυτούς η πατρίδα δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα απλό κομμάτι γης, στο οποίο έτυχε να κατοικείς.
    ΒΛΑΠΤΟΥΝ εξίσου την πατρίδα και οι δύο.
    ΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, έχουμε το δικαίωμα να μιλάμε, και αν δεν έχουμε δημοκρατία, τότε είναι που πρέπει να μιλάμε.
    ΜΙΛΗΣΤΕ, λοιπόν, για τη Μακεδονία, και για όσους τους χαλάει η φωνή σας, ευχηθείτε τους, περαστικά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα σχόλιά σου είναι απαράδεκτα!
    Η αρθρογράφος δεν αποκαλεί φασίστες συλλήβδην τους μαθητές ούτε τους παροτρύνει να μην αγωνίζονται "για τη Μακεδονία" και να αγωνιστούν για τον Μαδούρο.
    Η αρθρογράφος λέει ξεκάθαρα για ποιες αξίες αγωνίστηκε η ίδια σε τρεις διαφορετικές φάσεις της νιότης της.
    Την καραμελίτσα ότι όλοι φασίστες είναι, όλοι ίδιοι είναι, την χρησιμοποιούν όσοι θέλουν να ξεπλύνουν τους φασίστες και/ή τους ανεγκέφαλους.
    Αυτό το ιστολόγιο είναι ανοιχτό στο διάλογο, αλλά δεν χάνει τον καιρό του με ρυπαρά σχόλια που βρωμάνε φασισμό.
    Τέλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

      Διαγραφή