Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

Κόντρας συνέχεια για την παρέλαση στο Χαλάνδρι - «Νενέκο» αποκάλεσε ο Σίμος Ρούσος τον Θανάση Πλεύρη

Αντιδράσεις από τους πρώην βουλευτές του ΛΑΟΣ (και νυν ΝΔ) Θάνο Πλεύρη (ήταν υποψήφιος στην Α΄ Αθηνών το 2012 αλλά δεν εξελέγη) και Άδωνη Γεωργιάδη (κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος) προκάλεσε το γεγονός ότι οι μαθητές στο Χαλάνδρι παρέλασαν και υπό τους ήχους του ύμνου του ΕΑΜ.

Ο Θ. Πλεύρης, με ανάρτηση του στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter επέρριψε ευθύνες στον νέο δήμαρχο της πόλης Σίμο Ρούσσο, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Στο Χαλάνδρι ο ανταρσυοσυριζας δήμαρχος κ. Ρουσσος υποχρέωσε τα παιδιά να παρελάσουν με τον ύμνο του ΕΑΜ. Το αληθινό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ» και  «κάποιος ας πει στον ανιστόρητο δήμαρχο ότι την 28η δεν υπήρχε ΕΑΜ και οι τότε σύντροφοί του στα Σοβιέτ μοίραζαν την Πολωνία με τον Χίτλερ».


Στο ίδιο μήκος κύματος επίσης στο Twitter, ο Άδωνις Γεωργιάδης, έγραψε δεικτικά: «Ήθελα να ‘ξερα οι Δεξιοί του Χαλανδρίου που ψήφισαν αυτόν τον Δήμαρχο ή που απείχαν από τον β´ γύρο των εκλογών πώς αισθάνθηκαν σήμερα; Εύγε..». Και συνέχισε: «Όταν τελικά οι Συριζαίοι μιλούν για κατάργηση των παρελάσεων εννοούν αυτό που είδαμε στο Χαλάνδρι. Εμφυλιοπολεμικό μίσος…Ψηφίστε τους!».

Άμεση ήταν η απάντηση που έδωσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης με ανάρτηση του στο διαδίκτυο: «Το ΕΑΜ είναι τμήμα της Εθνικής Αντίστασης, αναγνωρισμένο και από την πολιτεία. Όσοι μιλούν για «εμφύλιο», είναι και ανιστόρητοι και μισαλλόδοξοι», έγραψε.

28 Οκτώβρη 2014: Το Χαλάνδρι μας δείχνει το δρόμο που φωτίζουν τα τρία γράμματα

γράφει ο Βασίλης Δαμιανός

Για πρώτη φορά στο Χαλάνδρι, ακούγεται ο ύμνος του Ε.Α.Μ. από τη φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου, την ώρα που κάνουν παρέλαση τα σχολεία της πόλης.

Να συμπληρώσω ότι η φιλαρμονική του Δήμου μετά το τέλος της παρέλασης
(της πρώτης που ακούστηκε στο Χαλάνδρι ο ύμνος του ΕΑΜ) έπαιξε τραγούδια από το Άξιον Εστί με ερμηνεία του Γιάννη Θωμόπουλου, μπροστά σε πλήθος κόσμου.

ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ ο δρόμος των λαών...

"Δεν ζητήσαμε ΠΟΤΕ από τη Ρένα Δούρου να μας προσλάβει"

 γράφουν οι  Αγωνιζόμενες Καθαρίστριες Υπ. Οικονομικών
από τη σελίδα τους στο facebook
Δεν ζητήσαμε ΠΟΤΕ από τη Ρένα Δούρου να μας προσλάβει.

Δεν μας υποσχέθηκε ΠΟΤΕ η Ρένα Δούρου οτι θα μας προσλάβει.

Αγωνιζόμαστε η Κυβέρνηση να υλοποιήσει τη δικαστική απόφαση.

Να ισχύσει ο νόμος.

Κατά τα λοιπά, ΧΟΥΝΤΑ είναι και θα περάσει με τους αγώνες μας.

Οι σαλταδόροι - Τιμή στο Ξυπόλυτο Τάγμα

γράφει η Ντίνα Μπατζιά
 
Μια σταλιά παιδικές ψυχές, τα παλικαράκια που προσπαθούσαν να επιβιώσουν, ξεγελώντας το θάνατο και μετατρέποντας τον αγώνα για επιβίωση σε παιχνίδι.   
Που παίξαν τη ζωή τους κορόνα γράμματα με τα φασιστικά ντουφέκια, για ένα κομμάτι ψωμί.  Αυτούς τιμάμε σήμερα, τους σαλταδόρους της Κατοχής.
Ένα μοναδικό φαινόμενο στην κατοχική Ευρώπη, η ιδιότυπη Αντίσταση των παιδιών της Αθήνας, μια σημαντική πλευρά του λαϊκού αγώνα κατά του φασισμού. Μικροί αντάρτες με φαντασία, μια χούφτα πανέξυπνων και παράτολμων πιτσιρικάδων σε κάθε λαϊκή γειτονιά, προσφυγόπουλα τα περισσότερα, στο Βύρωνα η πιο γνωστή ομάδα, αλλά και στη Καισαριανή, στην Αθήνα, στα δυτικά, στον Πειραιά.

Μικρο κατεργαραίοι, αλάνια  που έκαναν «σάλτο-ρεσάλτο» σαν αίλουροι, σε καμιόνια, σε φορτηγά εν κινήσει, σε αποθήκες και άλλες γερμανικές εγκαταστάσεις και απαλλοτρίωναν ότι έβρισκαν και μπορούσαν: κουραμάνες, μπιτόνια με συνθετική βενζίνη, ρεζέρβες αυτοκινήτων, ακόμη και όπλα.

Έπαιρναν για το σπίτι τους ότι θα βοηθούσε την οικογένεια να επιβιώσει στη μεγάλη πείνα, αλλά οι μάγκες τα υπόλοιπα τα μοίραζαν σε περαστικούς και στη γειτονιά. Πρώτα στα ορφανεμένα σπίτια. Η δίκαιη αναδιανομή των τροφίμων.. Κονσέρβες και ψωμί για τους πεινασμένους. 
Ζηλεύουνε δε θέλουνε ντυμένο να με δούνε
μπατίρη θέλουν να με δούν για να φχαριστηθούνε
Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω
Μα εγώ πάντα βολεύομαι γιατί την εσαλτάρω
σε κανα αμάξι Γερμανού και πάντα τη ρεφάρω
Θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω
Βενζίνες και πετρέλαια εμείς τα κυνηγάμε
γιατί έχουνε πολλά λεφτά και μόρτικα γλεντάμε
Σάλτα ρίξε τη ρεζέρβα γίνε ντου και σήκω φεύγα
Οι Γερμανοί μας κυνηγούν μα εμείς δεν τους ακούμε
εμείς θα τη σαλτάρουμε ώσπου να σκοτωθούμε
Την ίδια ώρα, οι αισχροί και στυγνοί μαυραγορίτες και οι λαδάδες άρπαξαν περιουσίες για ένα μπουκάλι λάδι, αλλά κοίτα πως γίνεται, αυτοί βρέθηκαν φτιαγμένοι μετά το πόλεμο.

