Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Δάνης Σαράντος : για να κολυμπούν τα παιδιά μας ελεύθερα και με ασφάλεια στα νερά των δικών τους θαλασσών

Είμαι 16 χρόνια εκπαιδευτικός. Ασχολούμαι καθημερινά με παιδιά, με νέους ανθρώπους. Νοιώθω την ευθύνη να είμαι όσο μπορώ καλύτερος σ’ αυτό που κάνω. Κάθε μέρα, κάθε ώρα μαθήματος είναι και μία καινούρια δοκιμασία. Σαφώς, πριν απ’ όλα με απασχολεί η μετάδοση και κατανόηση του γνωστικού αντικειμένου που διδάσκω. Όμως αυτό είναι το πιο εύκολο της υπόθεσης. Το δύσκολο που με απασχολεί καθημερινά είναι να βρίσκω τον τρόπο να εμπνέω τους μαθητές στην προσπάθειά τους να ανακαλύπτουν την αλήθεια, την αγάπη για τη γνώση μα κυρίως την αγάπη και τον σεβασμό για τον εαυτό τους. Να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους. Να αποκωδικοποιούν την πραγματικότητα. Να οικοδομούν τη δική τους προσωπικότητα. Προσπαθώ να το μοιράζομαι μαζί τους. Προσπαθώ να ανακαλύπτω κοντά τους τούς δρόμους που εξυψώνουν τον άνθρωπο και τις όμορφες αξίες τις οποίες μπορεί να αναδείξει, πέρα και έξω από τις όποιες άλλες μικροπρεπείς και εγωιστικές ανάγκες μου. Δύσκολα πράγματα…

Αγαπώ τη δουλειά μου γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Γιατί με βοηθάει να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Φανταστείτε δηλαδή πώς θα ήμουν αν είχα επιλέξει άλλο επάγγελμα! Μέσα από την καθημερινή αλληλεπίδρασή μου με νέους ανθρώπους, κρίνομαι και δοκιμάζομαι με έναν ιδιαίτερο και σκληρό πολλές φορές τρόπο. Για το πόσο ειλικρινής είμαι με τον εαυτό μου και με τους άλλους, για το πόσο μικρούτσικος είμαι ή και το πόσο σημαντικός μπορώ να γίνομαι καμιά φορά, και τόσα άλλα…

Αυτές τις μέρες η τοπική κοινωνία της Αργυρούπολης και του Ελληνικού πενθεί για τον άδικο χαμό ενός παιδιού.