Η προβολή γίνεται στον πανέμορφο κήπο της Μεσοποταμίας, Πλάτωνος 13, Μοσχάτο την Τετάρτη 24 Αυγούστου στις 9.00 το βράδυ.
Η είσοδος είναι όπως πάντα δωρεάν, αλλά, εφόσον το επιθυμείτε, μπορείτε να συνεισφέρετε στο Καλάθι της Αλληλεγγύης, φέρνοντας μαζί σας τρόφιμα μακράς διαρκείας.
Στον χώρο θα βρείτε επίσης το ειδικό κουτί οικονομικής ενίσχυσης των προσφύγων.
Λίγα λόγια για την ταινία από το provoles.gr:
Cidade de Deus/City of God. Βραζιλία, 2002, 116 λεπτά.
Σκηνοθεσία: Φερνάντο Μεϊρέλιες, Κάτια Λουντ.
Σενάριο: Μπραούλιο Μαντοβάνι.
Ηθοποιοί: Ματέους Ναχτεργκέλε, Αλεχάντρο Ροντρίγκεζ, Λέαντρο ντα Χόρα, Τζόιναθαν Χααγκένσεν.
Μια συγκλονιστική εικόνα της ζωής στις βραζιλιάνικες παραγκουπόλεις, όπου κυριαρχούν η βία και το έγκλημα, δοσμένη με δύναμη, γοργό ρυθμό και πολύ καλές ερμηνείες.
Η παιδική εγκληματικότητα στη Λατινική Αμερική είναι θέμα που έχει προσελκύσει και στο παρελθόν τον κινηματογράφο, από τους πάντα καταπληκτικούς «Λος Ολβιντάντος» του Λουίς Μπουνιουέλ μέχρι το «Πισότε, το χαμίνι του Σάου Πάολο» του Εκτορ Μπαμπένκο.
Μια συγκλονιστική εικόνα της ζωής στις βραζιλιάνικες παραγκουπόλεις, όπου κυριαρχούν η βία και το έγκλημα, δοσμένη με δύναμη, γοργό ρυθμό και πολύ καλές ερμηνείες.
Η παιδική εγκληματικότητα στη Λατινική Αμερική είναι θέμα που έχει προσελκύσει και στο παρελθόν τον κινηματογράφο, από τους πάντα καταπληκτικούς «Λος Ολβιντάντος» του Λουίς Μπουνιουέλ μέχρι το «Πισότε, το χαμίνι του Σάου Πάολο» του Εκτορ Μπαμπένκο.
Διασκευή του ομότιτλου μπεστ σέλερ του Πάουλο Λιντς, η ταινία του 47χρονου σκηνοθέτη Φερνάντο Μεϊρέλιες (συν-σκηνοθετημένη με την Κάτια Λουντ, που γνώριζε καλά τα «φαβελάς» από διάφορα ραπ-βίντεο που είχε γυρίσει εκεί) εκτυλίσσεται στην περιβόητη παραγκούπολη («φαβελάς») του Ρίο ντε Τζανέιρο, γνωστή ως πόλη του Θεού, και χρησιμοποιεί ηθοποιούς (συχνά ερασιτέχνες) από την παραγκούπολη (στοιχείο που έπεισε το συγγραφέα του βιβλίου να επιτρέψει την κινηματογράφησή του).
Πρόκειται για μια βίαιη και ζοφερή εικόνα της ζωής σ' ένα χώρο που μοιάζει περισσότερο με στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου η ζωή είναι το ίδιο φτηνή όσο κι ένα κοτόπουλο -η ταινία μάλιστα αρχίζει συμβολικά με έναν από τους νεαρούς πρωταγωνιστές της ταινίας, αφηγητή της όπως ανακαλύπτουμε στη συνέχεια, να ετοιμάζεται να φωτογραφήσει ένα κοτόπουλο στη μέση ενός δρόμου όπου από τις δύο πλευρές ετοιμάζεται μια βίαιη σύγκρουση ανάμεσα σε μια επικίνδυνη συμμορία νεαρών εγκληματιών και τους βαριά οπλισμένους, διεφθαρμένους αστυνομικούς.
Η ιστορία αρχίζει στη δεκαετία του '60 και τελειώνει σ' εκείνη του '80. Στην πρώτη δεκαετία συναντούμε τον αφηγητή, τον οκτάχρονο Μπουσκαπέ ή «Ρουκέτα», που φιλοδοξεί να γίνει φωτογράφος, και το συνομήλικο φίλο του Νταντίνιο, που φιλοδοξεί να γίνει γκάνγκστερ.
