Με τον λαό απέναντι, χρεοκοπημένος πολιτικά (αφού με την πολιτική του χρεοκόπησε την κοινωνία), ο Σαμαράς βλέπει τώρα τα στηρίγματά του να παίρνουν αποστάσεις ή ακόμη και να τον εγκαταλείπουν.

Επιστρατεύει τους "οικείους"! Τον Γιούνκερ και τον Στουρνάρα. Ο δεύτερος του χρωστάει τον διορισμό στην Τράπεζα της Ελλάδος. Ο πρώτος, μαγνήτης της φοροδιαφυγής στη χώρα του, ενεργεί με την "αλληλεγγύη" των αποτυχημένων.

Ο ξένος Τύπος μοιράζεται ανάμεσα σε άρθρα κατανόησης προς τον απελπισμένο "φίλο" και σε αναλύσεις για το "φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ", που αντιμετωπίζεται ως βέβαιη κυβερνητική διαδοχή. Αυτή ακριβώς η εκτίμηση δεν επιτρέπει, επί του παρόντος, κλιμάκωση εκβιασμών, όπως είχε συμβεί τον Ιούνιο του 2012. Είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί πολιτικά στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη η αμφισβήτηση της δημοκρατικής επιλογής ενός λαού.