Όσοι πουλάνε ακριβά, οι παλιομασκαράδες,
θα τους κρεμάσουνε κι αυτούς, όπως τους δυο λαδάδες.
Που τους κρέμασαν και τους δυο ψηλά σε μια κολόνα
κι όσοι πέρναγαν από κει τους έφτυναν το πτώμα.
Προσέχτε οι υπόλοιποι, μην το περνάτ' αστεία,
γιατί θα σας κρεμάσουνε στην ίδια την πλατεία».
Κι είχαν δικούς τους κωδικούς για να συνενοούνται, οι μάγκες.σαν συμμορία: Λίιιιου, για τη συνάντησή τους, ντου ντου ντου που σήμαινε όρμα τώρα και χάπατες που προειδοποιούσε κίνδυνος, πρόσεχε.
Έχασαν τη ζωή τους πολλοί σαλταδόροι, σε ριψοκίνδυνα σάλτα, όπως ο αρχισαλταδόρος ο Φώντας, που έγινε τραγούδι όταν σκοτώθηκε εκεί «στη στρίψη του Βοτανικού», όπου έκοβαν ταχύτητα τα γερμανικά καμιόνια, δίνοντας ευκαιρία για το ρεσάλτο. Ανηφόρες, στροφές και γραμμές τραμ, ήταν οι ευκαιρίες να κόψει το γερμανικό φορτηγό ταχύτητα και να σαλτάρουν τα ατρόμητα μορτάκια. Και ο Τζίμης στην Πανεπιστημίου που πυροβολήθηκε εν ψυχρώ για μία κουραμάνα. Και άλλοι που άφησαν ιστορία, και οι περισσότεροι πέρασαν στον ΕΛΑΣ. Ο Μάκης που πρώτος έκλεψε όπλο για να το δώσει στην Αντίσταση στο Βύρωνα, οι τετραπέρατοι Πίκολο και Φιφίκος.
Τα λάφυρα από τους γερμανούς, τα αποθήκευαν σε ξεροπήγαδα στην περιοχή Ασυρμάτου των Πετραλώνων, πάνω από τα ατταλιώτικα, ακόμη και νάρκες και όπλα.
Τα έβαλαν οι σαλταδόροι, μαζί με τους έφηβους σαμποτέρ και τα άλλα παιδιά της Κατοχής που έγραφαν συνθήματα στους τοίχους, με τη πείνα -πόσο να αντέξεις στη θέα των καροτσιών γεμάτων νεκρούς- αλλά και τη φασιστική και ναζιστική μπότα, με τη φόρα που έχουν τα νιάτα,  που δεν τη διυλίζει η πολιτική σκέψη ή η συνείδηση, αλλά η ταξική πραγματικότητα . 
Αν είναι για το ψωμί, ή ένα κωλοεισιτήριο ή ένα ντου στο σούπερ μάρκετ, μία μάχη για να έχουμε τη ζωή που θέλουμε, ίσως να αξίζει ένα σάλτο μορτάλε...
- See more at: http://stokokkino.gr/article/13373/Oi-saltadoroi#sthash.Xk3eTPxL.dpuf

Μια σταλιά παιδικές ψυχές, τα παλικαράκια που προσπαθούσαν να επιβιώσουν, ξεγελώντας το θάνατο και μετατρέποντας τον αγώνα για επιβίωση σε παιχνίδι.


Που παίξαν τη ζωή τους κορόνα γράμματα με τα φασιστικά ντουφέκια, για ένα κομμάτι ψωμί.  Αυτούς τιμάμε σήμερα, τους σαλταδόρους της Κατοχής.
Ένα μοναδικό φαινόμενο στην κατοχική Ευρώπη, η ιδιότυπη Αντίσταση των παιδιών της Αθήνας, μια σημαντική πλευρά του λαϊκού αγώνα κατά του φασισμού. Μικροί αντάρτες με φαντασία, μια χούφτα πανέξυπνων και παράτολμων πιτσιρικάδων σε κάθε λαϊκή γειτονιά, προσφυγόπουλα τα περισσότερα, στο Βύρωνα η πιο γνωστή ομάδα, αλλά και στη Καισαριανή, στην Αθήνα, στα δυτικά, στον Πειραιά.