Η ιστορία αρχίζει στη δεκαετία του '60 και τελειώνει σ' εκείνη του '80. Στην πρώτη δεκαετία συναντούμε τον αφηγητή, τον οκτάχρονο Μπουσκαπέ ή «Ρουκέτα», που φιλοδοξεί να γίνει φωτογράφος, και το συνομήλικο φίλο του Νταντίνιο, που φιλοδοξεί να γίνει γκάνγκστερ.
Ενώ ο Μπουσκαπέ προσπαθεί να πραγματοποιήσει το όνειρό του, ο Νταντίνιο, σε μία από τις πιο άγριες σκηνές της ταινίας, πραγματοποιεί τους πρώτους φόνους του: εγκαταλείποντας τις τσίλιες που είχε αναλάβει για μια συμμορία νεαρών και επιστρέφοντας αργότερα για να σκοτώσει, με κυνισμό και χαιρεκακία, όλους τους όμηρους.
Στη δεκαετία του '80, ο Μπουσκαπέ έχει αποκτήσει την πρώτη του φωτογραφική μηχανή, ο Νταντίνιο έχει γίνει ο πιο τρομερός διακινητής ναρκωτικών στο Ρίο, ενώ στη συνέχεια καταφέρνει να γίνει ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός των γκάνγκστερ που εξουσιάζουν την Πόλη του Θεού.
Ο Μεϊρέλιες στήνει μια ιδιαίτερα βίαιη, από την οποία δεν λείπει και κάποια τρυφερότητα, ταινία γύρω από το θέμα της ενηλικίωσης στις φτωχοσυνοικίες του Ρίο, χρησιμοποιώντας ένα γρήγορο ρυθμό, ρεαλιστικό φωτισμό και κάμερα στο χέρι, για να κάνει όσο το δυνατό πιο αυθεντική την ιστορία του, ιστορία που διανθίζει με χιούμορ (συχνά μαύρο).
Στη δεκαετία του '80, ο Μπουσκαπέ έχει αποκτήσει την πρώτη του φωτογραφική μηχανή, ο Νταντίνιο έχει γίνει ο πιο τρομερός διακινητής ναρκωτικών στο Ρίο, ενώ στη συνέχεια καταφέρνει να γίνει ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός των γκάνγκστερ που εξουσιάζουν την Πόλη του Θεού.
Ο Μεϊρέλιες στήνει μια ιδιαίτερα βίαιη, από την οποία δεν λείπει και κάποια τρυφερότητα, ταινία γύρω από το θέμα της ενηλικίωσης στις φτωχοσυνοικίες του Ρίο, χρησιμοποιώντας ένα γρήγορο ρυθμό, ρεαλιστικό φωτισμό και κάμερα στο χέρι, για να κάνει όσο το δυνατό πιο αυθεντική την ιστορία του, ιστορία που διανθίζει με χιούμορ (συχνά μαύρο).
Η Πόλη του Θεού παίζει σημαντικό ρόλο στην ταινία, γίνεται ακόμη ένας από τους χαρακτήρες, ενώ οι νεαροί γκάνγκστερ απεικονίζονται όπως ακριβώς είναι στην πραγματικότητα: σκληροί, αδίστακτοι, πρόσωπα που προσπαθούν ν' αλλάξουν τη ζωή τους με το μόνο τρόπο που γνωρίζουν, παίζοντας το παιχνίδι του «κατεστημένου», λαδώνοντας τους αστυνομικούς για να μπορούν να διακινούν άνετα τα ναρκωτικά, ξέροντας ότι μπορεί από λεπτό σε λεπτό να σκοτωθούν.
Ακόμη κι ο «Ρουκέτας» γίνεται τελικά φωτογράφος σε διάσημη εφημερίδα του Ρίο, όχι γιατί το επιδιώκει ιδιαίτερα, αλλά γιατί τυγχάνει να αποκτήσει τη φωτογραφική μηχανή την κατάλληλη στιγμή - του την προσφέρει ένας εγωπαθής Ντανίνιο για να τον φωτογραφήσει μαζί με τη συμμορία του και να μπορέσει να δημοσιευτεί στις εφημερίδες.
Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία στη Βραζιλία κι έχει προταθεί από τη χώρα της για το ξενόγλωσσο Οσκαρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου