του Χρυσόστομου Λουκά
Μα, αν νικήσει προφανώς στις εκλογές τους Εργατικούς, που οι δημοσκοπήσεις τους θέλουν 21 μονάδες πίσω από τους Τόρηδες. Σωστά; Λάθος!
Κάλπες για γερά νεύρα και αντοχές στις 8 Ιούνη…
Στο παραπάνω σενάριο, ΕΑΝ οι δημοσκόποι δεν κάνουν πάλι λάθος, ΕΑΝ τελικώς νικήσει η Μέι, θα έχει νικήσει το λεγόμενο σκληρό Μπρέξιτ. Η εκδοχή του πλέον κακού διαζυγίου με την ΕΕ που θα εξωθήσει τις ευρωπαϊκές ελίτ για λόγους οικονομικού, εμπορικού και στρατηγικού ανταγωνισμού να προσφέρουν δυσμενέστερο ντιλ στη Βρετανία.
Η Μέι θα το φέρει προς ψήφιση στο κοινοβούλιο της για να την κατασπαράξουν όχι οι αντιπολιτευόμενοι, αλλά οι δικοί της Συντηρητικοί πρώτα. Και όλα αυτά ΕΑΝ δεχτεί το κακό ντιλ η Μέι και δεν αποχωρήσει - όπως έχει ήδη απειλήσει - χωρίς καν συμφωνία, οπότε πάλι θα την κατασπαράξουν όλοι σε Αγγλία - Σκωτία.
ΕΑΝ η Μέι δει κατάματα την πραγματικότητα και κάνει στροφή προς συναινετικό Μπρέξιτ, θα πέσει βορά της ευρωσκεπτικιστικής πτέρυγας του κόμματος της, που ήδη έχει «καταπιεί» τον πρώην Πρωθυπουργό Κάμερον.
Στο σενάριο δε ήττας των Τόρηδων μπορεί ο καθένας να φανταστεί την γελοιοποίηση της Δεξιάς που ενώ προηγείτο ανέστησε τους διχασμένους Εργατικούς του Κόρμπιν. Και εδώ η Μέι «καίγεται».
Η ζαριά της Μέι με τις πρόωρες κάλπες δεν ήρθε για σιγάσει την Αντιπολίτευση στο Μπρέξιτ όπως διατείνεται η ίδια και καμία σχέση δεν έχει προφανώς με τους Ευρωπαίους που θα διαπραγματευτούν καλύτερο ντιλ υποτίθεται αν την δουν πιο ισχυρή στο εσωτερικό. Ήταν καθαρά για λόγους ανάγκης και πολιτικής της επιβίωσης.
Η ίδια μη εκλεγμένη, ανάδοχος του κόμματος επί πολιτικής αυτοκτονίας του μοιραίου Κάμερον, δεν έχει ούτε το πολιτικό ανάστημα ούτε φυσικά την πολιτική νομιμοποίηση να φέρει εις πέρας το ιστορικό διαζύγιο με την ΕΕ.
Επίσης δεν έχει ούτε καν το ίδιο της το κόμμα να την ακολουθεί στην βερσιόν του σκληρού Μπρέξιτ που επέλεξε και εδώ υπήρχε το τεράστιο πρόβλημα.Με δεκαεπτά βουλευτές πλειοψηφία είχε ήδη αρχίσει η συντηρητική πρωθυπουργός να παραβιάζει προεκλογικές υποσχέσεις του κόμματος της επί Κάμερον, όπως για παράδειγμα με τις αυξήσεις φόρων που θα έπεφταν σε ελεύθερους επαγγελματίες (αναγκάστηκε να τις πάρει πίσω τελικά όταν το κόμμα ξεσηκώθηκε).
Η προσήλωση της στην αποκλειστική ιδιωτική εκπαίδευση επίσης, δεν την καθιστά αρεστή σε μεγάλη μερίδα των Τόρηδων.