Μικρο κατεργαραίοι, αλάνια  που έκαναν «σάλτο-ρεσάλτο» σαν αίλουροι, σε καμιόνια, σε φορτηγά εν κινήσει, σε αποθήκες και άλλες γερμανικές εγκαταστάσεις και απαλλοτρίωναν ότι έβρισκαν και μπορούσαν: κουραμάνες, μπιτόνια με συνθετική βενζίνη, ρεζέρβες αυτοκινήτων, ακόμη και όπλα.

Ο Crash διεκδικεί το χάδι και χαίρομαι γι' αυτό

γράφει ο Δημήτρης Βάσσιος

Ο Crash δεν ήταν μια δική μου επιλογή...
ήταν του Μάνου... ο Μάνος είναι ο μικρός της οικογένειας.
Περίμενα να με κάνει παπού ο Βαγγέλης... ο μεγαλύτερος.
Όμως αυτοί που μαγειρέψανε την "κρίση", οι οικονομικά ισχυροί,
είχαν διαφορετική άποψη... Βλέπεις... άλλες οι επιδιώξεις τους κι άλλες οι ανάγκες μας.


Ο Crash λοιπόν του Μάνου έλαχε νάναι το πρώτο μου εγγονάκι...
Με το που μπαίνω στο σπίτι, τρέχει να μου πει "καλημέρα, παππού!"... "Καλημέρα", του λέω.
Με το που βγαίνω, έρχεται να με ρωτήσει "πού πας παππού;"... και δεν του απαντώ.
Με το που ξαναμπαίνω, έρχεται να με ρωτήσει "τι μου έφερες παππού;"
Με το που ξαναφεύγω, κλαίει... μαζί με τους ήχους του 100, του 166, του 199.
Με το που ξανάρχομαι, μου κολλάει για ένα χάδι ανακούφισης... κι αφού το παίρνει, σκουντάει με το κεφάλι του "θέλω κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο"...

Το Ελληνικό στην αντιστασιακή λογοτεχνία - Ο Τάσος Τασούλης του Θράσου Καστανάκη

Εικονογράφηση: Ράνια Βαρβάκη, Εκδόσεις Αρδηττός 1987
Άμα έβλεπες την Ασημίνα, καταλάβαινες το πώς θα ήταν οι αληθινές αρχόντισσες κι ας την έδερνε η φτώχεια από γενεές. Καθότανε με τον Τάσο Τασούλη, τον εγγονό της, σ΄ ένα χαμώγι, πάνω στα Σούρμενα, και κάθε πλούσιο σπίτι στο Ελληνικό γύρευε να την έχει παραδουλεύτρα του. Μπορεί να προστάζουν οι κυράδες τρεις και τέσσερις υπηρέτριες, ωστόσο ανεβαίναν τους κακοτράχαλους δρόμους ως τη «βίλλα» της που έλεγε, να την καταφέρουνε ναρθεί μια τουλάχιστον φορά τη βδομάδα να «βάλει τα πράματα στη θέση τους». Στην πλύση, στο σίδερο δεν είχε ταίρι της. Κι όσο για καθαριότητα… Όταν έπαιρνε το σφουγγαρόπανο στα χέρια, τρέμαν παρκέτα, τζάμια και παράθυρα.

«Πόσο χρονών είσαι, Ασημίνα;»
«Εβδομήντα και … Να μην τα ξαναλέμε.»
Δε θάλεγα ούτε πενήντα.»
«Βέβαια, και δε θάλεγες!» απαντούσε με τη χοντρή φωνή της και τρέμουν οι πόρτες καθώς τις έβαζε μέσα στα σκέλια της για να τις τρίψει. «Εμείς οι Ταταυλιανές, έτσι είμαστε. Δε μας στρέγουν τα γερατειά, κοπέλα μου.»

Η επέτειος του ΟΧΙ στο Δήμο Ελληνικού-Αργυρούπολης

Η επέτειος του ΟΧΙ γιορτάστηκε και φέτος σε Ελληνικό και Αργυρούπολη με τη συμμετοχή σχολείων και φορέων του δήμου μας.

Τη «Δημοτική Συνεργασία» εκπροσώπησαν στο Ελληνικό ο Χρήστος Κορτζίδης και στην Αργυρούπολη ο Τάκης Κοροβέσης, μαζί με δημοτικούς και τοπικούς συμβούλους της παράταξης.

Θετική εντύπωση προκάλεσε η πολύ καλή εμφάνιση των μαθητών, αθλητών και μελών των συλλόγων στις παρελάσεις που πραγματοποιήθηκαν στη Λ. Ιασωνίδου και Μαρ. Γερουλάνου.
 
Στο τέλος της παρέλασης του Ελληνικού ένα μεγάλο πανό με σύνθημα «Κάτω τα Χέρια από το Ελληνικό» έκανε την εμφάνισή του από τη Συνέλευση Δράσεων για το Ελληνικό.

Οι εκπρόσωποι της Δημοτικής Συνεργασίας παρέμειναν στο βάθρο και χειροκρότησαν τους πολίτες που φώναξαν το δικό τους ΟΧΙ στο ξεπούλημα του πρώην αεροδρομίου, ενώ οι εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής έσπευσαν να αποχωρήσουν.

ματαιοδοξία



Δούλοι θρησκειών εκδικητικών θεών
παιδιά θυσίες στους βωμούς της ανάγκης
προφήτες επιδιώκουν μέλλον οργής και πόνου
Τηλεοράσεις χέζουν σπόρους από εφιαλτικές μήτρες
γεννούν δολοφονίες
Μεγαλομανείς ηγέτες υπόσχονται παράδεισο
και μοιράζουν κόλαση
Άνθρωποι κρυμμένοι πίσω από ολόκληρης ζωής ταμπέλες


από την ποιητική συλλογή ''I''



* ο Χρήστος Κοτρώτσιος είναι συγγραφέας










Bitter. Sweet. Alive. Salto, Resalto

γράφει η Ντίνα Μπατζιά

Το ξυπόλυτο τάγμα καρφωμένο στο κεφάλι μου τις τελευταίες μέρες. Να είσαι παιδί, παράτολμος. Με ένα παιχνίδι, μια τρέλα, να ξεγελάς το θάνατο.

 Σαλτάρεις λες. Η πολύ λογική οδηγεί στη τρέλα, και το πιο τρελό είναι να βλέπεις τη ζωή όπως είναι, κι όχι όπως θα έπρεπε να είναι, έχει πει
σοφά ο Θερβάντες.

Να ορμάς μπροστά, σα να μη σε νοιάζει για όσους  έχουν έτοιμο το μαρτύριο που θα σε ξεσκίσει.
 
Να σαλτάρεις, και κάθε ντου να γίνεται τραγούδι ψυχής. Με τη φόρα και το πάθος που έχουν τα νιάτα, χωρίς εμμονές, συμβάσεις κι εξαρτήσεις.
 
Salto - resalto. Αυτή είναι η μαγεία της ζωής. Που ξερνάει τη συνήθεια και το φόβο. Που ρίχνει στον Καιάδα τις ανίερες, βασισμένες σε υποκριτικές αμοιβαίες συνθηκολογήσεις, αγάπες. Τις χωρίς ευθύτητα, πάθος, ελευθερία. Τις πρόστυχες, κατά συνείδηση, επιλογές. 

Στο πλευρό των καθαριστριών ο σεναριογράφος του Κεν Λόουτς, Πολ Λάβερτ

Τις πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη πήραμε το πρώτο μήνυμα συμπαράστασης στον αγώνα μας, από το μεγάλο σκηνοθέτη των κοινωνικών αγώνων, Κεν Λόουτς. Την  αρχική έκπληξη διαδέχθηκε τρελή χαρά και στη συνέχεια η αμφιβολία. Μήπως  αυτό το μήνυμα ήταν μία κακόγουστη φάρσα.

Κι όμως ήταν αλήθεια !!! Στο μήνυμα εκείνο υπήρχε η υπόσχεση ότι τέλος Οκτώβρη θα ακολουθούσε και συνάντηση με το στενό συνεργάτη του, σεναριογράφο Πολ Λάβερτι.


Η υπόσχεση αυτή εκπληρώθηκε το Σάββατο 25 Οκτωβρίου, στις 11 π.μ., στην σκηνή μας, στην  Κ. Σερβίας. Εκεί στο κέντρο αγώνα, που από τις 7 Μαΐου, δίνουμε μία μάχη αξιοπρέπειας και ζωής.

Rock Without Borders Vol.2, στο Σωρηδόν το Σάββατο 1 Νοεμβρίου

από το facebook

Ο Dj Vet, αρνείται τα σύνορα του ροκ τόσο στο γεωγραφικό εύρος όσο και στο μουσικό!

Ένα βράδυ από Irish μέχρι Balkan και με Rock'n'Roll μέχρι metal!

Η επέτειος του "ΟΧΙ" από τους επαίτες του "ΝΑΙ"... σε όλα!


Η Ιστορία τότε… και σήμερα!


Ο πόλεμος αυτός ήταν προϊόν της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία και που άρχισε, να εκδηλώνεται με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και ειδικότερα μετά τη συνομολόγηση του Χαλύβδινου Συμφώνου.

Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές Βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940.

Αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της Ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη Γερμανική πολιτική από τη στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί τη Γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.

Halloween Party 2014 στο Σωρηδόν την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου

 από το facebook

Έφτασε και φέτος η στιγμή του ποντιακού εθίμου "Χάλοουιν"!

Σας παραθέτουμε απόσπασμα από το wiki:


Το Χάλοουιν (Halloween) είναι γιορτή που κρατάει τις ρίζες της από τα παράλια της Μ. Ασίας και συγκεκριμένα από την Καππαδοκία που γιορτάζεται την νύχτα της 31ης Οκτωβρίου, κατά την οποία τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι «τρομαχτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, ενέργεια γνωστή ως "trick or treat" («φάρσα ή κέρασμα»).

Ελάτε λοιπόν να παρτάρουμε μασκαρεμένοι και να γιορτάσουμε αυτήν την παραδοσιακή γιορτή των Σουρμένων!!!

Η ταινία "για όλα φταίει το γκαζόν" στο αυτοδιαχειριζόμενο πρ. Κάμπινγκ Βούλας την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου

Η ταινία της Josiane Balasko "για όλα φταίει το γκαζόν - Gazon Maudit" θα προβληθεί την Παρασκευή 24 Οκτωβρίου στις 8.30 το βράδυ στο  Αυτοδιαχειριζόμενο πρ. Κάμπινγκ της Βούλας.

Η προβολή γίνεται στο κτίριο που βρίσκεται στην παραλία και η είσοδος είναι δωρεάν.

Σκηνοθέτης: Josiane Balasko
Πρωταγωνιστούν: Victoria Abril, Josiane Balasko, Alain Chabat

Λίγα λόγια για την υπόθεση:

Μια παραμελημένη σύζυγος. Μια σκανδαλώδης σχέση. Ο τέλειος γάμος!

Η Βικτόρια Αμπρίλ είναι η Λολί, η γλυκιά και όμορφη μητέρα δύο παιδιών, παντρεμένη με τον Λοράν... ένα σωβινιστικό γουρούνι που την απατά με την παραμικρή ευκαιρία!

Όταν στη ζωή (αλλά και το σπίτι) του ζευγαριού εισβάλει η αποφασιστική Μαριχό, η ερωτική έλξη ανάμεσα στις δύο γυναίκες είναι άμεση, εκρηκτική και τελείως αναπάντεχη για τον μπερδεμένο Λοράν.

Η Λολί όμως έχει βρει την απόλυτη ευτυχία: τρεις νύχτες στο ίδιο κρεβάτι με τον άντρα της, τρεις με την αγαπημένη της - και την Κυριακή ρεπό!

Μια πανέξυπνη σάτιρα της σεξουαλικότητας και των συμβάσεων του γάμου, ένα φιλμ που αγαπήθηκε παγκοσμίως...

Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας (1996)

Για μια ενεργητική πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική


Στο δύσκολο και περίπλοκο πολυπολικό σύγχρονο κόσμο, η Ελλάδα, κράτος - μέλος της Ε.Ε., χρειάζεται μια ενεργητική, με σχέδιο και ουσιαστικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Χρειάζεται συμμαχίες, από τις πιο
σύντομες μέχρι τις πιο μακροπρόθεσμες, με κριτήριο τα συμφέροντα του τόπου και του εργαζόμενου λαού και σε βάση αμοιβαίου οφέλους.

Η στήριξη κάθε φιλειρηνικής δύναμης και δύναμης αντίστασης στον ηγεμονισμό δημιουργεί τις συνθήκες ώστε η χώρα μας να μπορεί να αναζητήσει με τη σειρά της στήριξη σε τέτοιες δυνάμεις. Αυτό διευκολύνει επίσης να αντικατασταθεί η μη-διπλωματία με την ενεργή διεκδίκηση.

Απαραίτητη γι' αυτό είναι η ψύχραιμη και ουσιαστική αξιολόγηση των δεδομένων για την αποτελεσματική προάσπιση των συμφερόντων και την αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας της Ελλάδας ως δυναμικής και αξιόπιστης χώρας, κόντρα σε λογικές «μη-διπλωματίας» και άκριτης ευθυγράμμισης με τους εκάστοτε σχεδιασμούς ισχυρών χωρών για τη γειτονιά μας.

Αστεία και σοβαρά (σαν χρονογράφημα)

Οι υπερβολές, τα ψέματα, οι υποσχέσεις, και εκλογικές μεταλλάξεις και παραμορφώσεις, για απόσπαση ψήφων και χειροκροτημάτων

Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα περισσότερα ψέματα, οι μεγαλύτερες υπερβολές και οι απίστευτες παραποιήσεις λέγονται από τους κυνηγούς, τους ψαράδες , προ του γάμου και κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων.

Από τις τελευταίες αυτές δηλαδή τις υπερβολές και τα ψεύδη της προεκλογικής περιόδου μπορεί να αντλήσει κανείς πλούσιο χιουμοριστικό και ψυχαγωγικό υλικό, αλλά και να διαπιστώσει την εγωπάθεια, τη ματαιοδοξία , τη φιλαυτία και τον πολιτικό αμοραλισμό πολλών υποψηφίων δημοτικών αρχόντων, οι οποίοι αποκαλύπτονται δημόσια από τη λαχτάρα τους να αναπαυθούν στην εξουσιαστική πολυθρόνα.

Για να διαπιστώσει κανείς τα παραπάνω δεν έχει παρά να διαβάσει τα βιογραφικά σημειώματα και τα προεκλογικά φυλλάδια κάποιων υποψηφίων δημάρχων και συμβούλων. Τα πρόσωπα υφίστανται όχι μόνο παραμόρφωση αλλά πραγματική μετάλλαξη. Πιστεύω ότι εάν ορισμένοι υποψήφιοι διαβάσουν, μετά από λίγο καιρό, όταν καταλαγιάσει ο εκλογικός πυρετός , τα βιογραφικά τους θα αναρωτηθούν: καλά, εγώ είμαι αυτός ; Δεν αναφέρομαι βέβαια στα προεκλογικά προγράμματα γιατί εκεί η απορία αυτών που πήραν τη διοίκηση θα είναι άλλη: Και τώρα τι κάνουμε ;