Συνέντευξη στον Πέτρο Κατσάκο

Το όνομά της μπήκε στη ζωή μας πολύ πριν τη μνημονιακή επίθεση στον κόσμο της εργασίας. Το όνομά της έγινε συνώνυμο της πάλης κατά της εργοδοτικής αυθαιρεσίας πολύ πριν η «παρανομία» γίνει νόμος του κράτους. Γυναίκα, μετανάστρια και συνδικαλίστρια που δεν δίστασε να τα βάλει με τη μαφία της καθαριότητας, σε μια εποχή που τα δουλεμπορικά της ελαστικής απασχόλησης δεν είχαν γίνει ακόμη καθεστώς. Σήμερα, σχεδόν έξι χρόνια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε εκείνη τη νύχτα του Δεκέμβρη, η Κωνσταντίνα Κούνεβα μιλά για την απόφασή της να συμμετάσχει στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, την ηθική της Αριστεράς, τις «αόρατες» γυναίκες και την προσωπική της δικαίωση.

«Τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ δεν τους γνώρισα τώρα, έχουμε συνεργαστεί και στο παρελθόν, πριν την επίθεση σε βάρος μου, στα συνδικαλιστικά των καθαριστριών. Έπειτα, ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να μου συμπαρασταθούν. Δεν ήταν οι μόνοι βέβαια, πήρα πολλή συμπαράσταση από πολλές πλευρές, από πολλούς χώρους, πολιτικούς και μη πολιτικούς, κι αισθάνομαι ευγνωμοσύνη γι' αυτό».