Η Αυτοδιοίκηση την τελευταία τετραετία έχει βρεθεί στο χείλος της κατάρρευσης: αδυνατεί να ανταποκριθεί ακόμη και στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της. Μετατράπηκε σε ακόμη έναν γραφειοκρατικό θεσμό που διεκπεραιώνει, παρά τις όποιες αντιστάσεις, την κυβερνητική πολιτική. Βρίσκεται πολύ μακριά από τις δημοκρατικές, συμμετοχικές και λαϊκές της παραδόσεις.

Τα νέα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης πρέπει να οργανώσουν τις αντιστάσεις, να σταματήσουν τον θεσμικό ευνουχισμό και την οικονομική αφαίμαξη των ΟΤΑ. Να εμποδίσουν την καταλήστευση και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, να υπερασπίσουν τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, να υψώσουν ασπίδα προστασίας και δικαιοσύνης για τα θύματα της καπιταλιστικής κρίσης, με πραγματική όμως δημοκρατία και «από τα κάτω», με την οργάνωση ή συμμετοχή σε κινηματικές δράσεις.