Με ξυπνήσατε άρον άρον και με τρέχετε από τα χαράματα, πατώντας γκάζι
αντί για φρένο στο πορτοκαλί, ενώ με ρωτάτε αν θυμάμαι την ορθογραφία.
Δεν πρόλαβα να φάω πρωινό, το μισό θα το ξαναβρώ στο σπίτι γυρνώντας,
νυστάζω και μπορεί να ανακατεύομαι λίγο, δεν έχω καν Γυμναστική σήμερα
και στο θρανίο η κυρία μ’ έβαλε να καθίσω με κορίτσι! Τι αμαρτίες
πληρώνω…
Σχολείο: ένας μπελάς που αρχικά προσφέρεται σε συσκευασία δώρου, για να καταντήσει πολύ γρήγορα το… κλοτσοσκούφι των πανέξυπνων, ο βραχνάς των αδύναμων και ο εφιάλτης των ευάλωτων παιδιών.
Μια φυλακή μυαλού και σώματος που απειλεί να καταβροχθίσει και τα τελευταία ίχνη ευφυΐας, αν δεν βρεθεί να ορθώσει το ανάστημά του ένας δάσκαλος…
Κι αυτή έχει γίνει η δουλειά μας: αντίσταση από μέσα στη δύναμη της συνήθειας, τη λογική της ανοησίας, την ευκολία της επανάληψης. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όμως, όσων ευσυνείδητων, η δύσκολη αλήθεια της ελληνικής εκπαίδευσης αποκαλύπτεται κάθε χρονιά μπροστά στα στραβά μας μάτια, όλο και πιο βίαια, ενώ ταυτόχρονα οι διοικητικές απαιτήσεις αυξάνουν και αλλάζουν χαρακτήρα σε μια ολοένα αυταρχικότερη κατεύθυνση.
Σχολείο: ένας μπελάς που αρχικά προσφέρεται σε συσκευασία δώρου, για να καταντήσει πολύ γρήγορα το… κλοτσοσκούφι των πανέξυπνων, ο βραχνάς των αδύναμων και ο εφιάλτης των ευάλωτων παιδιών.
Μια φυλακή μυαλού και σώματος που απειλεί να καταβροχθίσει και τα τελευταία ίχνη ευφυΐας, αν δεν βρεθεί να ορθώσει το ανάστημά του ένας δάσκαλος…
Κι αυτή έχει γίνει η δουλειά μας: αντίσταση από μέσα στη δύναμη της συνήθειας, τη λογική της ανοησίας, την ευκολία της επανάληψης. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες όμως, όσων ευσυνείδητων, η δύσκολη αλήθεια της ελληνικής εκπαίδευσης αποκαλύπτεται κάθε χρονιά μπροστά στα στραβά μας μάτια, όλο και πιο βίαια, ενώ ταυτόχρονα οι διοικητικές απαιτήσεις αυξάνουν και αλλάζουν χαρακτήρα σε μια ολοένα αυταρχικότερη κατεύθυνση.