Οι οικονομικές ανάγκες ενός Μπρέξιτ, που αναπόφευκτα θα συγκρούονται με τα όσα υπόσχονταν το κόμμα των Τόρηδων νωρίτερα (όταν δεν υπήρχε Μπρέξιτ στον ορίζοντα), η ισχνή πλειοψηφία της Δεξιάς, η αδύναμη θέση της ίδιας της Μέι εντός του κόμματος της και φυσικά οι τριγμοί εντός Ην. Βασιλείου, από Σκωτία μέχρι Β. Ιρλανδία, υπαγόρευαν στην Μέι φυγή προς τα μπρος.
Αν ισχυροποιήσει τους Τόρηδες μετεκλογικά, θα επιβιώσει μέχρι τουλάχιστον οι πραγματικές επιπτώσεις του Μπρέξιτ, και μάλιστα ενός σκληρού Μπρέξιτ, να φτάσουν στην κοινωνική-οικονομική πραγματικότητα.
Τα πρόβατα στη σφαγή και ο Κόρμπιν
Μέχρι όμως την αναπόφευκτη πτώση άλλης μιας ηγεσίας των Δεξιών στο Ην. Βασίλειο, το βρετανικό κοινό θα έχει για πρώτη φορά την ευκαιρία να αποφανθεί εάν πράγματι θέλει σκληρό ή συναινετικό Μπρέξιτ.Μια επιλογή που αρχικά δεν είχε και τώρα έχει, γνωρίζοντας μάλιστα με ποια εκδοχή του θα διατηρήσει καλύτερη σχέση με την ΕΕ. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι δεν υπάρχει ακόμα «πολιτικό δοχείο» για την ψήφο συναινετικού Μπρέξιτ, που να μην χάνει νερά.
Οι Εργατικοί του Κόρμπιν δεν έχουν πολλούς λόγους να χαίρονται τις πρόωρες κάλπες με τα ποσοστά τους. Πράγματι η όλη ζαριά της Μέι γίνεται πάνω στην δημοκοπική διαφορά της Δεξιάς από τους Εργατικούς, με τους τελευταίους διασπασμένους.
Οι βουλευτές των Εργατικών το γνωρίζουν πολύ καλά το διακύβευμα. Οι ίδιοι οδηγούνται σαν πρόβατα στην σφαγή για να κάνει Πάσχα η Δεξιά, καθώς τα δημοσκοπικά ποσοστά είναι στο ναδίρ, οι μπλερικοί δεν μπορούν - γιατί δεν θέλουν - να συνασπιστούν γύρω από τον αριστερό Κόρμπιν και να κατέβουν ενωμένοι - δυνατοί, και πολύ απλά το κόμμα «δεν αρέσει πια» στους ψηφοφόρους.Άρα στις κάλπες πολλοί θα χάσουν τις έδρες τους.
Ο Κόρμπιν ξεκίνησε άμεσα και περιχαρής την προεκλογική του εκστρατεία με τον δυναμισμό των κινημάτων που όμως σήμερα κάθονται στους καναπέδες σε όλη σχεδόν την Ευρώπη.
Εθνικό Σύστημα Υγείας, όροι εργασίας και καταπολέμηση της λιτότητας της Δεξιάς στην Βρετανία του Μπρέξιτ, είναι η ραχοκοκαλιά της εκστρατείας Κόρμπιν που μένει να δούμε κατά πόσο θα συγκινήσει το βρετανικό κοινό. Μια τρίτη προσπάθεια ανατροπής του Κόρμπιν από τους Μπλερικούς δεν θα προλάβει να εκδηλωθεί εύκολα εν όψιν εκλογών τον Ιούνη. Ο αριστερός αρχηγός των Εργατικών βλέπει τους εσωκομματικούς εχθρούς του να καταποντίζονται από την επιλογή της Μέι…
Δυστυχώς όμως για τον ίδιο, δεν φαίνεται ότι θα καταφέρει να μπλοκάρει τελικά αντάρτες βουλευτές ή αδύναμους κρίκους απ το να κατέβουν ξανά υποψήφιοι. Η πρόταση του να γίνουν διεκδικήσιμες αυτές οι έδρες πριν τις εκλογές δεν πέρασε σε πρώτη φάση, με την τελική απόφαση του κόμματος σήμερα Τετάρτη.
