Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Η σκρόφα μου κλέβει τον άντρα!

του Θανάση Καρτερού

Πολλή μαυρίλα, παιδιά. Πολλή μιζέρια. Πολλή ξεφτίλα. Κι όχι από άνεργους, άστεγους, απόκληρους. Μ’ 
αυτούς πάλι και πάλι διαπιστώνεις το ορθόν το λαϊκού στίχου:
Φτώχεια κι αν έχεις θύματα, έχεις καρδιά κι αισθήματα.

Αλλά από τους άλλους. Κάποιους από τους άλλους τέλος πάντων. Αστούς με χρήμα, δύναμη, όνομα, καράβια, κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, ΜΜΕ. Που μόλις τους ακούμπησε λίγο η Δημοκρατία και το κράτος κάνουν σαν κυράτσες γειτονιάς του εξήντα: Βοήθειααααα. Η σκρόφα μου κλέβει τον άντρα!