Ο Αλ. Φλαμπουράρης δεν είναι το αγαπημένο μου είδος πολιτικού, ανεξαρτήτως αν έγιναν όλα νόμιμα και ηθικά με το δημόσιο έργο στην Πελοπόννησο ή για το πώς βρέθηκε δίπλα στον Δ. Μελισσανίδη στο ΟΑΚΑ.
Το στιλ καφενείου, ο υποτυπώδης πολιτικός λόγος και η αποδεδειγμένη πια αδυναμία του να βοηθήσει στο συντονισμό τού κυβερνητικού έργου με την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον καθιστούν "asset"
για την επόμενη ημέρα αλλά μάλλον βαρίδι.
Κι ο Αλ. Φλαμπουράρης δεν είναι ο μοναδικός από το περιβάλλον Τσίπρα που θα ήταν προτιμότερο να απομακρυνθεί μετά από τις 20 Σεπτεμβρίου. Υπάρχουν και νεώτεροί του οι οποίοι θα έπρεπε να παίξουν το ρόλο αβαρίας.