Αν το κατάφερνε, θα μπορούσαν οι Εργατικοί να κατέβουν χωρίς διασπαστικά στοιχεία και με πιο καθαρό πολιτικό στίγμα. Το άλλο μεγάλο πρόβλημα του Κόρμπιν είναι όμως ότι το βρετανικό κοινό δεν θα ψηφίσει απαραίτητα για την βερσιόν του Μπρέξιτ που προτιμά, αλλά καθαρά για κυβέρνηση της χώρας.
Διότι - και πρέπει να το καταλάβουμε κάποτε οι απέξω - η ΕΕ και η συμμετοχή της Μ. Βρετανίας σε αυτήν ΔΕΝ είναι το μείζον θέμα με το οποίο ασχολούνται οι πολίτες της Γηραιάς Αλβιόνας.Ένα συναινετικό Μπρέξιτ που θα είναι επωφελές για το φιλο-κοινωνικό, φιλεργατικό μανιφέστο που ετοιμάζουν οι Εργατικοί, θα πρέπει να αναδειχτεί ως τέτοιο από έναν πολιτικό μαέστρο.Κατά πόσο ο Τζέρεμι Κόρμπιν διαθέτει τέτοιες δεξιότητες, μένει να φανεί…
Η Σκωτία…
Ό,τι πρόβλημα έχουν οι Εργατικοί, να δείξουν ότι είναι κόμμα που ξέρει τι θέλει, με σαφές πολιτικό στίγμα σε μια περίοδο ραγδαίων αλλαγών, έχουν και οι εθνοσοσιαλιστές της Στέρτζεν στην Σκωτία.
Επιμένουν στην διεκδίκηση δεύτερου δημοψηφίσματος για αποχώρηση από το Ην. Βασίλειο, αλλά μετά τον διχασμό της κοινής γνώμης για το αν πράγματι μια ανεξάρτητη Σκωτία πρέπει να μπει στην ΕΕ, αφήνουν το μέλλον μια ανεξάρτητης χώρας αβέβαιο για τους ψηφοφόρους.
Η ειρωνεία είναι ότι κοινός παρονομαστής Εργατικών Κόρμπιν και SNP της Στέρτζεν, είναι ότι ζητούν αναπτυξιακή πολιτική, τερματισμό της λιτότητας και πλέον για κανένα κόμμα το «μένουμε Ευρώπη» δεν αποτελεί ουσιαστικό δίλημμα.
Ο Κόρμπιν είναι κατά της παραμονής στην ΕΕ, η Στέρτζεν σταμάτησε να προπαγανδίζει ένταξη Σκωτίας στην ΕΕ εφόσον οι Σκωτσέζοι το ξανασκέφτονται.
Θεωρητικά λοιπόν, μια έστω προγραμματική σύγκλιση Εργατικών και SNP Σκωτίας θα μπορούσε να δημιουργήσει πολιτικό μπλοκ κατά της λιτότητας της Μέι και υπέρ συναινετικού διαζυγίου με ΕΕ. Και μια ΕΕ που θα προτιμούσε αυτό το μπλοκ στη Βρετανία αντί σκληρού Μπρέξιτ, θα δημιουργούσαν όλα αυτά την «τέλεια καταιγίδα» κατά της βρετανικής Δεξιάς.
Δυστυχώς όπως αναφέραμε τα εσωτερικά και εσωκομματικά ζητήματα σε Εργατικούς και Σκωτία δεν έχουν επιλυθεί επαρκώς ενώ και οι δυο πλευρές είναι τυπικά αντίπαλοι στις επερχόμενες εκλογές.
Οι Εργατικοί αναζητούν τις χαμένες έδρες τους από τις τελευταίες κάλπες στην Σκωτία και το SNP επιθυμεί απόλυτη επικράτηση του σε βάρος Εργατικών και Τόρηδων σε Σκωτία ώστε να νομιμοποιηθεί απόλυτα η αποχώρηση από το Ην. Βασίλειο.
στο κόκκινο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου