Η συναίνεση και το θέατρο του παραλόγου

γράφει ο Γιώργος Κυρίτσης

Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης δηλώνουν με αποχρώσεις ότι δεν είναι διατεθειμένα να ψηφίσουν τα νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή.

Και δεν αναφέρονται μόνο σε αυτά που φέρουν το στίγμα της, είναι δηλαδή προς αριστερή κατεύθυνση, αλλά και σε αυτά που αποτελούν προαπαιτούμενα

του Μνημονίου το οποίο ψήφισαν (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) ή απλώς ενστερνίζονται ("κόμμα" Λεβέντη).

Περιττό να θυμίσουμε ότι τα κόμματα αυτά αποτελούν το μπλοκ του Ναι στο δημοψήφισμα με υπότιτλο "υπογράψτε οτιδήποτε σας φέρουν". Και τώρα κάνουν το παπί.

Ώς έναν βαθμό είναι λογικό να μη θέλουν να ψηφίσουν, πολλώ δε μάλλον στο μέτρο που η παρούσα κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα αποτυπώσει έτσι την κατανομή των ανειλημμένων υποχρεώσεων ώστε να είναι κατά το δυνατόν ήπιες για τις λαϊκές τάξεις και τα χαμηλά εισοδήματα και να επιβαρύνουν τους πλούσιους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ν.Δ., π.χ., αρνείται να ψηφίσει αύξηση φόρων και εργοδοτικών εισφορών με το γνωστό επιχείρημα ότι "αποθαρρύνει" τους έχοντες από το να επενδύουν. Αντιμετωπίζει δηλαδή τους φόρους όχι ως εργαλείο αναδιανομής και κοινωνικής ισορροπίας, αλλά ως μια κατάρα που πέφτει στις πλάτες των νοικοκυραίων. Μια κατάρα από την οποία θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε μειώνοντας ισόποσα το κράτος: Όποιος έχει λεφτά για ιδιωτική Υγεία και Παιδεία ΟΚ, οι υπόλοιποι ας κόψουν τον σβέρκο τους. Η σύγκρουση δηλαδή μεταξύ ιδιωτικής και συλλογικής κατανάλωσης.

Τα ίδια ακριβώς λέει και η τρόικα. Οι ίδιοι οι νεοδημοκράτες και οι πασόκοι έφτασαν στο σημείο να καταγγέλλουν τις εφαρμοστικές εγκυκλίους που εκδίδονται στη βάση των δικών τους ασφαλιστικών νόμων με τους οποίους μείωσαν 11 (ολογράφως έντεκα) φορές τις συντάξεις

Ενδεχομένως, μάλιστα, αυτός να είναι και ο λόγος που ασπάζονται μόνο την πούρα μορφή των Μνημονίων διότι είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πώς η Ν.Δ. που είναι το εν Ελλάδι παράρτημα του υπό γερμανική κυριαρχία Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, επιτίθεται με τόση ένταση σε ένα νεοφιλελεύθερης αντίληψης πρόγραμμα όπως είναι κάθε Μνημόνιο. Το ίδιο ισχύει κατ' αναλογία και για το ΠΑΣΟΚ, που παραμένει διά του κ. Βενιζέλου όμηρος της Ν.Δ., αλλά και για τα μεταπολιτικά κόμματα Ποτάμι και Λεβέντη που είναι επίσης βαθιά νεοφιλελεύθερα.

Η απάντηση είναι απλή: Δεν τους ενοχλεί το Μνημόνιο, ούτε τους ίδιους ούτε φυσικά τους πολιτικούς συμμάχους και ομόσταβλούς τους και εμπνευστές των Μνημονίων στην Ευρώπη.

Αυτό που τους ενοχλεί, και ο κ. Σόιμπλε μάλιστα δεν χάνει ευκαιρία να το υπενθυμίζει δις εβδομαδιαίως, είναι η παρούσα κυβέρνηση, την οποία οι μεν υπερσυντηρητικοί κύκλοι της Ευρώπης δεν εμπιστεύονται -και καλά κάνουν- οι δε εκπρόσωποι του πολιτικού και οικονομικού και μιντιακού κατεστημένου τη φοβούνται διότι χαλάει τη φάση που έχουνε στήσει επί δεκαετίες. Γι' αυτό θέλουν "οικουμενικές", Παπαδήμους, τεχνοκράτες και το κακό συναπάντημα.

Θυμίζει λοιπόν θέατρο του παραλόγου, αλλά δεν είναι...

Πηγή: www.avgi.gr