Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

"To βιβλίο της ανησυχίας", του Fernardo Pessoa

Για τον μεγάλο Πορτογάλο ποιητή Fernardo Pessoa δε χρειάζονται πρόλογοι ούτε ιδιαίτερες συστάσεις.

Το Βιβλίο της Ανησυχίας είναι
το κορυφαίο έργο του Πορτογάλου συγγραφέα Φερνάντο Πεσσόα (1888-1935). Δημοσιεύτηκε πολλά χρόνια μετά το θάνατό του και η πρώτη πλήρης μορφή μόλις το 1982. Στη διάρκεια της ζωής του εκδόθηκε μόνο ένα βιβλίο, Το μήνυμα, μια μορφή πατριωτικής ποίησης μυστικιστικού χαρακτήρα.

Ο Πεσσόα χρησιμοποίησε πολλούς ετερώνυμους. Η πρωτοτυπία του είναι ότι κάθε ετερώνυμος εμφανίζεται σαν μια ολοκληρωμένη συγγραφική προσωπικότητα με συγκεκριμένο ύφος και στυλ γραφής.

Δημοτικοί Συνεργασία Ελληνικού-Αργυρούπολης: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι

Είναι θλιβερό ένας άνθρωπος που διετέλεσε δήμαρχος και σήμερα φέρει το αξίωμα του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου να χρησιμοποιεί ψευτιές και συκοφαντίες για να επιτεθεί στους πολιτικούς του αντιπάλους.


"Ο καθείς και τα όπλα του" και ο κ. Τσαπαρλής τις ψευτιές του.


Δεν θα τον ακολουθήσουμε στον κατήφορό του. Είναι γνωστή η ταχτική "ρίξε λάσπη και στο τέλος κάτι θα μείνει".



Επισημαίνουμε μόνο ότι στο παραλήρημά του εκτιμά σε 100.000 € τις εκλογικές μας δαπάνες το 2010, δηλαδή 25 φορές μεγαλύτερες από τις εκλογικές δαπάνες της παράταξής του στις εκλογές του 2014!


Για την ιστορία ενημερώνουμε οι εκλογικές δαπάνες που δήλωσε η Ενωμένη Πόλη στο Υπουργείο Εσωτερικών για τις εκλογές του Μαΐου είναι 4.426 €.  Όποιος θέλει το πιστεύει.



Όσοι ζουν σ' αυτό το τόπο μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα.



Οι συκοφάντες επιχειρούν να καθηλώσουν τη δημόσια συζήτηση και προβληματισμό στον ευτελισμό του "όλοι είναι ίδιοι". 

Δεν θα το πετύχουν γιατί δεν είμαστε ίδιοι και το ξέρουν και αυτοί που μας ψήφισαν και αρκετοί από εκείνους που δεν μας ψήφισαν. 
Πηγή: dsellar.blogspot.gr

Μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου οι προσφυγές κατά του ΕΝΦΙΑ

Με προσφυγές κατά του ΕΝΦΙΑ και την απαίτηση να καταργηθεί το νέο αυτό χαράτσι αντιτίθενται δεκάδες οργανώσεις,
νομικοί και φοροτεχνικοί σε όλη τη χώρα. Στο πλευρό των φορολογουμένων και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών.

 
Με απόφασή του ο ΔΣΑ παρέχει αναλυτική ενημέρωση και πρακτικές βήμα-βήμα, νομικές συμβουλές και οδηγίες, σε όσους πολίτες δεν έχουν φοροδοτική ικανότητα και θέλουν να αμφισβητήσουν, με αφορμή την πραγματική οικονομική τους κατάσταση, τη νομιμότητα και τη συνταγματικότητα των εκκαθαριστικών του ΕΝΦΙΑ.
Οι οδηγίες απευθύνονται αποκλειστικά στα πρόσωπα που λόγω της οικονομικής αδυναμίας στερούνται της δυνατότητας να ορίσουν δικηγόρο και αφορούν στις άμεσες νομικές ενέργειες που πρέπει να κάνουν  οι πολίτες αυτοί προκειμένου να ασκήσουν εμπροθέσμως και παραδεκτώς,  αφ’ ενός την «ενδικοφανή προσφυγή» κατά των εκκαθαριστικών του ΕΝΦΙΑ και αφ’ετέρου να ζητήσουν από το Δικαστήριο τον αυτεπάγγελτο διορισμό δικηγόρου στο πλαίσιο της διαδικασίας χορήγησης του ευεργετήματος της πενίας.

Αργυρούπολη: Η παιδική θεατρική παράσταση "Αστροαπεργία" στο "Υπόστεγο"


Γιάννης Αγγελάκας: Είμαστε άντρο απατεώνων και ηλιθίων

* Αν ξαφνικά νομίζουμε ότι όλα τα θέματά μας είναι ένας ωραίος τάφος, μια χαρά είμαστε! Αλλά, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει η Αμφίπολη reality!
* Κανένας δεν βρέθηκε να απαιτήσει μια καλύτερη Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία. Γιατί αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι μια γελοιότητα.
* Κάθε λαός έχει τους πολιτικούς -και τους καλλιτέχνες- που του αξίζουν! Όμως, δεν νομίζω ότι του ελληνικού λαού τού άξιζε όλη αυτή η ξεφτίλα.
Της Ιωάννας Κλεφτογιάννη από την Ελευθεροτυπία.
«Μια χαρά Δικτατορία είμαστε! Ποδόσφαιρο, «Να η ευκαιρία» και… σιωπή! λέει ο Γιάννης Αγγελάκας στην «Ελευθεροτυπία», που αύριο βράδυ εμφανίζεται στο θέατρο Βράχων, στο Βύρωνα, έχοντας στις αποσκευές του όχι μόνο τις ροκ μουσικές του, που ξυπνάνε νεκρό, και το ρεμπέτικο, που αγάπησε με πάθος, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Θα παρουσιάσει και μέρος απ” τη δουλειά που έχει κάνει σκύβοντας στην εγχώρια μουσική παράδοση, για την οποία έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει ότι «σαν να υπήρχε στο DNA μου. Ήταν, δηλαδή, σα να χρωστούσα κάτι σ” αυτήν τη μουσική».
- Πέρσι τέτοια εποχή, λίγο μετά το φόνο του Παύλου Φύσσα, κλείσατε τη συναυλία σας στο Βύρωνα με τη φράση «Να προσέχουμε το φασίστα που κρύβουμε μέσα μας». Ο κόσμος απογοητεύτηκε, θυμάμαι, η φόρτιση ήταν μεγάλη, περίμενε να πείτε κάτι πιο οργισμένο. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος απ” τη δολοφονία. Βλέπετε να έχει αλλάξει κάτι;
«Τι να “χει αλλάξει; Τίποτα δεν άλλαξε. Ενα χρόνο μετά, υπάρχει ακόμα ένα 8-10% έτοιμο να ψηφίσει αυτούς που σκοτώνουν παιδιά και βαράνε ξένους. Ντρέπομαι που ένα τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού μας συμφωνεί με όλη αυτή την εγκληματική βλακεία. Αυτό που είχα πει και προκάλεσε αντιδράσεις -μου γράφανε στο twitter «δηλαδή, αν μας την πέφτουν οι φασίστες, εμείς θα κάνουμε διαλογισμό;»- δεν ήταν μια σκέψη της στιγμής. Πιστεύω ότι ο φασισμός είναι μια δύναμη στην κοινωνία που υπήρχε και απλώς βρήκε την ευκαιρία να εκφραστεί. Μίλησα για έναν πνευματικό αγώνα κατά του σκοταδιού που έχουμε μέσα μας και του σκοταδιού που γεννιέται συγκεκριμένες εποχές στην κοινωνία. Πάντα σε εποχές κρίσης οι ακροδεξιοί ήταν η λύση, το φρένο στο να προχωρήσει μια κοινωνία είτε σε πιο φιλελεύθερα είτε σε αριστερά μοτίβα. Οποτε ο καπιταλισμός ήταν σε κρίση αμολούσε τα ακροδεξιά σκυλιά».
- Το προχώρημά μας προς μοτίβα αριστερά προϋποθέτει προσκυνήματα στο Αγιον Ορος;
«Δεν πιστεύω σ” αυτή την Αριστερά, όπως δεν πιστεύω στο ΚΚΕ. Κι οι δύο διατηρούν τα μαγαζάκια της αντιπολίτευσης και πασχίζουν να τα κρατήσουν ανοικτά. Οταν ξεκινούσε η κρίση, θεωρούσα ότι ήταν μια ευκαιρία να ξυπνήσουνε μερικά πράγματα μέσα μας, όπως η συλλογικότητα. Αντ” αυτού, ξύπνησε το τέρας τη Χρυσής Αυγής και η ανοησία της ψευτοαριστεράς, που πηγαίνει από εδώ κι από εκεί και τα βρίσκει με τους πάντες – απ” την Ευρώπη μέχρι την Εκκλησία. Και δυστυχώς, οι άνθρωποι ακόμα πιστεύουνε στα κόμματα κι ότι θα βρεθεί ο βοσκός που θα τα πάει σε ένα καλύτερο μέρος! Αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει πραγματικά την ευθύνη τού τι θα κάνουμε όλοι μαζί».
- Η συλλογικότητα έχει πεθάνει;
«Δεν ξέρω αν έζησε ποτέ σε αυτή τη χώρα!»
- Την ώρα που ανακοινώθηκε ο ΕΝΦΙΑ εμφανίστηκε, πάντως, ως μάννα εξ ουρανού, η Αμφίπολη.
«Αν ξαφνικά νομίζουμε ότι όλα τα θέματά μας είναι ένας ωραίος τάφος, μια χαρά είμαστε! Αλλά, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει η Αμφίπολη reality!».
- Ακόμη κι ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη ΔΕΘ επικαλέστηκε τους καλούς οιωνούς που του γνέφουν απ” την Αμφίπολη! Σε ποιους απευθύνεται;
«Σε ηλίθιους! Αυτός ο τόπος ήταν πάντοτε -αλλά ειδικά σήμερα είναι ολοφάνερο!- ένα άντρο απατεώνων και ηλιθίων. Τίποτα άλλο. Και κάποιοι ευαίσθητοι πολίτες που κυκλοφορούν ανάμεσα σε αυτά τα δύο όρια νιώθουν αμήχανοι και μόνοι. Αγωνιούν, αλλά δεν ξέρουν από πού να πιαστούνε. Ομως αυτό συνέβαινε σε τούτη τη χώρα πάντα. Το ευαίσθητο και το πιο έξυπνο κομμάτι του πληθυσμού τρεπόταν σε φυγή. Ή έφευγε σε εξορίες ή πήγαινε μετανάστης, όπως τώρα τα καλύτερα παιδιά μας που φεύγουν έξω».
- See more at: http://www.rockap.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%89-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B1%CE%AF/#sthash.bSKe9Huv.dpuf
* Αν ξαφνικά νομίζουμε ότι όλα τα θέματά μας είναι ένας ωραίος τάφος, μια χαρά είμαστε! Αλλά, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει η Αμφίπολη reality!
* Κανένας δεν βρέθηκε να απαιτήσει μια καλύτερη Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία. Γιατί αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι μια γελοιότητα.
* Κάθε λαός έχει τους πολιτικούς -και τους καλλιτέχνες- που του αξίζουν! Όμως, δεν νομίζω ότι του ελληνικού λαού τού άξιζε όλη αυτή η ξεφτίλα.
Της Ιωάννας Κλεφτογιάννη από την Ελευθεροτυπία.
«Μια χαρά Δικτατορία είμαστε! Ποδόσφαιρο, «Να η ευκαιρία» και… σιωπή! λέει ο Γιάννης Αγγελάκας στην «Ελευθεροτυπία», που αύριο βράδυ εμφανίζεται στο θέατρο Βράχων, στο Βύρωνα, έχοντας στις αποσκευές του όχι μόνο τις ροκ μουσικές του, που ξυπνάνε νεκρό, και το ρεμπέτικο, που αγάπησε με πάθος, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Θα παρουσιάσει και μέρος απ” τη δουλειά που έχει κάνει σκύβοντας στην εγχώρια μουσική παράδοση, για την οποία έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει ότι «σαν να υπήρχε στο DNA μου. Ήταν, δηλαδή, σα να χρωστούσα κάτι σ” αυτήν τη μουσική».
- Πέρσι τέτοια εποχή, λίγο μετά το φόνο του Παύλου Φύσσα, κλείσατε τη συναυλία σας στο Βύρωνα με τη φράση «Να προσέχουμε το φασίστα που κρύβουμε μέσα μας». Ο κόσμος απογοητεύτηκε, θυμάμαι, η φόρτιση ήταν μεγάλη, περίμενε να πείτε κάτι πιο οργισμένο. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος απ” τη δολοφονία. Βλέπετε να έχει αλλάξει κάτι;
«Τι να “χει αλλάξει; Τίποτα δεν άλλαξε. Ενα χρόνο μετά, υπάρχει ακόμα ένα 8-10% έτοιμο να ψηφίσει αυτούς που σκοτώνουν παιδιά και βαράνε ξένους. Ντρέπομαι που ένα τόσο μεγάλο μέρος του πληθυσμού μας συμφωνεί με όλη αυτή την εγκληματική βλακεία. Αυτό που είχα πει και προκάλεσε αντιδράσεις -μου γράφανε στο twitter «δηλαδή, αν μας την πέφτουν οι φασίστες, εμείς θα κάνουμε διαλογισμό;»- δεν ήταν μια σκέψη της στιγμής. Πιστεύω ότι ο φασισμός είναι μια δύναμη στην κοινωνία που υπήρχε και απλώς βρήκε την ευκαιρία να εκφραστεί. Μίλησα για έναν πνευματικό αγώνα κατά του σκοταδιού που έχουμε μέσα μας και του σκοταδιού που γεννιέται συγκεκριμένες εποχές στην κοινωνία. Πάντα σε εποχές κρίσης οι ακροδεξιοί ήταν η λύση, το φρένο στο να προχωρήσει μια κοινωνία είτε σε πιο φιλελεύθερα είτε σε αριστερά μοτίβα. Οποτε ο καπιταλισμός ήταν σε κρίση αμολούσε τα ακροδεξιά σκυλιά».
- Το προχώρημά μας προς μοτίβα αριστερά προϋποθέτει προσκυνήματα στο Αγιον Ορος;
«Δεν πιστεύω σ” αυτή την Αριστερά, όπως δεν πιστεύω στο ΚΚΕ. Κι οι δύο διατηρούν τα μαγαζάκια της αντιπολίτευσης και πασχίζουν να τα κρατήσουν ανοικτά. Οταν ξεκινούσε η κρίση, θεωρούσα ότι ήταν μια ευκαιρία να ξυπνήσουνε μερικά πράγματα μέσα μας, όπως η συλλογικότητα. Αντ” αυτού, ξύπνησε το τέρας τη Χρυσής Αυγής και η ανοησία της ψευτοαριστεράς, που πηγαίνει από εδώ κι από εκεί και τα βρίσκει με τους πάντες – απ” την Ευρώπη μέχρι την Εκκλησία. Και δυστυχώς, οι άνθρωποι ακόμα πιστεύουνε στα κόμματα κι ότι θα βρεθεί ο βοσκός που θα τα πάει σε ένα καλύτερο μέρος! Αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει πραγματικά την ευθύνη τού τι θα κάνουμε όλοι μαζί».
- Η συλλογικότητα έχει πεθάνει;
«Δεν ξέρω αν έζησε ποτέ σε αυτή τη χώρα!»
- Την ώρα που ανακοινώθηκε ο ΕΝΦΙΑ εμφανίστηκε, πάντως, ως μάννα εξ ουρανού, η Αμφίπολη.
«Αν ξαφνικά νομίζουμε ότι όλα τα θέματά μας είναι ένας ωραίος τάφος, μια χαρά είμαστε! Αλλά, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει η Αμφίπολη reality!».
- Ακόμη κι ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη ΔΕΘ επικαλέστηκε τους καλούς οιωνούς που του γνέφουν απ” την Αμφίπολη! Σε ποιους απευθύνεται;
«Σε ηλίθιους! Αυτός ο τόπος ήταν πάντοτε -αλλά ειδικά σήμερα είναι ολοφάνερο!- ένα άντρο απατεώνων και ηλιθίων. Τίποτα άλλο. Και κάποιοι ευαίσθητοι πολίτες που κυκλοφορούν ανάμεσα σε αυτά τα δύο όρια νιώθουν αμήχανοι και μόνοι. Αγωνιούν, αλλά δεν ξέρουν από πού να πιαστούνε. Ομως αυτό συνέβαινε σε τούτη τη χώρα πάντα. Το ευαίσθητο και το πιο έξυπνο κομμάτι του πληθυσμού τρεπόταν σε φυγή. Ή έφευγε σε εξορίες ή πήγαινε μετανάστης, όπως τώρα τα καλύτερα παιδιά μας που φεύγουν έξω».
- See more at: http://www.rockap.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CE%B5%CE%B3%CF%8E-%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%89-%CF%8C%CF%84%CE%B9-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B1%CE%AF/#sthash.bSKe9Huv.dpuf
*Αν ξαφνικά νομίζουμε ότι όλα τα θέματά μας είναι ένας ωραίος τάφος, μια χαρά είμαστε! Αλλά, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει η Αμφίπολη reality! * Κανένας δεν βρέθηκε να απαιτήσει μια καλύτερη Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία. Γιατί αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι μια γελοιότητα. * Κάθε λαός έχει τους πολιτικούς -και τους καλλιτέχνες- που του αξίζουν! Όμως, δεν νομίζω ότι του ελληνικού λαού τού άξιζε όλη αυτή η ξεφτίλα. «Μια χαρά Δικτατορία είμαστε! Ποδόσφαιρο, «Να η ευκαιρία» και… σιωπή! λέει ο Γιάννης Αγγελάκας στην «Ελευθεροτυπία», που αύριο βράδυ εμφανίζεται στο θέατρο Βράχων, στο Βύρωνα, έχοντας στις αποσκευές του όχι μόνο τις ροκ μουσικές του, που ξυπνάνε νεκρό, και το ρεμπέτικο, που αγάπησε με πάθος, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Θα παρουσιάσει και μέρος απ” τη δουλειά που έχει κάνει σκύβοντας στην εγχώρια μουσική παράδοση, για την οποία έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει ότι «σαν να υπήρχε στο DNA μου. Ήταν, δηλαδή, σα να χρωστούσα κάτι σ” αυτήν τη μο...

Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/giannis-angelakasego-akouo-oti-pigenoun-kata-chiliades-stin-paola-ston-pantelidi-ke-ston-remo-mia-chara-diktatoria-imaste-podosfero-na-i-efkeria-ke-siopi/
*Αν ξαφνικά νομίζουμε ότι όλα τα θέματά μας είναι ένας ωραίος τάφος, μια χαρά είμαστε! Αλλά, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει η Αμφίπολη reality! * Κανένας δεν βρέθηκε να απαιτήσει μια καλύτερη Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία. Γιατί αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι μια γελοιότητα. * Κάθε λαός έχει τους πολιτικούς -και τους καλλιτέχνες- που του αξίζουν! Όμως, δεν νομίζω ότι του ελληνικού λαού τού άξιζε όλη αυτή η ξεφτίλα. «Μια χαρά Δικτατορία είμαστε! Ποδόσφαιρο, «Να η ευκαιρία» και… σιωπή! λέει ο Γιάννης Αγγελάκας στην «Ελευθεροτυπία», που αύριο βράδυ εμφανίζεται στο θέατρο Βράχων, στο Βύρωνα, έχοντας στις αποσκευές του όχι μόνο τις ροκ μουσικές του, που ξυπνάνε νεκρό, και το ρεμπέτικο, που αγάπησε με πάθος, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Θα παρουσιάσει και μέρος απ” τη δουλειά που έχει κάνει σκύβοντας στην εγχώρια μουσική παράδοση, για την οποία έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει ότι «σαν να υπήρχε στο DNA μου. Ήταν, δηλαδή, σα να χρωστούσα κάτι σ” αυτήν τη μο...

