Κυριακή 23 Αυγούστου 2015

Για τρεις μέρες εντολοδόχος... για μια μέρα θεός


Καλή αντάμωση, συντρόφισσες και σύντροφοι
Ένα νεότευκτο πολιτικό σχήμα προερχόμενο από τη διάσπαση που προκάλεσε στον ΣΥΡΙΖΑ η 
«αριστερή πλατφόρμα», το οποίο είναι πολύ πιθανό να συμπληρωθεί από άλλους απόμαχους των ένδοξων -πλην ηττημένων- αγώνων, είναι πλέον γεγονός στο χώρο της Αριστεράς.

Δεν έρχεται να καλύψει το κενό της υποτιθέμενης «μετάλλαξης» του ΣΥΡΙΖΑ σε μνημονιακό κόμμα. Έρχεται να συμπληρώσει το παζλ των αποτυχημένων φορέων της συντηρητικής αριστεράς (ΚΚΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) και σε τελευταία ανάλυση να μεταβληθεί σε πλατφόρμα μετάβασης μερίδας στελεχών και απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΚΕ των -δικών του- ένδοξων αγώνων, των καθαρών χεριών και της «συνέπειας».

Αυτός ο ισχυρισμός προκύπτει ακριβώς επειδή ο Λαφαζάνης αναδεικνύει σε στρατηγικού τύπου το «μνημόνιο - αντιμνημόνιο» μόνο και μόνο για να δημιουργήσει συνειδησιακό πρόβλημα στον αντιμνημονιακό κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή περνάει στο ντούκου τον πράγματι στρατηγικού χαρακτήρα ευρωπαϊκό προσανατολισμό με τον οποίο είναι μπολιασμένο το dna της Ριζοσπαστικής Αριστεράς εδώ και δεκαετίες.

Ο μάγκας ο πολλά βαρύς

γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Αν υπήρξε μια αποκάλυψη τις ώρες που πέρασαν από τότε που ο Τσίπρας έδωσε με το διάγγελμά του το σήμα της εκλογικής εκκίνησης, θα συμφωνήσετε
ότι αυτή είναι ο Μεϊμαράκης.

Αποκάλυψη πολιτική, αισθητική και βεβαίως γλωσσική, που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: Η Ν.Δ. δείχνει μια αξιοσημείωτη συνέπεια στον ηγετικό της κατήφορο. Από τον Καραμανλή στον Σαμαρά. Κι από τον Σαμαρά στον Μεϊμαράκη.

Η αλήθεια είναι ότι πολλούς είχε μπερδέψει μέχρι τώρα ο εν λόγω. Διότι εμφανίστηκε απροσδόκητα σοβαρός μόλις ανέλαβε τα ηνία της Ν.Δ.