Διαβάστε όλο το άρθρο: www.mixanitouxronou.gr/giannis-angelakasego-akouo-oti-pigenoun-kata-chiliades-stin-paola-ston-pantelidi-ke-ston-remo-mia-chara-diktatoria-imaste-podosfero-na-i-efkeria-ke-siopi/
Όταν ξεκινούσε η κρίση, θεωρούσα ότι ήταν μια ευκαιρία να ξυπνήσουνε μερικά πράγματα μέσα μας, όπως η συλλογικότητα. Αντ' αυτού, ξύπνησε το τέρας τη Χρυσής Αυγής και η ανοησία της ψευτοαριστεράς

Αν ξαφνικά νομίζουμε ότι όλα τα θέματά μας είναι ένας ωραίος τάφος, μια χαρά είμαστε! Αλλά, πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει η Αμφίπολη reality! ** Κανένας δεν βρέθηκε να απαιτήσει μια καλύτερη Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία. Γιατί αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι μια γελοιότητα ** Κάθε λαός έχει τους πολιτικούς -και τους καλλιτέχνες- που του αξίζουν! Ομως, δεν νομίζω ότι του ελληνικού λαού τού άξιζε όλη αυτή η ξεφτίλα 

«Μια χαρά Δικτατορία είμαστε! Ποδόσφαιρο, "Να η ευκαιρία" και... σιωπή! λέει ο Γιάννης Αγγελάκας, πριν εμφανιστεί στο θέατρο Βράχων, στο Βύρωνα, έχοντας στις αποσκευές του όχι μόνο τις ροκ μουσικές του, που ξυπνάνε νεκρό, και το ρεμπέτικο, που αγάπησε με πάθος, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Παρουσίασε και μέρος απ' τη δουλειά που έχει κάνει σκύβοντας στην εγχώρια μουσική παράδοση, για την οποία έχει φτάσει στο σημείο να πιστεύει ότι «σαν να υπήρχε στο DNA μου. Ηταν, δηλαδή, σα να χρωστούσα κάτι σ' αυτήν τη μουσική».